21 กันยายน 2551 11:20 น.

:: ช่วงที่ดีที่สุด ::

จิตรำพัน

21045_168628.jpg
       เพลาเปลี่ยนเวียนว่ายพายมาพบ
       ฉันประสบเจอเธอคล้ายดังฝัน
       ไม่คาดคิดสนิทแนบคล้องใจพลัน
       มิตรแท้นั้นหาได้ในตัวเธอ

       ผ่านหลายอย่างทางชีวิตที่ขีดเส้น
       เธอคงเป็นคนข้างดึงยามเผลอ
       คอยปลอบโยนโอนโอบเมื่อทุกข์เจอ
       เคียงเสมอยิ้มให้เมื่อทุกข์ใจ

       เดินจับมือ ยิ้ม หัวเราะ ภาพตรึงติด
       สุขชื่นชิดติดฤทัยได้สดใส
       ยังจดจำแม้เราต้องห่างไกล
       แต่หาได้ลืมเลือนเชือนตราตรึง

       เมื่อได้ยินเพลงนี้ที่มอบให้
       ฝากหัวใจในเสียงด้วยคิดถึง
       วันเวลาในห้วงดวงคนึง
       ยังสดซึ้งตรึงตราทุกคืนวัน

       แม้วันนี้ ไม่มี เธอเคียงข้าง
       ร่วมขีดทาง สร้างชิด ประดิษฐ์ฝัน
       เหมือนเมื่อครั้ง เคยอยู่ ใกล้ชิดกัน
       แต่ช่วงนั้น คือช่วง สุขหัวใจ                
                  a_1.jpg

       ++ คือช่วงที่ดีที่สุด  ที่ได้รู้จักกัน ++
       ++- ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆและคำแนะนำที่มีให้เสมอ ไม่ว่าเวลาทุกข์  สุข  หรือเศร้า ++   
				
7 กันยายน 2551 20:15 น.

*:: ขอแข่งกับตัวเอง ::*

จิตรำพัน

10781316.jpg
หากชีวิตขีดได้ดังใจหวัง
ทุกยากยั้งพลั้งใจในสิ่งขอ
ยิ่งอยากได้อยากมีไร้ใจพอ
มัวนั่งรอขออ้อนพรเทวา

แล้วชีวิตเกิดมาเพียงเท่านี้
ทำตามที่มีใจปรารถนา
โดยไม่สนศีลธรรมแลจรรยา
ไม่นำพาว่าทุกข์ตกถึงใคร

แล้วชีวิตแบบนี้หรือคุณค่า
ที่เสาะหาพาใจได้แจ่มใส
ขอแค่เหยียบคนอื่นให้สูงไกล
เพื่อจะได้มีสุขเมื่ออยู่เดียว

ฉันไม่ขอเป็นเช่นดั่งเธอหรอก
ด้วยกลับกลอกวิ่งรอกมันหวาดเสียว
เบื่อแสร้งทำสองหน้าสลับเกลียว
ขอหน้าเดี่ยวจริงใจเสมอมา

อย่ามาตั้งตัวฉันให้โดนเหยียบ
อย่ามาเทียบไว้ให้เพื่อฟันฝ่า
อย่ามาดึงไปฆ่าด้วยวาจา
เธออย่ามาแข่งฉันให้จมดิน

ที่ฉันทำคือหน้าที่เพื่อหน้าที่
ที่ฉันมีคือใฝ่รู้ช่วยตัดสิน
ที่ฉันคิดคือพยายามหาทางบิน
ที่ฉันอยู่คือถิ่นพ่อแม่มี

ฉันแค่ทำตามที่ใจฟันฝ่า
ฉันรู้ว่ามีทางที่สดศรี
ฉันไขว่คว้าเรียนรู้ด้วยฤดี
ฉันรักที่จะทำอย่างตั้งใจ

หากเธอคิดทำเพื่อเอาชนะ
ขอเธอละลดเลิกจะได้ไหม
หากเธอคิดจะทำนำทางใจ
ไม่ข่มใครสุขนั้นสุขนิรันดร์

ไม่ต้องการตกอยู่กลางคมดาบ
ไม่อยากอาบด้วยเลือดเหนื่อยใจฝัน
ฉันขออยู่ด้วยรักและผูกพันธ์
ไม่แข็งขันกับใครในสังคม

มีสิ่งเดียวที่ฉันจะขอแข่ง
ที่ยื้อแย่ง คือ ใจ เพื่อเหมาะสม
ฉันขอยื้อ แข่งเพื่อ สิ่งภิรมย์
หมายชื่นชม เมื่อชนะ ใจตัวเอง

*********************************************************************


เหตุใดเล่า...คนเราถึงชอบเอาชนะ
ชนะแล้วได้อะไร....ชนะแล้วต้องอยู่คนเดียว
แล้วจะชนะไปทำไม

แล้วใจตนเล่า....เหตุใดจึงไม่รู้จักห้ามใจ
แล้วตัวตนเล่า...เหตุใดจึงไม่คิดจะดูให้ถ่องแท้
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจิตรำพัน
Lovings  จิตรำพัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจิตรำพัน
Lovings  จิตรำพัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจิตรำพัน
Lovings  จิตรำพัน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงจิตรำพัน