19 พฤศจิกายน 2553 19:40 น.
ดอกบัว
เมื่อเหมันต์พลิ้วพร่างเยื้องย่างเยือน
ลมหนาวเตือนเคลื่อนวันความหรรษา
เหล่าเพื่อนผองรวมพลคนเฮฮา
เดือนธันวามีนัดวัดลมภู
พร้อมแล้วน่ะเธอหล่ะอย่าละเว้น
ร่วมตระเวนท่องไปให้สุดกู่
แดนสยามไพรพงดงไม้ลู่
แถบถิ่นภูเหนือไทยไปแอ๋วกัน
แม่ฮ่องสอนนอนปายขยายปอด
ใจคิดปลอดพันโค้งโยงใยนั้น
พันกว่าโค้งอาเจียนคงเวียนพลัน
หัวป่วนปั่นเมาโค้งโล่งข้างใน
สักครั้งน่ะไม่ลองคงข้องจิต
ถ่ายถอนพิษมวลสารการหม่นไหม้
ขยายปอดหลอดเลือดเดือดภายใน
ปรับกายในสมดุลจูนกมล
ท่องเที่ยวไปในเขตประเทศเรา
เที่ยวหยอกเย้าสายหมอกหยอกทิวสน
เยือนปางอุ๋งคุ้งน้ำล้ำสุมน
รอเยี่ยมยลแสงฉายพรายรวี
เมื่อเหมันต์แย้มเยือนเสมือนวัน
ฤดูผันพลิ้วไหวในวิถี
เปลี่ยนวัสสามาหนาวเคล้าฤดี
เหมันต์นี้เที่ยวไทยไปปายน่ะ
19 พฤศจิกายน 2553
ดอกบัว
7 พฤศจิกายน 2553 14:14 น.
ดอกบัว
ปฏิทินใบสุดท้ายใกล้สิ้นสุด
ฤ หยั่งหยุดวันคืนขืนวิถี
สุดเหนี่ยวรั้งถ่วงเวลาแม้นาที
ประเดี่ยวปีประเดี๋ยวปีที่ผ่านไป
ใกล้สิ้นสุดหยุดคิดสักนิดบ้าง
ว่าเราสร้างบุญทานต่อกาลไหม
หรือกอปรกิจการสถานใด
ชีพกำไรขาดทุนงบดุลดู
ราตรีคละระดะดาวสกาวแสง
ฟ้าจำแลงเวหาสดาษสวยหรู
ฟ้ามีจันทร์แรมเสี้ยวเกี่ยวฟื้นฟู
ยามโลกสู่นิทราเวลานี้
ฤดูเวียนฤดีอย่ามีแหนง
โลกเปลี่ยนแปลงสารพลันฝันบินหนี
แม้นพบพานอุปสรรคหนักชีวี
เอาไมตรีแลกได้ดังใจจง
คำบุราณขานไขให้ประจักษ์
เอาความรักอ่อนตามความประสงค์
เอาเมตตาต่อเติมเสริมจำนง
รักเผ่าพงศ์วงศ์วานสานพลัง
ชีวิตนี้อยู่ได้เท่าไรกัน
จงสร้างสรรค์สุนทรีให้มีหวัง
ปฏิวัติชีพใหม่ไร้ชิงชัง
เสริมพลังด้วยแรงแห่งสายใย
ปลุกประโลมโน้มนำกระทำกิจ
ชุบชีวิตรุ่งโรจน์โชติสุกใส
ปราศพันธะระรานประหารใคร
ก่อหลักชัยชื่นชมสังคมชน
เพื่อชาติไทยยิ่งใหญ่เหนือสิ่งอื่น
ช่วยกันฟื้นฟูหมายขยายผล
ให้จรัสพัฒนาทั้งสากล
ประชาชนทั้งชาติปราศภัยพา
ปฏิทินใบสุดท้ายใกล้สิ้นสุด
อย่าหยั่งหยุดสารธรรมนำวิถี
ฤดูเปลี่ยนเวียนไปในทุกปี
ปรับฤดีบ่มจิตปิดอบาย
7 พฤศจิกายน 2553
ดอกบัว
1 พฤศจิกายน 2553 08:37 น.
ดอกบัว
หล่อหลอมรวมร่วมใจให้เพื่อนพ้อง
ร่วมประคองชีพหยั่งยังยืนได้
มือต่อมือหยิบยื่นเต็มตื้นใน
เพื่อนผองไทยสะอื้นต้องฝืนทน
น้ำหลากล้นชนชาติปราศพิงพัก
บ้านเรือนหักทุ่งนาน้ำบ่าล้น
ข้าวรวงเรียวลอยร่วงห้วงสายชล
ผักพืชผลราบเรียบเปรียบวางวาย
อันน้ำในใจคนฤาทนนิ่ง
หลอมรวมสิ่งสินทรัพย์ขยับหมาย
ประทังชีพปวงชนคนหนีตาย
ช่วยผ่อนคลายความโศกวิโยคนัย
เห็นโศกใหญ่ให้ช้ำระกำจิต
เห็นชีวิตผู้เฒ่ายิ่งเศร้าใหญ่
เห็นเด็กน้อยลอยคลื่นแตกตื่นภัย
ชลาศัยเกี่ยวกลาดปราศทัดทาน
ธาราท้นถั่งโถมชโลมหลั่ง
น้ำใจยังรินหยาดราดประสาน
ธาราเชี่ยวเวิ้งวุ้งทุ่งแหลกลาญ
น้ำใจชาญเชี่ยวกว่าชลาชล
หล่อหลอมรวมน้ำใจไม่แบ่งแยก
ร่วมกันแบกแบ่งผันปันพืชผล
มือต่อมือแผ้วถางทางอับจน
ให้ชีพชนอยู่หยั่งยังก้าวไป
สัตว์มีชีวิตทั้ง.....มวลหมด
ใดที่มีปรากฏ......อยู่ไซร้
ตัณหาห่อนปลงปลด.....ยังสะ ดุ้งเอย
หรือมั่นคงเหตุได้......หมดแล้วตัณหา
อันความทุกข์ที่แท้.....จริงคือ
เกิดแก่ดับใจลือ....ล่วงรู้
ทุกข์โศกร่ำไรหรือ.....โทมนัส
อีกความตายอันผู้.....เกิดต้องพบพาน
1 พ.ย.2553
ดอกบัว
10 ตุลาคม 2553 13:32 น.
ดอกบัว
แวะเวียนว้าวุ่นเว้า....วงเวียน
วนว่ายไหววงเวียน.....เหว่ว้า
เว้าวอนวิ่งแวะเวียน....วังวน
แหวกว่ายวนเหว่ว้า....วุ่นเวิ้งวงเวียน
เวรวิวาทว่ายเวิ้ง.....เวียนวน
ว้าวุ่นวายวกวน.....ว่อนไว้
วิวรณ์วิ่งวายวน....วิวาท
เวรวุ่นวกวนไว้....วาดเวิ้งวอนไว
เวทแวววาววาดวุ้ง....วับวาว
วัชว่องไวไหววาว......วาบเวิ้ง
วกวังวัตรแวววาว.....ไหวหวาม
วรรธวับแวววาวเวิ้ง.....วกเว้นเวรวน
จริตนัยไหวค้นวนวัฏฏะ
จริตคละครอบงำกรรมท่วมท้น
อุปาทานักขันธ์ผันพิษผล
ยึดถือตนยึดมั่นในสัญญา
อนิจจะทุกขะอนัตตะ
อายตนะตัวงำนำทุกขา
สังสารทุกข์ยืดเยื้อเอื้อเวลา
นำเวียนมาเกิดดับสลับนัย
ขันธ์ทั้งห้านี้หนอก่อเกิดทุกข์
ให้เกิดสุขโศกเศร้าเคล้าไสว
โลกมายาป่าดอนนครกาย
ทั้งหญิงชายท้ายสุดผุดว่ายวน
10 ตุลาคม 2553
ดอกบัว
1 ตุลาคม 2553 18:36 น.
ดอกบัว
ใครลิขิตเส้นทางระหว่างเกิด
การกำเนิดชีวิตดวงจิตให้
พรหมฤาขีดเส้นทางสร้างใครใคร
มนุษย์ไหวว่ายวนหนทางทุกข์
จริงการเกิดการลับดับกายสิ้น
ไร้กสิณสัมมาพาปลอบปลุก
เฝ้าเหยียดเยาะหยามหยันผันสนุก
จึงถูกปลุกให้เกิดกำเนิดมา
อยู่ในความรำพึงถึงชีวิต
ใครลิขิตขีดเส้นเช่นเหว่ว้า
มองดาวเด่นเพ็ญภาพฉาบนภา
มองกายาภายจิตพิษหมองมัว
จริงรอบตนคนหลากมากสนิท
ทั้งญาติมิตรเพื่อนคล้องพ้องอยู่ทั่ว
คอยชะแง้แลถึงพึงพันพัว
พิษจิตกั่วเกยกอบระบอบกรรม
อนิจจังทุกขังฟังไม่รู้
ว่ายเวียนอยู่อารมณ์จมถลำ
อนัตตาไร้ตนทนเก็บงำ
หลงเพลี้ยงพล้ำกิเลสเหตุโสกา
มุทิตาอุเบกขามาตั้งต่อ
เป็นก้านช่อสายใบไว้ภาคหน้า
พระไตรลักษณ์ล้ำทรงจงนำพา
ขึ้นต่อกล้าสำเภาเสากระโดง
เอาปัญญาหยั่งเห็นเป็นเช่นกล้อง
ใช้ดูส่องทะเลเห่ทางโล่ง
กายคตาเป็นฝ่ายสายระโยง
สี่ห้องโถงสมาธิดำริการณ์
เอาขุนนางยี่สิบห้าผู้สามารถ
ไว้เคียงอาสน์เป็นฝ่ายนายทหาร
เอาดวงจิตคิดชอบประกอบการ
เป็นนายงานบังคับกำกับตน
ใครลิขิตเส้นทางระหว่างเกิด
ชาติกำเนิดต่างชั้นนั้นเหตุผล
เพราะสั่งสมบุญกรรมนำเกิดตน
จึงต่างชนเชื้อชาติญาติกา
1 ตุลาคม 2553
ดอกบัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟดอกบัว
หน้าส่วนตัว
955
