16 กุมภาพันธ์ 2555 23:37 น.

สิ้นน้ำจิตเหมือนเผาหลอกยอกหทัย สิ้นน้ำใจครั้งนี้หรือ ..คือเผาจริง

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

ต่อกลอนไปมา จาก กลอน ทะเลใจ ของคุณ din 





  รู้จัดแจ้งแจ่มชัดถนัดแจ้ง

แล้วสิ้นแรงสิ้นไร้สิ้นไฟฝัน

แค่เศษแสงวิบๆยังริบกัน

ทิ้งให้ฉันมืดหม่นอยู่คนเดียว


  แลมองไปข้างหน้าน้ำตาหลั่ง

มองข้างหลังก็หมดไร้ใครแลเหลียว

ยามเส้นใยสายสวาทมาขาดเกลียว

ใจเปล่าเปลี่ยวก็หมดไร้ใครดูแล


  ยิ่งตอกย้ำกระหน่ำย้อนสอนใจตน

ที่ทุกข์ทนหม่นไหม้ไร้ทางแก้

ก็เพราะมัวแต่อิดเอื้อนเหมือนเชือนแช

จึงหมดแม้คนสงสาร เขาผ่านไป


  เคยสงสาร ..นานเกินไปไม่สงสาร

คงรำคาญเรามากไม่อยากใกล้

สิ้นน้ำจิตเหมือนเผาหลอกยอกหทัย

สิ้นน้ำใจครั้งนี้หรือ ..คือเผาจริง


				
14 กุมภาพันธ์ 2555 14:22 น.

คนใจล้าพาใจไร้หาใจรัก ยากยิ่งนักรักยามยากจะฝากฝัง

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน




  ช่องว่างนี้ที่ในใจไม่ใช่ว่าง

แม้จะกว้างแต่เต็มตันความหวั่นไหว

มีใจที่แปดเปื้อนเหมือนไร้ใจ

น้ำตาไหลไม่อาจล้างให้จางคลาย


  หลั่งน้ำตาแสนล้านหยดรดมาล้าง

ไม่เบาบางจางลงเลย ไม่เคยหาย

คงต้องครองใจหม่นๆจนวางวาย

ตราบจนตายไม่หายเศร้าไม่เบาลง


  เมื่อใจรัก รักทั้งใจไม่หวงห้าม

ไม่ทวงถาม ยอมตามความประสงค์

หากมุ่งร้ายหมายขวัญ ฉันปลิดปลง

ก็ยังคงเป็นผีเศร้าที่เฝ้าคอย


  เป็นวิญญาณที่ยังรอขอความรัก

แม้เหนื่อยนัก รักไม่ลดหรือถดถอย

ล่องลอยเร่เที่ยวท่องยังล่องลอย

หรือจะปล่อยลอยแพ แล้วแต่เธอ


  เพราะว่ารักจริงแท้ แล้วแต่ฉัน

ยังมุ่งมั่นผูกสมัครรักเสมอ

เจ็บมานี้กี่เจ็บใจที่ได้เจอ

ยังเสนอให้ใจอยู่ รู้หรือยัง


  คนใจล้าพาใจไร้หาใจรัก

ยากยิ่งนักรักยามยากจะฝากฝัง

เตือนใจอยู่ตลอดมา ..ถ้ามันฟัง

คงไม่ต้องมานั่งหลั่งน้ำตา


				
7 กุมภาพันธ์ 2555 23:18 น.

ที่เหินห่างทางใจใช่อยากห่าง ช่องที่ว่างกว้างเกินไปแสนไกลกว้าง

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

ขนาดนางเอกเขางอนแล้ว อีตานี่ก็ยังตัดพ้อไม่เลิกรา.. อิ อิ.. 





  ที่เหินห่างทางใจใช่อยากห่าง

ช่องที่ว่างกว้างเกินไปแสนไกลกว้าง

มันเต็มตันด้วยน้ำตามากั้นกลาง

ในระหว่าง ที่ว่างของสองหัวใจ


  เมื่อทะเลน้ำตามากั้นขวาง

คงเคว้งคว้างร้างทุรนสุดทนไหว

แลไม่เห็น เร้นหายละลายไป

ฝั่งอยู่ไหน ยังใฝ่ฝันทุกวันวาร


  เหนื่อยหนักหนาสาหัสนักรักจนเหนื่อย

พลาดรักเรื่อยหลั่งน้ำตามหาศาล

เป็นน้ำตาซึ่งไหวหวาม ความร้าวราน

นานกว่านานจนหมดหวังฝั่งใดๆ


  จะรักเก่าหรือรักใหม่ไม่อาจรู้

ยังสำลักน้ำตาอยู่ เธอรู้ไหม

ภายนอกอาจดูเห็นเป็นคนไป

ดูภายในจะเห็นว่า สิ้นค่าคน


  เป็นเพียงซากซากหนึ่งซึ่งเดินได้

สิ้นความหมายผูกสมัครสิ้นมรรคผล

เมื่อรักราญประหารใจให้อับจน

ใจพิกลปนพิการมันด้านชา


  ในทะเลน้ำตามันว้าเหว่

สุดคะเนเลิกใฝ่ฝันถึงวันหน้า

แม้มีมือที่สงสารประทานมา

ใจยังหวาดกลัวว่าจะฆ่าแกง


  หากมีใจเสนอให้ด้วยใจดี

ใจดวงนี้ยังกลัวว่ามากลั่นแกล้ง

หากมีรักสวยล้ำมาสำแดง

ยังคลางแคลงว่าสวมคราบภาพลวงตา


  ..จะมีใครรักลงปลงใจรัก

ใครจะภักดิ์รักหัวใจที่ไร้ค่า

มีก็แต่จะตอกตำย้ำตีตรา

ย้ำชัดว่าเกิดมาแพ้อย่างแท้จริง..


				
3 กุมภาพันธ์ 2555 11:09 น.

คงถึงที่ เกินรักษาเยียวยาได้ มันคงสายเกินไปนักจะรักษา

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

คุณ din เขาเข้ามาปลอบ ตอบเป็นกลอน

ถ้าตอบ OK เดี๋ยวกลอนจะจบไว ขอดิ้นหนีไปเรื่อยๆ จะดีก่า.. 

มาดูกันว่า.. เรื่องราวจะเป็นเช่นไร

เผื่อเขาจะงอนมั่ง จะได้ตามไปง้ออออ..






  พาหัวใจเปล่าเปลี่ยวไปเที่ยวเล่น 

ช่างลำเค็ญเช่นรำคาญนานหนักหนา

อยู่คนเดี่ยวเปลี่ยวมานานราญอุรา

คิดไขว่คว้า จะหาใครที่ใจดี


  เคยอยากได้คนใจดีเป็นที่รัก

หวั่นยิ่งนัก ยังไหวหวั่นทุกวันวี่

เมื่อไม่มีความรักมาสักที

ก็หน่ายที่จะรอรัก ต้องหักใจ


  จึงพาใจไปพักร้อนผ่อนใจพัก

ไกลจากรักพักเพื่อขอรอวันใกล้

หากได้พบประสบหน้าเพลาใด

จะถามทวงดวงหทัยไม่รั้งรอ


  ว่าเห็นไหมในแววตาที่หารัก

น้อยใจนัก มีรักให้เราไหมหนอ

เพียงใจผ่านราญล้ามานานพอ

คำตัดพ้อ ก็คือคำที่ย้ำใจ 


  ว่าใจนี้เป็นหัวใจไร้ราคา

รอจนล้า สุดที่ท้อรอไม่ไหว

ปวดใจป่นจนเจ็บแปลบแสบทรวงใน

ก็ปล่อยให้ใจมันช้ำจำต้องเป็น


  ที่ถามว่าฉันรู้ไหม ใช่! ฉันรู้..

ที่ถามอยู่ว่าเห็นไหม ใช่! ฉันเห็น..

รู้แต่เรื่องความเศร้าเช้ายันเย็น

ไม่ว่างเว้น เห็นแต่เหงาเข้าเต็มตา


  คงถึงที่ เกินรักษาเยียวยาได้

มันคงสายเกินไปนักจะรักษา

และน้ำตาที่เนืองนองสองนัยนา

มันบอกว่าขอชอกช้ำเพียงลำพัง



				
1 กุมภาพันธ์ 2555 16:08 น.

.. บ่นจากคนหลายใจที่ไร้รัก แปลกใจนักที่รักไร้แม้ใจหลาย

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน







.. ผมเป็นคนหลายใจ

อดไม่ไหว ใจจึงหวั่นวันยังค่ำ

รักแรกเห็นเล่นเอารักหัวปักปำ

ล่วงถลำล้ำเส้น ใจเต้นแรง


  เต้นเหมือนมีหลายหัวใจในหัวอก

น่าตลก ล้วนจำเพาะเสาะแสวง

หลายหัวใจในหัวจิตผิดสำแดง

หลายใจแย่งแข่งขันกันมีใจ


  ใจที่กล้า ก็ถอดใจไม่ค่อยกล้า

ใจประหม่า ก็ยิ่งเขินเมื่อเดินใกล้

ใจประหวั่น ประจัญแล้วก็แจวไป

ใจทุกใจ มันทุกข์เข็ญไม่เว้นวาย


  .. บ่นจากคนหลายใจที่ไร้รัก

แปลกใจนักที่รักไร้แม้ใจหลาย

ไม่เคยท้อรอความรักไม่พักคลาย

ใจมากมายทั้งหมดนี้ มีเพื่อเธอ


  เอาทั้งหลายใจที่ว่า มากำนัล

ทั้งหมดนั้น มาเน้นย้ำนำเสนอ

อาจต้องจอดไม่ต้องแจวแล้วเมื่อเจอ

เกรงจะเก้อ เธอไม่รักสักเสี้ยวใจ


..มีทำไม ใจทั้งหลายไม่ได้ความ.. 



				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings  คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน