17 มกราคม 2552 23:05 น.
จิตรำพัน
อยากจะเป็นเช่นคนมีเหตุผล
ไม่สับสนอารมณ์ให้หวั่นไหว
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม
ดวงฤทัยถึงได้ปั่นป่วนทรวง
ช่างน้อยอกน้อยใจในทุกอย่าง
เหมือนอ้างว้างหว่างจิตคิคคิดหวง
น้ำตาพาลจะร่วงจากนัยน์ดวง
ทั้งใจห่วงหวงห้วงคิดถึงเธอ
แค่โทรไปไม่ว่างก็ว้างจิต
แทบสะกิดต่อมน้ำตาพาใจเผลอ
ทั้งที่รู้งานยุ่งห่างพบเจอ
ใจน้อยเอ่อสะสมบ่มน้อยใจ
คนเคยมีเหตุผลคณาเรื่อง
คิดต่อเนื่องที่มาไม่หวั่นไหว
แต่ครานี้น้อยอกน้อยฤทัย
เป็นอะไรไปหนอห่อกมล
เคยบอกให้ปล่อยวางว่างความคิด
แต่เรื่องติดเวียนวนคนสับสน
แค่คำน้อยเย้าแหย่ให้ยินยล
ใจไม่พ้นน้อยใจสารพัน
รู้ไม่ควรพยายามห้ามใจแล้ว
แต่ไม่แคล้วมีคิดติดจิตฉัน
รัก คิดถึง ลึกซึ้งทุกคืน - วัน
ขอเอ่ยสัญ-ญาว่าจะมั่นคง
ที่คิดมาก น้อยใจ ไร้เหตุผล
แต่เปี่ยมล้นใจรักไร้ลุ่มหลง
โปรดเข้าใจคนไกลอาจพะวง
แต่ยืนยงด้วยรักเสมอใจ
6 มกราคม 2552 18:39 น.
จิตรำพัน
หากจะถามสิ่งใดในใจฉัน
ที่ผูกพันลึกซึ้งสเน่หา
คือความรักจากเธอที่ให้มา
คือเมตตาเอื้อเฟื้อและจริงใจ
ความอบอุ่นกรุ่นชิดสนิทจิต
ความมั่นคงชีวิตทิศสดใส
ความเย็นยามลมร้อนย้อนพัดไกว
เป็นหลักให้ยึดแรงแห่งหยัดยืน
ทางไกลก้าวยาวหน้าพาใจหวั่น
แต่ยังมั่นในเธอไม่ขลาดฝืน
ด้วยแน่ใจมั่นใจไม่หวั่นคืน
เธอปลุกตื่นทางก้าวให้สุขมา
คอยกล่าวเตือนยามสติใกล้ปลิวปลิด
คอยสะกิดทางแจ้งให้เสาะหา
เตือนความคิดเหตุผลยลปัญญา
เตือนเสาะหาทางแก้เมื่อทางตัน
ไม่สามารถสัญญาว่าดีสุด
ไม่อยากยุดให้ติดให้คิดฝัน
ไม่อยากบอกว่าจะดีทุกคืนวัน
แต่ตัวฉัน รักเธอ เท่าที่มี
ไม่อาจบอกว่ารักได้เพียงไหน
เท่าที่ใจเอ่ยได้ไร้หลบหนี
ไม่อาจเอ่ยเป็นถ้อยร้อยวจี
รักที่มีมากมายนั้นเพียงใด
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจิตรำพัน
หน้าส่วนตัว
2137
