25 พฤศจิกายน 2548 13:01 น.
ดวงดาวแห่งความรัก
ลมหนาวพัดโชยมา
ทำหัวใจเหว่ว้าและหนาวสั่น
รอบรอบกายมีแต่ความเงียบงัน
ได้ยินเพียงเสียงหัวใจฉันที่เรียกร้องหาใคร
ลมหนาวพัดโชยมา
ผ่านเวลาเนิ่นนานหัวใจยังหวั่นไหว
จะมีไหมสักคนที่จะเข้ามาคลายความเหงาใจ
ให้ได้รับอุ่นไอจากความรักสักครา
ลมหนาวพัดโชยมา
หัวใจยังสับสนและอ่อนล้า
มองหาใครสักคนที่จะลบรอยน้ำตา
มอบความอบอุ่นและความรักมาโอบอุ้มใจ
ลมหนาวพัดโชยมา
โลกหมุนไปช้าๆกับหัวใจสั่นไหว
ขอเพียงมีสักคนจับมือเคียงข้างกันไป
หัวใจคงไม่เดียวดายอย่างที่เป็น
24 พฤศจิกายน 2548 11:37 น.
ดวงดาวแห่งความรัก
ท้องฟ้าไร้ดาว
ดวงตาพราวด้วยหยดน้ำตาใส
เจ็บช้ำเพราะความรักที่จากไป
ยากจะหาสิ่งใดมาเยียวยา
แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป
พาหัวใจที่เคยคิดว่าไร้ค่า
ได้พบเจอกับใครคนหนึ่งที่ฟ้าประทานมา
ทำให้ได้รู้ว่าหัวใจฉันมีค่าเพียงใด
และคนที่ฟ้าประทานมาคือ เธอ
ที่ทำให้ฉันได้พบเจอกับความรักครั้งใหม่
หัวใจที่เคยเหน็บหนาวกับอบอุ่นขึ้นมาทันใด
เป็นเพราะได้อุ่นไอจากใจเธอ
6 มีนาคม 2548 22:04 น.
ดวงดาวแห่งความรัก
ฉันเป็นคนธรรมดา
หน้าตาก็งั้นงั้น ไม่สวยเท่าไร
แต่สิ่งที่สวยที่สุด ก็คงที่หัวใจ
เพราะความรู้สึกข้างในมันมีแต่ความจริงใจให้เธอ
อยากให้เธอหันมามองบ้าง
อย่าให้ใจต้องอ้างว้างเดียวดายอย่างนี้
ขอเพียงเสี้ยวใจจากเธอคนดี
ขอเพียงเท่านี้คงไม่มากเกินไป
ถ้าหากเธอทำให้ฉันได้
สิ่งที่มอบให้คือ ความรักยิ่งใหญ่จากฉันคนนี้
เป็นรางวัลมากค่าเท่าที่ฉันมี
จะขอมอบให้เธอคนดีตลอดไป
6 มีนาคม 2548 13:16 น.
ดวงดาวแห่งความรัก
รอนแรมมาแสนไกล
หัวใจเหนื่อยล้าอยากพักผ่อน
จะมีใครบ้างไหมที่จะบอกรักก่อนหลับตานอน
จะมีใครห่วงหาอาทรให้ไออุ่นในหัวใจ
ขอเป็นเธอได้ไหมคนดี
ขอเพียงที่พักใจที่อาศัย
ขอแค่ความรักเป็นอาหารเป็นยาชูกำลังให้ใจ
ให้ฉันมีพลังก้าวต่อไปบนเส้นทางอ่อนไหวที่ต้องเจอ
3 มีนาคม 2548 23:13 น.
ดวงดาวแห่งความรัก
เป็นยังไง คนดี ที่เธอรัก
รักมากนัก หมดใจ เธอให้เขา
ไม่เคยคิด เผื่อใจ หลงมัวเมา
สุดท้ายต้อง นั่งเศร้า เคล้าน้ำตา
เขาผลักไส รักเธอ ที่ฝังจิต
เขาไม่คิด แยแส ไม่ห่วงหา
ไม่สนใจ ความรัก ที่ผ่านมา
เขาบอกลา จากเธอ เจ็บช้ำใจ
จนวันนี้ เธอมา สำนึกผิด
ที่เคยคิด ทำลาย ชีวิตฉัน
เธออ้อนวอน ให้กลับ ไปรักกัน
เหมือนดังเช่น วานวัน ที่ผ่านมา
แต่ฉันนั้น มิอาจ ทำใจรัก
เพราะประจักษ์ รักเธอ มิมีค่า
ไม่อาจฝืน ใจรัก ติดตรึงตรา
มิอาจมา เป็นคน ของหัวใจ
คนไร้ใจ สุดท้าย ไร้คุณค่า
เขาร่ำลา ร้างไกล มีคนใหม่
นี่แหละหนอ เวรกรรม ที่ทำไป
สมน้ำหน้า คนหลายใจ คนแสนเลว
หน้าส่วนตัว
1206
