20 มีนาคม 2551 18:28 น.
ฉางน้อย
หากเอ่ยถามนิยามรักมักตอบยาก
พูดจากปากใช่จากใจให้ไขว้เขว
น้ำใจคนสุดหยั่งยากคะเน
เคยทุ่มเทรักมาห่างร้างลาไกล
อยากจะหนุนตักนอนยามอ่อนล้า
อยากหลับตาพักกายาคราอ่อนไหว
อยากมีคนมาห่วงหวงยอดดวงใจ
อยากมีใครมาห่วงใยคนไกลตา
เมื่อดิ้นรนไขว่คว้าหาความรัก
เมื่อเหนื่อยนักพักนอนก่อนเถิดหนา
ขอหลับให้สนิทยามนิทรา
ตื่นขึ้นมามองโลกสวยด้วยใจเรา
....................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
11 มีนาคม 2551 10:52 น.
ฉางน้อย
แม้จะไกลสุดหล้าขอบฟ้าเขียว
ทางแสนเปลี่ยวแค่ไหนจะไปหา
แม้ดั้นด้นเกินไปจะไขว่คว้า
ที่ผ่านมาทำได้เพียงเสียงรำพึง
กำแพงกั้นกายาข้าไม่หวั่น
ภูผาชันแค่ไหนจะไปถึง
แม้ร่างกายพันธนาฉุดคร่าดึง
แต่ก้นบึ้งหัวใจไม่ลืมกัน
ถึงโลกกว้างทางไกลใจยังคิด
หวังแนบชิดสนิทใจดั่งในฝัน
เฝ้าโลมลูบจูบร่างสร้างสัมพันธ์
ดั่งสวรรค์เมื่อเราอยู่คู่เคียงกัน
ได้แค่คิดและฝันในวันนี้
ตัวพี่มีกำแพงรอบขอบรั้วกั้น
เธออย่าด่วนตัดดวงใจที่ให้กัน
อย่าหยันเหยียดตราหน้าว่า " คนคุก "
............................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
9 มีนาคม 2551 00:45 น.
ฉางน้อย
ต่อแต่นี้ไม่มีแล้วแก้วตาเอ๋ย
คนที่เคยเคียงคู่สู้ชีวิต
หรือบุญกรรมจากฟ้ามาลิขิต
สิ่งที่คิดมลายหายไปพลัน
เธอมาบอกลากันฉันหวั่นไหว
ใครหนอใครเคยร่วมทุกข์สุขแบ่งปัน
ต่อไปนี้คงเป็นแต่แค่ในฝัน
เธอบอกฉันหมดสำคัญวันเธอลา
เคยวาดฝันวันมีลูกปลูกเรือนหอ
ฉันเฝ้ารอเธอร่วมเรียงเคียงเขนย
ต่อแต่นี้ไม่มีแล้วได้ชิดเชย
โอ้น้องเอ๋ยเคยพรอดพร่ำจรรจา
แค่ ดีเจ...คือคำอ้างล้างความฝัน
เธอจากฉันไปไกลเกินไขว่คว้า
ต่อแต่นี้เราสองต้องขอลา
ทิ้งน้ำตาไว้เป็นเพื่อนในเรือนใจ
........................................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
8 มีนาคม 2551 20:02 น.
ฉางน้อย
แม้จะร้างห่างไกลใจคิดถึง
แม้เคยขึ้งแค่ไหนใจโหยหา
แม้ปากบอกเอ่ยคำจะอำลา
แต่หัวใจพันธนาทุกคืนวัน
โอ้อกเอ๋ยเคยรักกันพลันมาห่าง
ใจอ้างว้างลางเลือนเหมือนในฝัน
ต่อแต่นี้เราไม่มีกันและกัน
เธอกับฉันห่างเหินเดินจากไป
เคยแอบอิงพิงหลังฟังเสียงคลื่น
เคยหยิบยื่นไมตรีที่ดีให้
แต่วันนี้พี่นั้นพลันห่างไกล
สิ้นเยื่อใยไถ่ถามความสัมพันธ์
น่าน้อยใจวาสนาของข้านัก
มีคนรักเขามาห่างช่างน่าขัน
เธอลืมสิ้นความรักเคยผูกพัน
ปล่อยให้ฉันโศกเศร้าเจ้าน้ำตา
.......................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
1 มีนาคม 2551 01:01 น.
ฉางน้อย
ลมทะเลซัดสาดหาดทรายขาว
น้ำค้างพราวพร่างพรมห่มผืนป่า
พัดสายธารไหลผ่านกาลเวลา
พัดยอดหญ้าเอนไหวให้ใจหวาน
ลมทะเลแผ่วผิวปลิวลมล่อง
ดั่งมนต์ต้องเสน่หาคราพัดผ่าน
รอยอดีตยังย้ำเตือนในวันวาน
ฤดูกาลเปลี่ยนแปลงใครเปลี่ยนไป
ลมทะเลพัดพริ้วปลิวผิวผ่าน
กายสะท้านใจสะทกอกสั่นไหว
อยากจะมีวันนี้คนของใคร
วันที่ใจมีคุณให้อุ่นทรวง
ลมทะเลพัดโบกโยกใจไหว
ใบไม้ไกวใจแกว่งแหว่งเป็นเสี้ยว
หมดทั้งใจฉันยกให้เธอผู้เดียว
ขอเธอเหลียววอนเธอแลแม้ร้างไป
ลมทะเลไล้โลมลูบจูบผ่านผิว
ใจฉันปลิวหวิวหวิวให้หวั่นไหว
ลมทะเลยังคิดถึงคนห่างไกล
จะมีใครให้ไออุ่นหนุนตักนอน
.......................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
หน้าส่วนตัว
1607
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฉางน้อย
