จะร่ำร้องโอดโอยทำโหยหวน จะคร่ำครวญพร่ำพรรณนาน้ำตาไหล จะกู่ร้องกริ้วโกรธประโยชน์ใด จะทำให้น่าสมเพทเวทนา เก็บน้ำตาร่วงดินที่รินหลั่ง เก็บความหวังความฝันอันโหยหา เก็บเอาไว้ตราบสิ้นดวงวิญญา เก็บปวดปร่าเจ็บช้ำน้ำตานอง เอาหัวใจเอากายถวายชีวิต เอาดวงจิตให้เธอเสนอสนอง เอาชีวิตวิญญาณใส่พานทอง เอามากองแทบเท้าให้เขาเอง ไว้วันหนึ่งวันใดในวันหนึ่ง ไว้คิดถึงยามตรมโดนข่มเหง ไว้กับความขมขื่นเขาครื้นเครง ไว้เพื่อสอนตัวเองให้เกรงกลัว
หน้าส่วนตัว
1246
