14 พฤศจิกายน 2559 09:25 น.

เทียวหาสารัตถะของชีวิต

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


  ท่องเที่ยวหาสาระไปในโลกหล้า

ท่องข้างหน้ามาถึงหลังยังแนวขวาง

ทางไหนไปได้สุดก็สุดทาง

ไปคนเดี่ยวเปลี่ยวร้างก็ย่างไป

  เที่ยวเจนจบพบโลกใหญ่ใบแสนกว้าง

ถ่อพาร่างเที่ยวทางเร่เถลไถล

แบกความหวังตั้งความคิดติดความนัย

เรียนเรื่องใหญ่เรื่องเล็กย่อมพร้อมเรื่องคน

  เทียวหาสารัตถะของชีวิต

ครุ่นความคิดในทุกทางระหว่างหน

เหนื่อยหืดจับ อาภัพ ท้อ ก็พอทน

เคี่ยวให้ข้นคนให้เข้มเต็มกำลัง

  เห็นหมดแล้ว มนุษย์จ๋าข้าเห็นแล้ว

ตลอดแนวสุดข้างหน้ามาถึงหลัง

แบกความเศร้า-ความสุขเล่นเช่นจีรัง

รัดเหนี่ยวรั้งยังมุ่งแบกไม่แยกตัว

  กิน กาม เกียรติ  เพื่อจะเพิ่มเติมไม่สิ้น

กาม เกียรติ กิน ยิ่งจะเพิ่มเติมไปทั่ว

เกียรติ กิน  กาม  ลามลุกไล่ไม่รู้กลัว

จึงเกลือกกลั้ว ลามทั้งโลกกระโหลกกระลา

  เห็นเต็มหูเต็มตามาก ไม่อยากเห็น

รู้เช่น เห็นทั้งชาตินี้ชาติหน้า

พานพบแล้วแผ้วพบผ่านพานพบพา

สรุปคือ. ..โลกหล้า ไร้สาระ

30 กันยายน 2558 00:03 น.

กว่า จะ ร ั ก

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


  รักสลายกระจายแจกแตกเป็นเสี่ยง
ผิว์ว่าเพียงไม่หมดหวังพลังกล้า
ที่กอบเก็บเจ็บมากอดตลอดมา
ยังคิดว่าจะกอดไว้ไม่ปล่อยวาง
  ในเมื่อรักกระจายหาย สลายหมด
ท้อรันทด กดระบมบ่มไว้บ้าง
ออกไปเที่ยวหารักเล่นทุกเส้นทาง
ต้องอ้างว้างคว้างเร่และเซซวน
  ต่อเรือจากซากฝันอันเคยใฝ่
ค่อยๆไล่ภาพเคยสุขถูกทุกถ้วน
ก่อนระบายกายระบมล้มกระบวน
และแล้วล้วนกวนกระซิกกระซิกกัน
  ค่อยๆพับเรือกระดาษไม่หวาดจิต
วันนี้คิด วันหน้าไหนไม่ไหวหวั่น
ต่อแต่นี้จะกี่นานผ่านกี่วัน
ก็จะดั้นจะด้นค้น หาคนดี
  รอหน่อยนะ เธอว่าที่-เธอที่รัก
เรือรักจัก หันอากาศปราดเร็วรี่
ไก่ก็มาหาไม่ยากหากว่ามี
ครบครั้งนี้ จะไม่ปล่อยให้ลอยไป
  จะเก็บเรือรักไว้ในโรงเก็บ
ข้างฝาเหน็บใบที่หันอากาศใกล้
ไก่ก็อุ้มกับอกไว้ไม่ไปไกล
จะไม่ให้ รักไปไหนไกลกันเลย
24 มีนาคม 2558 00:19 น.

รักเธอข้างเดียว

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


  คงมีแต่แค่ตัวฉันที่ฝันเฟื่อง
เฝ้าแต่งเรื่องเติมราวต่อ ขอเติมฝัน
จดจ่อจากวันจันทร์หนึ่งถึงอีกจันทร์
หมายจมมิดจิตร์ก็มั่นมันอยากเจอ
  แอบเขียนบอกความในใจไปให้หมด
ไม่จับจด ค่อนจะออกประเจิดเจ้อ
หาก รักเธอข้างเดียว มันฟรุ้งเฟร้อ
อยาก รักเดียวข้างเธอ ให้ฟรุ้งฟริ้ง 
9 มีนาคม 2558 00:09 น.

ทะเลไม่กว้างกว่าปีกนก

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน



  กว้างเหลือเกินท้องฟ้า กว้างกว่ากว้าง..
 
ริมทะเลทึ่ว่างว่างยิ่งกว้างกว่า
 
ว่างเพียงดักกักขังแม้แต่เวลา
 
ราวกับว่าเวลาหยุดสุดการเดิน
      ทะเลกว้างเท่าเทียมฟ้า กว้างกว่ากว้าง   ความอ้างว้างว่างทบเท่า เราขัดเขิน   ทะเลใหญ่ ใจเราเล่าเหงาเหลือเกิน   นั่งเพลินๆน้ำตารื้นชื้นนัยนา     เหงานิ่งนั่ง นั่งนิ่งๆพิงความเหงา   ที่ใหญ่เท่าทะเลกว้าง อยู่ข้างหน้า   ไกลเกินก้าวยาวเกินไกลไปสุดตา   ไกลเกินกว่าตะโกนไกลให้ใครยิน     แล้วความว่างก็พลันหายสลายวับ   ด้วยพาดทับของเงานกเพลินผกผิน   ฉีกอากาศขาดเป็นทางระหว่างบิน   ที่ว่างแหวกแตกเป็นชิ้นภินท์พังพลัน     ในทะเลทีกว้างว่างกว้างกว่ากว้าง   ในระหว่างที่ลังเลเหและหัน   ใกล้จะพังรังจะแพ้. แต่ไหวทัน   ด้วยปีกนกปีกน้อยนั้น อันบอบบาง-   สอนให้สู้ให้รู้สิ้นให้บินสู้   ได้เรียนรู้ดูเรียนไล่ไม่เมินหมาง   ดูเรียงไล่ได้เรียนรู้อยู่ในทาง   เถอะ! ทะเลไม่กว้างกว่าปีกนก  
16 กุมภาพันธ์ 2558 22:48 น.

ครูไม่สอน ผมงอนครู

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


  ทุกอักษร  เรียนแล้วรู้เพราะครูสอน
ทุกบทตอนได้ท่องย้ำประจำแม่น
มั่นคงนักทุกอักษรไม่คลอนแคลน
ความรู้แน่น อีกสระ ไม่ละเลย
  ไม่ว่าจะ เริ่ม อะ-อา หรือ อิ-อี
เรียนเร็วรี่ ถึง ไอ-เอา เฝ้าเฉลย
สามสิบสองสระถ้วน ล้วนคุ้นเคย
แหงนหน้าเงยไม่อายฟ้าข้าเก่งเกิน
  มาเขียนกลอนให้สาวไหนใครก็ชอบ
คล้ายจะตอบไมตรีให้ไม่ขัดเขิน
แต่ขอรักมักได้เศร้าเพราะเขาเมิน
พอจะเดินจับมือกันพลันปัดมือ
  ครูครับครูรู้ไหมใครต้องเศร้า
ต้องจับเจ่าเฝ้านั่งเขียนหนังสือ
เรื่องจีบสาวผมมันทึ่มซึมกระทือ
สุดท้ายคือหง่าวเหงาเฝ้าเขียนกลอน
  ทุกสระเรียนรู้ไปสิ้นไร้ค่า
จะเอามาซุกเก็บไว้ในที่ซ่อน
ก้อนสะอื้นที่จุกอกตกตะกอน
..สละโสด ครูไม่สอน ผมงอนครู 
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน