23 พฤษภาคม 2552 21:21 น.
ญามี่
อะไรเล่าผะเผาผ่าวระนาวหนัก
ประดุจด้นปะปนปักสลักหลอน
สละรื่นผละชื่นไชปะไหววอน
สยบยอมถนอมหนอนระร้อนไล้
ตระหนักนิ่งประวิงไว้ไฉนหนอ
ปะพรมพ้อพะนอหน่อชะลอไหล
สดับด่ำกระหน่ำหนักประจักษ์ใจ
สนิทนิ่งละทิ้งไทผละไตร่ตรอง
สนองหนอนสลอนรินถวิลว่าย
กระจายจิตประดิษฐ์ดายสลายล่อง
ระกำเกลื่อนเสมือนหม่นปะปนปอง
ตะกอนกองสนองนองประลองล้อม
ตะโบมเบื่อคละเจือเจ็บปะเก็บก่าย
ละอองอวลฉนวนหน่ายกระจายจ่อม
ทะนุหนอนตะลอนรู้ประตูตรอม
ระคายคล้องฉลองหลอมถนอมเนือง
ประดุจด่าวปะผ่าวเพลิงระเริงรัด
ชะงักเงื่อนเสมือนมัดถนัดเนื่อง
ประคบขมระทมทักสลักเรือง
ประสมเศร้าคละเคล้าเคืองกระเดื่องดัน
19 พฤษภาคม 2552 19:58 น.
ญามี่
บนเส้นสายปลายเหงารุกเร้าล่อ
หล่อรอยหลอนซ่อนออแนบทอถ่วง
หน่วงท่วมทุกข์คลุกคล้ายทลายทรวง
ท้วงเรื่องสุขปลุกกลวงมาลวงรอง
มองร้าวร้างข้างเงาทิ่มเย้าหยอด
ทอดเยือนยลทนกอดสร้อยสอดต้อง
สองสายตาปร่าปวดเกินอวดลอง
กองอวลรินกลิ่นล่องคือผองช้ำ
ค่ำพบชิดพิษหงอยมาคอยเฝ้า
เมาคล้ายใฝ่ไห้เศร้าผลักเผาย่ำ
พร่ำพร้อมยอมจ่อมเจ็บซุกเก็บจำ
ซ้ำกรายจ่อคลอคลำรอร่ำไร
ไล้รอยหลอนตอนเหงาจับเจ่าเหม่อ
เจอจิตเหมือนเกลื่อนเก้อละเมอไหว
ไร้มุมหวานผ่านเพลินจะเดินไกล
ใจด่าวกรงหลงใหลมนต์ไหม้มัว..
16 พฤษภาคม 2552 15:59 น.
ญามี่
คะนึง คลึงหน่วง ทุกช่วง ทักฉ่ำ
คิดไป ไข้ป้ำ มาย้ำ มายื่น
หาเธอ เห่อทั้ง เคลิ้มขัง เคล้าครื้น
ระรัว รั่วรื่น ทุกคืน ทอคอย
คิดถึง คลึงถ่าง ตาค้าง ตักใคร่
อยากกราย ย้ายใกล้ ฝักใฝ่ ฝันฝอย
เมียงเพลิน เมินพอ หลงหล่อ เลื่อนลอย
อกอ่อน อ้อนอ้อย ใคร่สอย คอยซ้อน
คิดร่าย คายรส เพิ่มพจน์ เพราะพริ้ง
หวามไว ไหววิ่ง อวลอิง ออดอ้อน
เพื่อเธอ เผลอท่อง เคลิ้มล่อง คลายรอน
พ้นลาน ผ่านหลอน ดาดอน โดดเดียว
คิดถึง ครึ่งทุกข์ ช่ำชุก ชาเฉย
ละลาย ร่ายเลย กร่อนเกย กร่อยเกี่ยว
กลัวเธอ เก้อทุกข์ ร่นรุก ลี้เลี้ยว
จำเปลี่ยน เจียนเปลี่ยว รั้งเหนี่ยว รั้งนัย
คำนึง ขึงเหนื่อย ไล้เลื่อย รอนหลอน
ปลื้มป้อง ปองป้อน ซุกซ่อน สงสัย
คืนวัน คั่นหวาด อาบราด อาลัย
ผ่านพิศ พิษภัย คอยนัย คำนึง..
13 พฤษภาคม 2552 12:38 น.
ญามี่
ฝนปลิวโรย ฝอยโปรยไล้ กายไหววุ่น
เหงาเคียงเคล้า หงอยเค้าคุ้น เวียนวุ่นหา
ใจเร่จร จับรอนเจ็บ หน่วงเหน็บล้า
น้ำวูบไว นัยน์ไหวว้า หวังคว้าใคร
ราวแร้นแค้น ร้อนแล่นคอย สอยสร้อยสวม
ระด้นร้าว ระด่าวรวม ถมท่วมไล้
คิดถึงคืน เคลิ้มครื้นขำ รื่นร่ำไร
คิดถึงค่ำ คอยคำใคร มาใยดี
รอพร้อมภักดิ์ ล่อผลักผ่าว ด้วยก้าวหมาย
รอรางวัล รอนรั้นว่าย มาก่ายถี่
รอที่ว่าง หลอกทางว้า มาราวี
เริ่มลืมตา รอราตรี หวังมีใคร
ท่ามรอหลอก ท้อลอกหลอน มาอ้อนข้าง
เหมือนจ่อมบ่อ เมียงจ่อบ้าง กับร้างไหว
หวังโอบอ่อน วอนอ้อนอม ลืมขมไล้
หวังแขนคล่อง วางคล้องไขว่ ข้างใคร่เคียง
รอนาที ราวหนี้ทัก เกินผลักผ่าว
มีหลุมหนาม มุ่งลามน้าว เกินก้าวเลี่ยง
ลมหายใจ หล่อไห้จับ เริ่มคับเอียง
ยังรัวรอ ยอมหล่อเลี้ยง พร่ำเพียงคอย
9 พฤษภาคม 2552 17:01 น.
ญามี่
เปล่าเดียว เปลี่ยวดายเ หมือนป่ายเปล่า
ข้างหงอย คอยเหงา สร้อยเผาข้าง
ร้างแหล่ง แรงหลอน ก่อรอนร้าง
เหมือนมนต์ หม่นหมาง แวะวางเวียน
เปลี่ยวโรย โปรยเร่า ปร่าเปล่าเปลี่ยว
เปลี่ยนไล้ ไป่เลี้ยว เลาะเลี้ยวเปลี่ยน
เลียนลา ล้าหลอก เกินหลอกเลียน
ทรวงซ่อน ซ้อนเสี้ยน เบียดเบียนทรวง
ยากจาก อยากจำ สิ่งย้ำยาก
หน่วงปอง นองปาก คอยลากหน่วง
ท้วงถาม ท่ามท้อ ถักล้อท้วง
เคียงขอ คลอควง คนล่วงเคียง
ฝันป่าย ฝ่ายปวด เกินอวดฝัน
เสียงสร้อย ซอยสรรค์ คั่นบั่นเสียง
เรียงน้ำ ร่ำนาน ทั่วลานเรียง
นัยน์ตา หน้าเตียง เกินเกี่ยงนัย
บ่งคิด บิดใคร่ ใช่ไกลบ่ง
ขัยสร้อย คอยส่ง ปลิดปลงขัย
ชัยช้ำ ช่ำชอก คอยบอกชัย
รอนอ้า อาลัย รั้งนัยรอน
เดี่ยวด้น ดลด่าว ทุกก้าวเดี่ยว
ผ่อนเปล่า เผาเปลี่ยว ยากเหนี่ยวผ่อน
ทอนรุก ทุกข์ร่น จำทนทอน
ยามจาก ยากจร ทุกข์ค่อนยาม
หน้าส่วนตัว
2232
