1 พฤศจิกายน 2551 00:52 น.
จิตรุยพุ่ย
อยากจะถามทุกท่านง่วงบ้างไหม
ทำอะไรหรือหลับไปแล้วหนอ
จิตรุยพุ่ยง๊วง..ง่วงน้ำตาคลอ
แต่ต้องถ่อสังขารนั่งถ่างตา
ด้วยโดนวานสานต่องานเรียนส่ง
ต้องลุยลงตัวเลขมึนหนักหนา
ง่วงก็ง่วงทรมานคร้านกายา
ด้วยเพราะว่าสามทุ่มเคยหลับนอน
เอ็มก็อดงดคุยผองเพื่อนฉัน
อีกทั้งวันยังรับงานสลอน
ที่ทำงานใหม่เรียกดูขั้นตอน
งานเลยคลอนหัววุ่นยุ่งรุงรัง
กลัวจะหลับเอาล่ะแต่งกลอนก่อน
ให้ใจร่อนภาษาปล่อยง่วงขัง
เรียกสติเรียกตื่นคืนพลัง
แล้วจะนั่งปั่นงานแบบไฟลน
สักพักมองหนังสือตั้งกองใหญ่
ที่ฉันได้ซื้อมาตามใจสน
จะได้อ่านคราใดใจร้อนรน
ด้วยใจล้นลอยลิ่วเขตวรรณกรรม
ง่วง ง่วง ง่วง ง๊วง ง่วง หน่วงตาหนัก
อยากจะพักบนเตียงให้สุขหนำ
อยากจะกอดที่รักในฝันจำ
อยากสุขล้ำแดนนิทราให้สมใจ
แต่ต้องทนต้องอดให้งานเสร็จ
คงจะเข็ดหลายวันฉันไม่ไหว
ถ้าวันว่างฉันจะนอนให้สุขใน
ดวงฤทัยที่คิดถึงซึ่งพธู
*********************************************
นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะคะทุกคน
18 กันยายน 2551 15:07 น.
จิตรุยพุ่ย
จิตรุยพุ่ย ดุ่ย เดิน เพลินกลับบ้าน
ด้วยสราญเริงใจไม่สับสน
เรียนฉันจบแน่ชัวร์ไม่วกวน
ด้วยผ่านพ้นเรื่องสอบได้ด้วยดี
มาวันนี้ จิตน้อย ลอยลิ่วล่อง
ใจร่ำร้องก้องเสียงวจีศรี
เพลิดเริงร่าพาชื่นรื่นฤดี
เริ่มหาที่เที่ยวท่องล่องปล่อยกาย
ที่หายไปใช่หายกายไกลห่าง
ใจคงวางชิดใกล้บทกลอนหมาย
แต่ภาระหน้าที่ไม่เว้นวาย
จึงต้องคลายวางเรื่องร่ายวจี
มาวันนี้วางแล้วในเรื่องหนึ่ง
ครวญคนึงถึงวันสุขสดศรี
ปิดเทอมนี้ไปเที่ยวกันนะคนดี
ด้วยอยากมีใจรื่นชื่นภิรมย์
โอ้คิดถึงซึ่งวันผ่อนคลายนัก
ได้หยุดพักจากเรื่องอึ้งหนักขม
ใจจดจ่อถ่อลิ่วปลิวตามลม
รอชื่นชมวันหยุดสุดสุขใจ
โอ้ใกล้แล้วจะจบแล้วเพื่อนจ๋า
ให้เริงร่าพาใจได้สดใส
อยากจะร้องแหกปากลั่นดังไกล
ฉันวางได้พร้อมกลับแล้วนะเธอ
22 กรกฎาคม 2551 22:57 น.
จิตรุยพุ่ย
จิตรุยพุ่ยเริ่มรุ่ยรุ่งริ่งร้าว
แรงร่วงกราวยาวยืดไร้ร่างสิง
เหมือนไอน้ำสลายสิ้นถิ่นพักอิง
จิตประวิงวิ่งวนชลสายธาร
งานรัดติ้วหมุนติ้ววิวทางหัว
ใจเริ่มรัวเต้นระริกกระดิกสาน
เร่งรัดรีบถีบเรื่องร่ายรายการ
ครั้งเริ่มงานไร้ช่วงพักห้วงตรึง
ซ้ำฟันคุดฉุดกายให้เจ็บปวด
แสนร้าวรวดซวดซ้ำย้ำรวมหนึ่ง
หรือว่ากลัวไม่ล้มให้คะนึง
เลยรีบบึ่งให้แก้มล้นออกมา
อยากลองหนีงานเที่ยวสักร้อยหน
จะได้ยลว่าใครจะผวา
ลองรับงานที่ฉันปั่นคณา
จะรู้ว่ามากแท้เกินคำชม
แต่มาคิดอีกทีกลัวเจ็บหนัก
กลัวกระอักเมื่องานไร้คนสม
แล้วกองไว้ให้เราคืนภิรมย์
ต้องมาก้มหน้าสางเหมือนดั่งเคย
อยากแต่งกลอนให้คึกคักสนุก
อยากจะรุกบุกบอมไม่นิ่งเฉย
แต่กลับไร้อารมณ์ต้องละเลย
อย่างอนเลยเพื่อนกลอนเดี๋ยวกลับมา....๕๕๕
----------------------------------------------------------
อยากจะบอกว่า ...อยากมีเวลาแต่งกลอนจัง
แต่ตอนนี้ว่าจะแต่งกลอนสนุก
สุดท้าย....หึหึ
กลอนกลายเป็นบ่นงานซะนี่....
ขออำภัย
23 เมษายน 2551 11:56 น.
จิตรุยพุ่ย
ร้อนแสนร้อน ทำไง ใคร่อยากหาย
อยากสบาย คลายสบ อบไอเผา
พอตกเย็น ลมแรง ลมเย็นเบา
ฟ้ามืดเข้า เหมือนฝน จะหล่นลง
ฟ้าคำราม ยามหม่น จนอับแสง
ลมก็แรง แสงดับ มืดเดินหลง
การไฟฟ้า พาระงับ แทบเบื่อปลง
จะนั่งคง อยู่นาน ได้อย่างไร
ไม่เคยนอน ตอนค่ำ ย่ำอับแสง
เริ่มแสดง ท่าที ใจไหวไหว
หยิบไฟฉาย หมายส่อง ห้องเร็วไว
ด้วยใจใคร่ ได้หา พามีทำ
ตู้หนังสือ อื้ออึง ดึงใจเรียก
ยินสำเนียก เปิดดู ลู่ถลำ
วันนี้อ่าน ของใคร ถามใจนำ
เพราะว่าจำ ได้หมด ทุกบทตอน
ตัดสินใจ ได้หยิบ มาเริ่มอ่าน
อย่างสราญ ย่านใจ ในอักษร
แฮร์รี่นี้ ภาคหก ไม่หลับนอน
ใจเริงร่อน โลดแล่น แดนจินตนา
ปริศนา พาใจ ให้ตามติด
ปริศนา พาคิด ให้ตามหา
ดัมเบิลดอร์ ล่อใจ ให้นำพา
แฮร์รี่นี้ ชี้ชะตา พาเพลิดเพลิน
ก่อนหน้านี้ ที่หก ตกความคิด
อ่านไม่ติด ปิดก่อน งงเรื่องเขิน
ด้วยเรื่องราว ตอนหก ตกดำเนิน
เที่ยวลงเดิน เพนซิฟ ความทรงจำ
ต้องมาอ่าน พานพบ เล่มจบเรื่อง
ถึงปราดเปรื่อง เนื่องสนุก ฉุกถลำ
ย้อนมาอ่าน อีกรอบ เล่มหกนำ
ปลดเงื่อนงำ ตัวตน โวลเดอมอร์
เอ๊ะนี่เรา หลับใน ไฉนหว่า
ยังอยู่หน้า เดิมเก่า อีกแล้วหนอ
ดูร่างกาย หน่ายเมื่อย เกินใจพอ
ตัดสิ่งล่อ ขอนอน ร่อนนิทรา
ผลปรากฎ ตื่นสาย อายแสงแดด
แสงส่องแผด ลามไล้ แยงตาหนา
เสียงโทรปลุก ฉุกตื่น ฟื้นอุรา
โอ้พี่จ๋า บอกว่า รีบทำงาน
มาวันนี้ มีง่วง ล่วงใจจิต
ไร้ประดิษฐ์ จิตเชื่อง เรื่องตาหวาน
เพราะจะปิด สนิทแล้ว แนววิญญาณ
อยากสราญ นานเนิ่น บนเตียงนอน
11 กุมภาพันธ์ 2551 21:16 น.
จิตรุยพุ่ย
จิตรุยพุ่ยคุ้ยค้นด้วยจนกรอบ
เลยมาหอบสูตรเด็ดเคล็ดขายหนอ
เปิดร้านแซ่บแนบลิ้นชิมลงคอ
จะมัวรออยู่ใยไวรีบมา
เปิปพิสดารบานเบอะเจอะเยอะมาก
กินไม่ยากมากนักอย่ายักหนา
เหยียบเข้าร้านมาแล้วอย่าชักช้า
เดี๋ยวจะพาหาลิ้มจิ้มเมนู
นำเสนอให้เจอเมนูหนึ่ง
แล้วจะทึ่งอึ่งอ่างผัดเผ็ดหรู
แถมพิเศษกะเพราเคล้าเนื้องู
เดี๋ยวก็รู้อยู่นานพานติดใจ
ยังไม่หมดหยดติ๋งน้ำลายรั่ว
กลิ่นหอมยั่วนัวลิ้นให้ใจไหว
ก็หนูนาอบฟางนั่งปะไร
ลอกหนังไว้เนื้อนวลชวนติดตาม
เดี๋ยวจะเสริฟต่อไปให้อิ่มหนำ
ลองชิมน้ำต้มกระดูกน้ำรสหวาน
อีกเอาเนื้อมาลาบลิ้มรสฟาน
อาจฉุนบ้างกลิ่นรัญจวนยั่วยวนใจ
เอาแค่นี้ก่อนหนาเดี๋ยวมาเพิ่ม
น้ำประเดิมเติมรสให้สดใส
ก็สาโทเหล้าหมักดีกรีไว
ปลายลิ้นไหม้ด้วยหมักสูตรบนดอย
ตามติดด้วยไข่ตัวนึ่งไม่สุก
มองสนุกซุกแดงขนบางฝอย
กินทั้งตัวเสริมกระดูกแคลเซียมลอย
จะมัวคอยอยู่ไรใคร่ลิ้มลอง
อีกน้องวัวมาอ่อมกินกรุบกรับ
รสชาดจับหนับจิตติดใจผอง
ของหายากมากหนาอย่านั่งมอง
แล้วจะต้องเสียใจหากเมินกิน
หากเข้าร้านมาแล้วแน่มีกฎ
ข้อกำหนดกินไม่หมดปลดทรัพย์สิน
ถ้าไม่อยากเหลือแต่ตัวรัวราคิน
จงให้ลิ้นลิ้มลองอาหารเรา
หน้าส่วนตัว
1138
