ต้นไม้-ชายชรา

ฉางน้อย

ไม้ยืนต้นสูงใหญ่ในภูผา
สองแขนอ้าโอบไว้ก็ไม่ถึง
เถาวัลย์ห้อยระย้ามาฉุดดึ ง
กิ่งก้านหนึ่งกาฝากฝังรากวน

ผิวเปลือกมีรอยแตกแยกหยักลึก
ไม่รู้สึกรู้สาท้าลมฝน
พายุพัดใบลู่ยังสู้ทน
ตายคาต้นฝนพรำไม่นำพา

ทั้งกิ่งก้านร่มใบแผ่ไพศาล
หากมินานร่วงหล่นบนพื้นหญ้า
ไม่มีแม้ดอกผลคนนำพา 
เหล่าสัตว์มาพำนักและพักพิง

ชายชราระหกเหินเฝ้าเดินดุ่ม
เงาตะคุ่มยอมแพ้แก่ทุกสิ่ง
ด้วยใจนั้นปวดแปลบนั่งแอบอิง
หลับตานิ่งเอนกายใต้เงาจันทร์

กายใจเคยเข็มแข็งแกร่งเต็มที่
แต่บัดนี้เหือดแห้งหมดแรงฝัน
สูญสิ้นแล้วทุกยามความผูกพันธ์
เหลือเพียงวันหมดลมระทมใจ

เผลอสะอื้นคืนหนาวใต้ดาวหม่น
เราแค่คนสิ้นท่ามีค่าไหม
อีกลูกหลานหนีห่างจนร้างไกล
อยู่เพื่อใครกันเล่าเศร้าฤดี

เห็นดาวตกพุ่งลงตรงฝั่งฟ้า
ถึงเวลาชีพสลายกลายเป็นผี
ไม่มีแล้วแสงทองส่องชีวี
พอกันทีชีวิตลิขิตมา

จวบอาทิตย์สาดส่องผ่องไสว
ต้นไม้ใหญ่สูงเด่นเห็นสง่า
ชายชราสิ้นใจไร้ราคา
นี่แหละหนาวังวนของคนเรา

=========================


  (  ฉางน้อย   ทะเลไร้คลื่น  )

=========================

เพลงประกอบ ขอนไม้กับเรือ - บ่าววี

ภาพประกอบจากเว็บ
http://horoscope.thaiza.com/detail_131650.html