28 เมษายน 2551 11:45 น.
ณ.คลองฉวาง
ต้องการอะไรต้องได้มา
เกิดจาก กิเลส ตัณหาของจิตใจ
ไขว่คว้าแย่งชิงกันเข้าไป
ตาย อาจต้องต้องตายใครขวางทางกัน
เลวทรามชั่วช้าเกิดจากไหน
เกิดจากจิตใจ ดังไฟที่แผดเผา
ริษยาราคะ คลุมไม่อาจจะบรรเทา
โลภะ กิเลสเข้ามาปกคลุม
มืดมิดชีวิต สิ้นคุณธรรม
เลว ทรามเกิดจากตัณหา
ราคะ โลภะล้อมดังตรงขังตลอดมา
คอยมัดให้ติดบ่วงตรา ของความเลว
27 เมษายน 2551 14:23 น.
ณ.คลองฉวาง
ฉันวาดฝันสวยงามไว้มากมาย
ฝันถึงจุดหมายของชีวิตไว้หลายอย่าง
แต่ความฝันของฉันต้องพล่าพลาง
และจืดจางไปตามห่วงแห่งกาล
เมื่อคิดหยิบความฝันนั้นอีกครั้ง
วิถีทางของเวลาพาให้สาย
ช่วงชีวิตช่วงวัยที่พ้นไป
มิอาจสร้างจุดหมายให้สมบูรณ์
26 เมษายน 2551 14:43 น.
ณ.คลองฉวาง
และแล้วการก้าวย่างทางเดิน
เผชิญไปตามกระแสวันเวลา
หลายคนเปลียนผันตามสังคมนำพา
อำนาจวาสนาเงินตราเหนือกว่าใจ
วัตถุนิยมปรุงแต่งแต้มสี
เทคโนโลยี พิฆาตเข่นฆ่า
สิ่งอำนวยต่างๆนำเอามา
คุณค่าวัดกันที่ใด
กลับไปย้อนหลังทางเก่า
ตัวเรานั้นอยู่ที่ใด
อยู่ในสังคมวุ่นวาย
ผู้คนมากมายเห็นแก่ตน
ฉันเคยเป็นคนๆหนึ่ง
ซึ่งเคยพาตัวตามกระแส
วัตถุนิยมมากมายตามแต่
สังคมเปลี่ยนแปรหามา
ไม่หลุดพ้นจากวังวน
ตัวตนชนะไม่ได้
สีสันลวงหลอกมากมาย
ให้เราตามไปอย่างเขา
แล้วเราก็พลันคิดได้
คุณค่าที่ใจสำคัญกว่า
มั่งมีหรือจนใช่คุณค่า
อำนาจวาสนาก็ไม่
ทางท้าวที่เราก้าวเดิน
ดำเนินตามวันเวลา
พาชีวีและจิตใจมา
นำพาชีวาตามกระแส
วันนี้ฉันย้อนทางเก่า
รกร้างว่างเปล่าเงียบเหงา
หลายคนเยาะเย้ยขบขันหยามหยันเรา
นั้นไงเขาคนทางเดิม
เมื่อฉันเดินทางสายเก่า
ตัวเราพบเพื่อนอยู่บ้าง
หลายคนทดท้ออ้างว้าง
คิดจะเปลียนทางมากมี
เดินทางบนเส้นทางสายเก่า
เดินด้วยใจเราใช่กระแส
เดินไปตามทางใช่สังคมเปลียนแปร
คุณค่าที่แท้คือจิตใจ
หน้าส่วนตัว
906
