17 เมษายน 2552 16:16 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
บันดาลใจจากกลอน ใจชายกระไรหรือ ของ พิมญดา นะครับ
อ่านคำฟ้อง น้องว่าพี่นี้ใจดำ
กรรมเอ๋ยกรรม จำพรากต้องจากน้อง
ไม่อาจอยู่คู่เรียงเคียงประคอง
ซ้ำยังต้องข้อหาใหญ่ ว่าใจดำ
จำจากมาด้วยหน้าที่พี่บังคับ
อยากจะกลับคืนหลังวันยังค่ำ
กลืนคำข้าวยังขื่นคอหนอทุกคำ
จนใจ ทำให้เธอช้ำน้ำตาคลอ
ต้องจากกันแสนไกลไกลสุดหล้า
ห้วงเวลาก็แสนนานนานจริงหนอ
ถึงห้าปีที่น้องสาวต้องเฝ้ารอ
พี่นี้ท้อใจแทนแสนห่วงเธอ
จึงเอ่ยปากตัดสัมพันธ์สะบั้นรัก
เพราะตระหนักว่ารักที่พี่เสนอ
ทำได้แค่ให้ใจสาวเฝ้าละเมอ
กว่าได้เจอ จะเหลือใจเท่าไรกัน
และวันหนึ่งซึ่งเธอท้อรอไม่ได้
อาจเปลี่ยนใจที่เคยดีมีให้ฉัน
เป็นใจร้าย เอ่ยปากพรากสัมพันธ์
ขอเลิกกัน จากปากเธอเสนอมา
ไม่อยากให้เธอเป็นเช่นนั้นดอก
เลยชิงบอกให้หมดห่วงไว้ล่วงหน้า
จะเก็บคำ"ใจดำ"ไว้ ในอุรา
คงดีกว่า ให้เธอเป็นเช่นนั้นไป
คนใจดำคลำใจดูยังรู้เจ็บ
แต่ต้องเก็บความช้ำทำให้ได้
ฝากให้คิดก่อนพรากจากกันไกล
..คนใจดำช้ำแค่ไหนที่ใจดำ
16 เมษายน 2552 12:26 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
โลก ชีวิต และการเรียนรู้ เป็นเรื่องแปลก
บางครั้ง คนตาบอดสอนเราให้มอง
บางครั้ง คนขาพิการสอนเราให้ลุกเดิน
บางครั้ง คนหูหนวกสอนให้เราฟัง
-- กระทั่ง คนตายสอนให้เรามีชีวิต
เหมือนเราไม่เคย ดู เดิน ฟัง ..มีชีวิต มาก่อน
16 เมษายน 2552 12:23 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ผีเสื้อบิน ตะกุกตะกัก
ปีกเจ้าหนัก เมื่อเทียบกับการบิน
-- ปีกนกไม่สวยเทียมปีกผีเสื้อ
แต่หากตกใจ บินไปสิบเมตร
-- ความสวยงามก็เป็นภาระที่ต้องแบก
15 เมษายน 2552 14:30 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
บันดาลใจจากกลอน "รักระยะสุดท้าย" ของ กวีเดินดิน นะครับ
ได้ข่าวใจเธอวันนี้ที่ป่วยหนัก
โดนความรักมุ่งร้ายทำลายขวัญ
ฉันจะทนนิ่งอยู่ได้อย่างไรกัน
ขอให้ฉันเยียวยารักษาใจ
โถ.. โดนเขาทำมาช้ำยิ่ง
มอบใจจริง เขาไม่แลสักแค่ไหน
หัวใจเหี่ยวแห้งสลดหมดแรงไป
เข้าระยะสุดท้าย ก่อนวายปราณ
ก่อนจะสายเกินไป ขั้วใจปลิด
ขอเธอคิด หนุนส่งจงสงสาร
ห่วงหัวใจดวงที่ท้อทรมาน
เจียนแหลกราญจะลับล่วง โปรดห่วงมัน
ใช่แค่ใจเธอหนอที่ท้ออยู่
โปรดจงรู้ถึงในหัวใจฉัน
ที่แอบผูกสองใจไว้ด้วยกัน
หากเธอนั้นใจป่วย เป็นด้วยคน
และมันเจ็บเน้นเน้นเป็นสองเท่า
เมื่อมอบใจให้เขา เขาไม่สน
เฝ้ารอ ท้อระทดยังอดทน
หวังล้นพ้นแม้ปวดใจ ..เธอไปดี
แต่แล้วเขาก็ทำเธอช้ำแสน
เจ็บใดแม้นไม่เหมือนเจ็บเหน็บใจนี่
เจ็บเขาทำเธอร้าวรวดปวดฤดี
และเจ็บที่ให้เขาทำเธอช้ำทรวง
..ไม่ให้เธอให้ใจใครอีกแล้ว
นะน้องแก้ว ต่อไปนี้พี่จะหวง
รักษาใจด้วยใจ ไกลคนลวง
เราจะล่วงเวลาร้ายไปด้วยกัน
หากรักษาไม่ได้จะตายด้วย
รักคงช่วยวิญญาณชื่นขึ้นสวรรค์
ให้ความรักรักษาใจไปนิรันดร์
ให้เธอนั้นแจ้งประจักษ์ ใครรักจริง
15 เมษายน 2552 12:12 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
บันดาลใจ จากกลอน "มีหัวใจ ให้ทำลาย !" ของ พิมพ์แก้ว นะครับ
-- อ่านประกาศเชิญชวน เย้ายวนยิ่ง
อยากจริงๆ อยากทำลายหัวใจสาว
ประวัติพี่ เรื่องยังงี้มียืดยาว
บอกคร่าวๆ พอ sample เชิญติดตาม
ทำ ลายเส้น ลายสาย ลายกนก
ลายวิหค นาคสะดุ้ง น่าเกรงขาม
พุ่มข้าวบิณฑ์ หางไหล ลายเปลว งาม
ลายรดน้ำ ก็งามจริงยิ่งถูกใจ
ว่าแต่อยากได้ลายไหนแก้วใจเอ๋ย
บอกมาเลย ตัวพี่นี้จัดให้
หรือถ้าน้องไม่หมายชอบลายไทย
ลายอย่างอื่นก็ทำได้ จัดให้น้อง
ลายสก็อต ลายเสือ เหลือลายดอก
ขอให้บอก ลาย Kitty ก็มีของ
ลาย Pangya นั้นหนาก็น่ามอง
พี่ช่ำชองเรื่องทำลายมาหลายปี..
เขียนกลอนมาหลอกล่อพอขำๆ
หวังจะทำให้น้องพิมพ์ฯ ยิ้มตาหยี
และหากยังยิ้มออก ขอบอกที
ว่าใจนี้ ยังมีค่าอย่าทำลาย..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
2206
