14 มกราคม 2555 14:42 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ในคืนที่หัวใจไม่ยอมหลับ
เฝ้าสดับรับสำเนียง นับเสียงฝน
แทนความเศร้าเท่าความโศกวิโยคปน
กี่ครั้งหนจะค้นหา จนกว่าเจอ
นับเม็ดฝนแสนล้านเม็ด ไม่เข็ดนับ
ด้วยใจยอมพร้อมรับ นับเสมอ
นับความเศร้าอย่างเหงาหม่นปนละเมอ
เธอหนอเธอ จะรู้ไหมว่าใครคอย
ยังคอยเฝ้ายิ่งเหงาฟังยังเฟือนฟั่น
สักกี่วัน ก็ยังเฝ้าแต่เศร้าสร้อย
ปาดน้ำตานับเม็ดฝนที่หล่นปรอย
คงต้องปล่อยให้ใจปวดรวดร้าวไป
จนฝนหมาดขาดฟ้าไป ใจเกือบขาด
แม้ฟ้าหมาดเม็ดฝน แต่คนไม่
ฝนเศร้ายังตกหล่นบนลานใจ
จะนับไว้ กี่แสนล้านปานอนันต์
ความเจ็บเจ็บมากไปไม่คล้ายจริง
มันสู่สิงหลอกใจคล้ายๆฝัน
นับความเจ็บเก็บความท้อก็พอกัน
เกินจะกั้น ฝน-ฟ้า น้ำตา-ใจ
11 มกราคม 2555 03:53 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เมื่อใจหนาว อยากบอกใครว่าใจหนาว
เมื่อใจร้าวจะบอกเธอ ได้หรือไม่
เมื่อใจเสีย มันเจ็บแสบแปลบหัวใจ
บอกได้ไหม ว่าใจเหงาและเฝ้ารอ
ใครคนหนึ่งซึ่งรอนานผ่านความหนาว
คืนนานยาวหนาวสะท้านนานจริงหนอ
พอเราผ่านคืนร้าวรานมานานพอ
ใจมันพ้อท้อรันทดสิ้นอดทน
ฟ้าหน้าหนาวเข้มดีสีฟ้าเข้ม
แต่น้ำตาที่เอ่อเต็มย้อมจนหม่น
ใจเอ๋ยใจ ไหวอาวรณ์ร้อนทุรน
มันแสนกลบ่นแต่เหงา ..ไม่เข้าใจ
เมื่อใจหนาว เธอบอกใครว่าใจหนาว..
ขอบอกฉันสักครั้งคราว จะได้ไหม
เอาใจหนาวสองดวงสอดกอดกันไว้
คงอุ่นไอไร้หนาวแน่ ต่อแต่นี้..
10 มกราคม 2555 06:09 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ใครที่มียิ้มแฉ่ง ขอแบ่งบ้าง
ใครที่มียิ้มกว้างขอแบ่งหน่อย
อยากจะได้รอยยิ้มนัก ขอสักรอย
จะยิ้มน้อยหรือยิ้มใหญ่ ขอให้ยิ้ม
การยิ้มเย็นเป็นการยืนยันว่า
ในอุราผู้ยิ้มนั้น มันเอิบอิ่ม
จึงมีรอยยิ้มละไมประไพพิม
ออกจากริมฝีปาก และจากใจ
การยิ้มเย็นยังเป็นการแบ่งปัน
ส่งสุขสันต์หรรษามามอบให้
ไม่เจาะจงผู้รับให้กับใคร
ยิ้มออกไปใครเห็นยิ้มก็อิ่มตาม
การยิ้มยังบอกได้ว่าใจนิ่ง
หมดประวิงในใจไร้คำถาม
พักตร์องค์พระปฏิมาที่ว่างาม
เรืองอร่ามก็ด้วยยิ้มที่อิ่มเย็น
นะขอหน่อย รอยยิ้มที่ริมแก้ม
ผลิแย้ม.. ยวนใจให้ใครๆเห็น
ยิ้มอย่างเป็นการกระทำที่จำเป็น
ไม่วางเว้น เป็นยิ้มย้ำประจำใจ
6 มกราคม 2555 13:17 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ทางตอนนี้ คือทางที่ไม่มีทาง
คงต้องคว้างร้างทุรนหม่นหมองไหม้
เมื่อให้ใจให้คนที่ไม่มีใจ
จะมีทางอยู่ที่ไหน ..ไม่มีทาง
5 มกราคม 2555 14:48 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
แม้หากคำ คิดถึง ไม่ซึ้งพอ
ยังจะขอ เพ้อพร่ำคำคิดถึง
แม้คำน้อยคำนิดไม่ติดตรึง
ยังคำนึง ซึ้งคำนั้นมั่นความใน
ไม่ต้องคิดมากเท่าที่พี่คิดถึง
สักเพียงครึ่งก็อิ่มอาบจนวาบไหว
ขอเศษใจนิดเดียวเพียงเสี้ยวใจ
เพื่อเอาไว้เป็นพลังรั้งชีวี
แม้ไม่เคยพบสักนิด แต่คิดถึง
เหตุใดจึงใจอ่อนอ้อนเหลือที่
หากเธอไม่เห็นงามก็ตามที
ใจดวงนี้ก็สุดปรามต้องตามไป
แม้ว่าไม่เคยพบประสบหน้า
ก็เหมือนว่าเคยพบประสบใกล้
ประหลาดนักประจักษ์ชัดถนัดใจ
คนที่ใช่ ..ไม่ต้องหาก็มาเอง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
1223
