19 พฤศจิกายน 2550 19:30 น.
ดอกบัว
ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้พูดชั่วตัวตายทำลายมิตร
จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา
ประพฤติได้รู้สอนใจตัวเองก่อน
ฝึกขัดเกลาเผาจิตให้ผ่อนล้า
ก่อนจะทำสิ่งไรตรองทุกครา
ถูกหรือไม่พิจารณาอย่าอาทร
ชำระล้างมลทินให้สลาย
ใฝ่ถวิลสัมมาเข้าฝึกสอน
มีปัญญาเฉลียวฉลาดกว่าพังพอน
อย่านิ่งนอนล้างคราบออกจากใจ
คนที่พูดถ้อยคำมีประโยชน์
เพื่อนผองโปรดพาชิดจิตสดใส
พูดกำกวมเพื่อนลาถอยจากไกล
มิเหลือใยเชยชื่นขื่นชะตา
เป็นมนุษย์แสวงธรรมจิตล้ำเลิศ
สุดประเสริฐสูงส่งทรงคุณค่า
ลดทิฐิเตือนสติด้วยปัญญา
รีบเร่งฝนธรรมาเกิดผลปลาย
อันคนถ่อยปัญญาเบาเจ้าอิจฉา
ชอบนินทามาดร้ายคนหนีหาย
กระทำชั่วกรรมสนองจนวันตาย
ต้องครวญคร่ำถูกควักใจในโลกา
ใครล่ะว่าอาญาฟ้าหามีไม่
ร่างใดใดต่างกันต่างกรรมหนา
บำเพ็ญศีลเบิกทางใหม่ในโลกล่า
แสวงธรรมพระสัมมาเป็นอาจิณ
เป็นมนุษย์สุดแสนดีมีโอกาส
สร้างธรรมาพิลาสเป็นนิจสิน
มั่นสร้างสมกล่อมเกลาเผามลทิน
กว่าร่างสิ้นผลงามยามลับไป
การทุกอย่างไม่ว่าจะยากหรือง่ายทุกข์ทรมานเพียงใดขอเพียงมีความจริงใจ
มีจิตคิดจะทำ เราจักทำมันได้ อย่างง่ายดายและเป็นสุขที่ได้ทำ
ต้นไม้ต่อให้โตตั้งตรง แข็งแกร่งปานใด แต่ถ้าปล่อยให้เถาวัลย์
และวัชพืชเกี่ยวพันขึ้นรกปกคลุมจนมืดมัวจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้แลยืนต้นตายในที่สุด
ผู้คนต่อให้เกิดในสกุลดี ฐานะดี ความรู้ดี ชาติดี แต่ปล่อยให้ขยะแห่งความน่ารังเกียจคือ
ความริษยาอาฆาต ทะยานอยาก โลภ โกรธ หลง ปกคลุมตนให้มืดบอดมากมายเพียงใด
คนเหล่านั้นย่อมมีแต่ยืนรอความตาย แล้วล้มลงทับแผ่นดิน โดยหาสาระมิได้ในการมีชีวิต
ทุกคำสอนแห่งพุทธะ
จิตที่บริสุทธิ์สะอาดจริงย่อมพ้นทุกได้ทุกเมื่อ
ทน " เป็นคุณสมบัติเป็นคุณธรรมของคนที่อยู่ในโลกมายา
ขันติ หรือ คุณธรรมนั้นเป็นเครื่องมือของมนุษย์ทุกผู้ตัวคนควรเรียนรู้
ความอดทนตัวนี้เปรียบได้กับไม้ค้ำฝ้าเพดาน ถ้าไม่มีไม้เสียแล้ว
ฝ้าเพดานก็จะหล่นลงมากอง เพราะฉะนั้น ไม้พยุงฝ้าให้อยู่ฉันใด
ตัวอดทนตัวนี้เปรียบได้กับไม้ค้ำพยุงกิเลส ให้ได้ฉันนั้น
พยุงโลกมายา โลกแห่งความหลอกลวง ให้ปลิวไสวสะบัดพัดวีอยู่
แสดงแสนยานุภาพ เหมือนการสร้างโบราณสถานด้วยก้อน"ศิลา"
ที่ใช้หินที่แข็งแกร่งมาแกะสลักก่อสร้างเพื่อให้ทนทานแข็งแกร่งอยู่อย่างมั่นคง
ไม่ไหวเอนไปตามลมพายุไม่ถล่มทลายลงมา
เพราะฉะนั้น เราควรใช่ความอดทน ขันติ ความอดกลั้น
เป็นธรรมเพิกถอนกิเลสอย่างยิ่ง
13 ธันวาคม 2549 16:52 น.
ดอกบัว
รักษากาย, รักษาใจ,รักษาวาจา
เมื่อใดที่คิดว่าจะชำระล้างร่างกายขันธ์ทั้ง 5
จงระลึกนึกเสมอว่าจักพยายามทำให้หมดจด
และทะนุถนอมต่อท่านผู้มีคุณ, และให้คิดว่านี้คือการใช้หนี้เก่า
พร้อมกับทำด้วยความรู้สึกที่น่าเบื่อหน่าย เพราะ ทำไม่เลิกสักที
ศีล, การทำกาย และ วาจาให้เรียบร้อย
สมาธิ, การมีใจตั้งมั่น
ปัญญา, การรอบรู้ในกองสังขาร
วิมุติ, คือความหลุดพ้นอย่างอิสระ
มาเรียนรู้การกำจัดกองทุกข์กันเถอะ
ลาภสักการะ เกียรติยศ, เปรียบเหมือนใบไม้
ศีล คือเปลือกไม้
สมาธิ คือ เยื้อไม้
ปัญญา คือ เนื้อไม้
วิมุติ คือ แก่นไม้
แล้วเราต้องการอะไรดีหล่ะ หรือ ว่า แค่ให้ได้เห็นต้นไม้เท่านั้น
เรามาเรียนรู้ให้ถึงซึ่ง ใบไม้, เปลือกไม้, เยื่อไม้, เนื้อไม้,
สุดท้ายให้ถึงแก่นไม้ กันไปเลยดีกว่า
ศีล 5 ไม่โหดร้าย ไม่มือไว ไม่ใจเร็ว ไม่พูดปด และไม่หมดสติ
ศีลธรรม ไม่ได้ทำให้คนพ้นทุกข์ได้
เรื่องง่ายๆ เพียงแต่ใจไม่ปรุงแต่ง ประตูธรรมชาติ ก็จะเปิดรับ
ความทุกข์เดือดร้อนทั้งหลายก็จักพินาจหายไป
ข้อความโบราณนี้เป็นไฉน รวงข้าวยิ่งสุก ยิ่งอ่อนน้อม
รากเหง้าของกุศลธรรม ความฉลาด คือความอ่อนน้อมถ่อมตน
ความอ่อนน้อมถ่อมตน ถือ ง
เราควรจะทำให้มีอยู่ในคำว่าศิษย์ที่ดี
และควรมีอยู่สม่ำเสมอจนเห็นเป็นปกติ
การปฏิบัติให้ถ่องแท้ เข้าถึงแก่นแท้ ของธรรมชาติ
คือการ ไม่ยึด ไม่ผูกพัน ไม่รัดรึง ไม่เหนียวแน่น
และไม่ติดในสมมุติสัจจะ โดยการทำตัว ทำใจ ให้ปล่อยวาง ให้ละ
ให้เว้น ให้เบา ให้สบาย ไม่เป็นผู้หนัก
ว่าเป็นหัวใจของคุณธรรม สัจธรรม อริยธรรม
รวมทั้งเป็นหัวใจของอีกหลายหลายสิ่ง
จงทำตัวให้เป็นไท ไม่เป็นทาส ในสิ่งใดๆ ทั้งหมด,,,
รักษาใจวาจาใสสะอาด
ใจพิลาสสดชื่นระรื่นไหว
ปราศจากหม่นหมองครอบครองใจ
จิตแจ่มใสเบิกบานสราญเสริม
คือถึงพร้อมด้วยศีลด้วยศรัทธา
ถึงพร้อมด้วยปัญญาน่าสรรเสริญ
ถึงพร้อมด้วยบริจาคมากเพิ่มเติม
เป็นสิ่งเสริมเติมค่าให้ในชีวี
28 พฤศจิกายน 2549 20:55 น.
ดอกบัว
มีตาหลานคู่หนึ่งพายเรือไปกลางทะเล
ตาก็ชี้ให้หลานดูว่ามีรูรั่วหนึ่งรู น้ำเข้าแล้ว
หลานก็บอกว่าไม่เป็นไร แล้วก็พายต่อไป
ครั้งที่สอง ตาก็ชี้ให้หลานดูอีกว่าเรือรั่วอีกแล้ว
หลานก็บอกว่าไม่เป็นไร
ครั้งที่สาม สี่ ห้า หก ผ่านไป
ในที่สุด น้ำทะเลก็เข้ามา
ครั้นลำเรือยากแก่การแก้ไข
เรือก็ล่ม จมทั้งหลานและตา
นิทานข้างต้นสอนถึง การรีรอเพิกเฉยต่อสิ่งที่เป็นโทษ
ไม่รีบขจัดให้หมดสิ้น ในที่สุดความเกียจคร้านเฉยเมย
ก็ทำให้ปัญหาสะสมเพิ่มพูน จนสุดท้ายก็ไม่รู้ว่าจะดับหรือขจัดที่ตรงไหน เพราะมันมีรอยรั่วเต็มไปหมด
ครั้นแก้ไขอะไรไม่ได้อีกต่อไปความวิบัติหายนะก็เกิดขึ้น
เมื่อพิจารณาบทเปรียบเทียบนี้จะพบว่า ตาเปรียบเสมือน
ปัญญา ความรู้หรือความพินิจพิเคราะห์ใคร่ครวญ
หลานเปรียบเสมือนพละกำลัง ของการกระทำ
และเจตจำนงความตั้งใจ เรือเปรียบเสมือนการดำเนินชีวิต
ทะเลเปรียบเสมือนอุปสรรคและความไม่แน่นอน
หรือแม้กระทั่งวัฏสงสาร
ความล่มจมก็ย่อมเกิดขึ้นเป็นธรรมดา
ตัวข้าพเจ้าเองก็เลยคิดว่าเมื่อเกิดปัญหาขึ้นมา
ถึงจะเป็นเรื่องที่เล็กน้อย แต่ถ้าเรารีบแก้ไข
เสียก่อนเนิ่นๆปัญหาที่เล็กน้อยก็สามารถแก้ไขให้ผ่านไป
ได้ด้วยดีเพื่อจะได้ไม่ให้ลุกลามไปเป็นเรื่องใหญ่
ซึ่งยากที่จะแก้ไขให้ผ่านได้
เราน่าจะดำเนินการณ์ตรงจุดที่เล็กก่อนที่จะปล่อยให้
ทุกอย่างมันสายเกินไป
เหมือนเราโดนมีดบาดแผลเล็กก็จริงถ้าปล่อยไว้
ไม่ใส่ยาฆ่าเชื้อ ยารักษาแผล แผลนั้นอาจติดเชื้อ
ทำให้อยากแก่การรักษาได้
อย่าแค่แต่คิดที่จะทำจงทำไปพร้อมกับความคิด
อย่ามองข้ามแค่คิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น
สติเป็นเหตุ สมาธิเป็นผล
ถ้าพูดถึงเรื่องการฝึกสติ ก็คือฝึกการระลึกได้
แต่ถ้าพูดถึงการฝึกสมาธิ ก็คือการสร้างฐานที่ตั้งของการระลึกได้
และขยายผลของสติให้มีประสิทธิภาพเป็นพลัง
สักวาแดนดินถิ่นสงบ
จะค้นพบแดนใดสุดใฝ่หา
พื้นพิภพทั้งฝั่งคงคา
บนเวหาสรวงสวรรค์ชั้นพรหมมินทร์
แดนสงบอยู่ที่ใจใช่ที่อื่น
ใจชุ่มชื่นด้วยความดีใจมีศีล
ใจสงบพบความสุขทุกแดนดิน
จะพบถิ่นสงบได้ที่ใจเอย
25 พฤศจิกายน 2549 13:09 น.
ดอกบัว
ถ้าอยากรู้ว่าเวลา 1 ปี มีค่าเพียงใด
ให้ถามนักเรียนที่สอบไล่ตก
ถ้าอยากรู้ว่าเวลา 1 เดือน มีค่าเพียงใด
ให้ถามมารดาที่ต้องคลอดบุตรก่อนกำหนด
ถ้าอยากรู้ว่า 1 สัปดาห์มีค่าเพียงใด
ให้ถามบรรณาธิการหนังสือรายสัปดาห์
ถ้าอยากรู้ว่า 1 นาทีมีค่าเพียงใด
ให้ถามคนที่พลาดรถไฟ รถระจำทาง หรือเครื่องบิน
ถ้าอยากรู้ว่าเวลา 1 วินาทีมีค่าเพียงใด
ให้ถามคนที่รอดจากอุบัติเหตุอย่างหวิดหวิด
ถ้าอยากรู้ว่าเวลาในเสียววินาทีมีค่าเพียงใด
ให้ถามนักกีฬาโอลิมปิคที่ได้เหรียญทอง
เราควรใช้ทุกขณะอันมีค่ายิ่งให้ดีที่สุด
จงแบ่งปันเวลาให้กับใครๆที่เป็นคนพิเศษ
และทำสิ่งที่มีคุณค่าให้กับตัวเอง
ให้ทุกคนจดจำแต่สิ่งที่ดีของเราไว้
เราปลูกต้นไม้หนึ่งต้น
ด้วยหวังว่าจะเป็นประโยชย์ต่อสรรพสัตว์
นั้นก็ถือว่าเป็นสูตรสำเร็จของการเรียนรู้ฝึกปรือคุณธรรม
ในความเพียรพยายาม ความอดทน
และความเมตตาการุณยภาพต่อสรรพสัตว์
คุณธรรมจะเบ่งบาน ผลิดอกออกผลแล้วหละ
จงอย่าทำดีเพียงเพื่อให้คนอื่นเขาชม
จงทำดีเพื่อให้ตนเองได้ดี คนดีไม่ต้องทาสี
ระฆังดีไม่ต้องตีก็ดัง
คนไม่ดีตียังไงก็พัง
คนดีไม่ต้องโฆษณาเดี๋ยวก็ดัง
ดังในหัวใจของตนเอง
ผลของความดี ยากที่จะหาสิ่งตอบแทนทางวัตถุสิ่งของ
อย่าปล่อยให้เวลาผ่านเลยไป
กลับมาทำจิตใจที่หม่นไหม้
มาปลดปล่อยความทุกข์ที่เกาะใจ
ให้สว่างสดใสและยั่งยืน
อย่าเก็บเกี่ยวบาดแผลที่พุพอง
ให้หัวใจกัดหนองและอย่าฝืน
มากอบโกยศีลทานเป็นกองทุน
พอหมดรุ่นได้มีไว้ติดตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟดอกบัว
หน้าส่วนตัว
2117
