27 มิถุนายน 2547 17:21 น.

ผิดไหม

ชาติกานต์

                                         ผิดไหมที่โกรธเพราะหึง

                                             ผิดไหมที่ดื้อดึงเพราะห่วงหา

                                           ผิดไหมที่งี่เง่าเพราะเธอไกลตา
                  
                                             ผิดไหมที่มีน้ำตาเมื่อเสียใจ

                                              ผิดไหมที่แคร์เธออยู่อย่างนี้

                                             ผิดไหมคนดีที่วันนี้ฉันเอาใจใส่

                                    ผิดไหมที่ชอบอ้อนเพราะอยากให้เธอเอาใจ
                   
                            ผิดไหมที่น้อยใจ  เพราะอยากให้เธอแคร์มากกว่าใคร

                                                        เพราะรักเธอ				
23 มิถุนายน 2547 23:57 น.

ที่ฉันเป็น

ชาติกานต์

ฉันคงไม่ดีพอเท่าใครที่เธอใฝ่ฝัน

มีแต่ใจให้เท่านั้นเธอต้องการไหม

ไม่ใช่คนในฝัน  แต่เป็นคนที่เจอได้ทั่วไป

ไม่มีอะไรมากกว่าใคร นอกจากใจที่มีเธอ

แล้วที่เป็นแบบนี้เธอรับได้ไหม

แสนงอน ชอบน้อยใจ แต่รักเธอเสมอ

ไม่ใช่แบบที่เธอต้องการ  ไม่ใช่คนที่เธออยากเจอ

แต่เป็นคนที่รักเธอ แค่นี้ จริงจริง				
16 มิถุนายน 2547 16:54 น.

พร่ำรัก

ชาติกานต์

รอนแรมมาเรื่อยเรื่อย

                                            สายลมเอื่อยพัดพลิ้วไหว

                                               รอรักร้างห่างไกล

                                              แล้ววันใดจึงหวนมา

                                                ร่อแร่แลรักร้อน

                                          ร้อง ร้อง ก้องร้องเพรียกหา

                                                    ร่ำร่ำ  จะร่ำลา 

                                               สุดเหว่ว้าอยู่ภายใน

                                                 รักนี้ที่ห่างหาย

                                             รัก ร้าย ร้าย ร้อนใจฉัน

                                                   รักนี้ ฤๅ รักกัน
                                     
                                                 รักหรือนั่นจึงร้างลา				
11 มิถุนายน 2547 13:54 น.

ที่เธอเป็น

ชาติกานต์

ไม่รู้จะบอกว่าอย่างไร

                                ว่าเธอ  คือ  ความห่วงใย  ห่วงหา

                               เป็นความรู้สึกที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา

                            และเธอทำให้ฉันรู้ว่า  ฉัน  มีค่าสำหรับใคร

                                 ฉันเป็นแค่  สิ่งสำคัญ  สำหรับเธอ

                                  แต่สิ่งที่ฉันได้รับเสมอคืออะไรรู้ไหม

                                     เธอไม่ใช่อากาศ  ไม่ใช่ลมหายใจ

                                           เพียงแต่เป็นอะไรอะไร

                                     ที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่ได้เช่นกัน


                                 ............................................................				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟชาติกานต์
Lovings  ชาติกานต์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟชาติกานต์
Lovings  ชาติกานต์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟชาติกานต์
Lovings  ชาติกานต์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงชาติกานต์