14 สิงหาคม 2545 12:12 น.
ชินจัง
ดอกไม้ไหวเล่นล้อลมระดับ
ทุกข้าวเขียวลิบลับในตาสอง
เหนือสายน้ำริน..รินไหล..ในลำคลอง
ฉันนั่งมองแล้วใจมันคิดถึง
แม้วันเวลาจะหมุนผ่าน
ฉันยังเก็บวันวาน..ไว้คิดถึง
เรื่องราวในวันก่อนยังตราตรึง
ซาบซึ้งอ่อนโยนกว่าสิ่งใด
วันนี้หากเธอพ่ายแพ้
ด้วยกฏเกณฑ์ข้อแม้หลากหลาย
อยากให้รู้..ยังรักเธอไม่เสื่อมคลาย
ไม่ว่าวันนี้..วันไหน..นิรันดร์
9 สิงหาคม 2545 13:50 น.
ชินจัง
สายลมผ่าว...ผ่าว
เรื่องราวร้าวราน อ่อนไหว
อย่าอ่อนแออีกเลย..นะใจ
กับสิ่งที่ผ่านไปในวันวาน
หากแม้วันนี้..ผ่านพ้น
พรุ่งนี้ชีวิตคงหอมหวาน
เก็บซ่อนน้ำตาร้าวราน
ก้าวผ่านความทุกข์ด้วยกัน
ฉันจะจับมือเธอก้าวเดิน
เผชิญทุกสิ่งอย่าง..ด้วยใจมั่น
อุปสรรคขวากหนาม..ฝ่าฟัน
คงจะมีสักวัน ณ เส้นชัย
กำลังใจ
ยังคิดถึงเธอเสมอ
แมม้ว่าเธอจะอยู่หนไหน
ขอแค่เธอรับรู้ไว้
ว่ายังมีใครที่ยังคอย
หากว่าเธอท้อแท้
หรืออ่อนแอในวันไหน
ฉันคนนี้ขอเป็นกำลังใจ
ให้เธอตลอดไปนานเท่านาน
2 สิงหาคม 2545 15:59 น.
ชินจัง
คลื่นซัดสาดซู่สู่ฝั่ง
ชีพยัง...ก้าวไปสู่จุดหมาย
มีเธอเป็นกำลังใจ...เคียงกาย
ไม่เคยเสื่อมคลาย...นะเออ
แม้เราต้องพรากจากกัน
ความฝันแม้ว่ามันล่มสลาย
หากในความจริงมากมาย
เผชิญหน้าท้าทายทระนง
อยากบอกว่ารักมาก
แม้ไม่ได้เอ่ยปากดังเฉลย
เพียงได้สบตาอย่างคุ้นเคย
ทุกเรื่องราวที่ผ่านเลย..ก็หวนคืน
23 กรกฎาคม 2545 15:37 น.
ชินจัง
หากเป็นหนึ่งไม่ได้ไม่เป็นสอง
ไม่เป็นรองของใครเข้าใจไหม
หากเป็นหนึ่งไม่ได้ไม่เป็นไร
แต่เลขสองจำไว้ไม่ต้องการ
วันนี้รอบกายฉันว่างเปล่า
จากที่เคยมีเธอเป็นเงาคงแค่ฝัน
และจากนี้ต่อไปทุกๆวัน
คงมีแค่ฉันที่เหงาใจ
23 กรกฎาคม 2545 15:29 น.
ชินจัง
.....สาวน้อย.........
เธอจะก้าวเดินไปทางไหน
หนทางข้างหน้าที่ยาวไกล
บอกฉันหน่อยได้ไหม...คนดี
ท้องทะเลตัดกับขอบฟ้ากว้าง
เธอเคยรู้สึกอ้างว้างเหมือนฉันไหม
เรื่องราวของความรู้สึกที่ยาวไกล
เหมือนหยดน้ำที่หลั่งไหลสู่ทะเล
รวมกันเป็นมหาอาณากว้าง
ตรงรอยทางแสนอ้างว้างและหวั่นไหว
หากเหว่ว้าจนมองฟ้าแสนกว้างไกล
ความทดท้ออาจหายไปในไม่นาน
.....สาวน้อย.....
เธอจะก้าวเดินไปทางไหน
ทางหนึ่งนั้นแม้ว่าจะแสนไกล
หากก็คงเหมือนใกล้..ถ้าฝ่าฟัน...
หน้าส่วนตัว
522
