18 มิถุนายน 2549 14:10 น.

ราตรี

ดอกฝัน

นานแสนนานดั่งราตรีที่มืดมิด

กายกับจิตรวนเรและหวั่นไหว

วันและคืนอยู่อย่างที่ไม่มีใคร

เพราะเหตุใดอยู่เดียวเปลี่ยวเอกา

มีธรรมชาติปลอบขวัญวันอ่อนไหว

มีดวงใจครุ่นคิดถึงวันหน้า

อยากมีใครอย่เคียงข้างบางเวลา

อยู่กับฉันเถิดหนายามเหงาใจ

แล้วเธอก็ก้าวเข้ามาอยู่กับฉัน

ชีวิตพลันงามงดสวยสดใส

ต่อแต่นี้ปิดทางเศร้าร้าวฤทัย

มีเพียงสุขสดใสในใจเรา

รักไม่เคยจีรังยั่งยืนสุข

ใจจึงทุกข์ดังแดดที่แผดเผา

เมื่อเธอให้เขามาเป็นดั่งเงา

แทนภาพเก่าที่เราสองครองรักกัน

ต่อแต่นี้ต้องทำใจให้เข้มแข็ง

ไม่แสดงเธอทำใจใหเปลี่ยนผัน

มีเพียงคำซื่อซื่อไม่ดึงดัน

ขอใจฉันคืนเถิดหนาขอลาไกล				
18 มิถุนายน 2549 13:58 น.

อดีตรัก

ดอกฝัน

เคยใฝ่ฝันเราสองได้ครองรัก

ผูกสมัครรักใคร่ไม่หน่ายหนี

ตาสบตาสัญญากับวารี

ขอรักเราจะไม่มีสิ้นสุดลง

กาลนับนานผันผ่านไปรักไกลลับ

รักไม่เคยหวลกลับล้วนสาปส่ง

รักเอยไฉนเลยไม่มั่นคง

มีแต่หลงทางรักหนักหัวใจ

หรือเธอเห็นฉันเป็นแค่ทางผ่าน

ขอเศษทานรักอีกครั้งจะได้ไหม

เธอตอบมาอย่างหมดรักหมดทั้งใจ

ขอเธอลาจากไกลไปเสียที

ฉันนั้นจะจดจำเธอเพียงเพื่อน

จะย้ำเตือนสัญญารักเป็นสักขี

ความรักเราแม้นจากไกลนานหลายปี

คงไม่มีเราสองครองผูกพัน				
8 มิถุนายน 2549 14:03 น.

หนึ่งเม็ดทราย

ดอกฝัน

เป็นเพียงทรายที่ใครอาจไม่นึก

หรือรู้สึกเพียงสิ่งน้อยด้อยคุณค่า

ที่เกลื่อนกล่นบนดินสิ้นราคา

แต่คุณค่านั้นไม่ด้อยไม่น้อยเลย

ทรายใช้ถมทะเลงามทำหาดสวย

สร้างบ้านช่วยเกษตรกรรมไม่อยู่เฉย

ถมที่ทางผังเมืองรู้ไหมเอย

ลมรำเพยพัดผ่านใช้ร่อนทราย

ทรายร่อนใช้ทำกระจกใสใครรู้บ้าง

ทั่วรอบข้างมีกระจกมิห่างหาย

ทรายเป็นสิ่งเล็กน้อยล้อมรอบกาย

แต่คุณค่ามากมายลองคิดดู

กระจกกั้นความว่นวายจากภายนอก

ภายในบอกความนัยไม่เลิศหรู

คนอาศัยอาจเลวร้ายไม่เชิดชู

ค่าอาจหรู่ต่ำศักดิ์ทรายใต้โลกา

บางสิ่งเหมือนกับทรายยามใช้สอย

ถึงต่ำต้อยอุตสาหคงก้าวหน้า

ทรายเพียงเม็ดเก็จแวววาวติดตรึงตา

คนหนึ่งคนจึงล้นค่าน่าภูมิใจ				
1 มิถุนายน 2549 22:13 น.

คว้าดาว

ดอกฝัน

สิ่งเลอค่าหาใดได้ประจีกษ์

คือสิ่งรักหลายคนฝึกฝนไว้

แม้นสิ่งนั้นอยู่ห่างจากหัวใจ

ยังขอทำต่อไปขอได้ลอง

ทางสายดาวพราวพร่างกลางเวหน

ใครหลายคนนั้นอยากเป็นเจ้าของ

ทางแสนไกลยากไปถึงอย่างใจปอง

สิ่งครอบครองเหมือนคว้าฝันเกินเป็นจริง

จะเหนื่อยยากทางไกลเพียงใจสู้

คงไปสู่ความฝันได้ทุกสิ่ง

มีแรงใจมีหลักชัยใด้พึ่งพิง

อย่าเอนอิงดังไม้หลักปักเลนตม

ภาพสะท้อนในใจคือไม่ท้อ

เพียงใจรอไม่ใจร้ายคล้ายขื่นขม

อย่าคิดว่าไกลเกินจะชื่นชม

ใดเหมาะสมจงเดินตามความฝันไป

สักวันหนึ่งถึงรางวัลของนักสู้

พรมที่ปูคือเกียรติที่ฝันใฝ่

ถึงวันนั้นคว้าดาวดุจดังใจ

ทางแสนไกลไม่ไกลจากใจจริง				
1 มิถุนายน 2549 21:57 น.

แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง

ดอกฝัน

ฉ้นเป็นเพียงผู้หญิงแค่คนหนึ่ง

ใจไม่ซึ้งไร้คิดจิตสร้างสรรค์

ไม่อยากขอเป็นคนที่สำคัญ

จะรักเลวหรือดีนั้นไม่มั่นใจ

หลายหลายคนบอกว่าฉันเป็นนักสู้

เมื่อเห็นฉันเฝ้าปูทางฝันใฝ่

ขอเป็นเพียงหญิงหนึ่งซึ่งห่างไกล

จากมายาหลงใหลตามต้องการ

พ่อยังเฝ้าสอนหนทางของนักสู้

แม่คอยดูหวังฉันสุขสนุกสนาน

แต่ฉันขอมีเพียงหนึ่งในดวงมาน

ที่ฟังเสียงขับขานใจของฉันพอ

เมื่อรักเริ่มติดตามไปในใจฉัน

รักคงมั่นที่ฉันมีที่ร้องขอ

และมีเพียงความห่วงหาไม่รั้งรอ

ที่จะขอรักฉันเท่านั้นเอง

แม้ความจริงยากจริงเกินเอื้อมถึง

อาจไม่ซึ้งวาบหวามใจไม่ครัดเคร่ง

ขอเดินตามความฝันที่บรรเลง

ดังบทเพลงกล่อมฝันทุกวันคืน

ก้าวเดินไปตามถนนบนฟุตบาท

หวังเจอคนที่หมายมาดรักหวานชื่น

เสี้ยวสำนึกในใจไม่ขอคืน

แต่หลับตื่นลับสลายรักหายไป				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดอกฝัน
Lovings  ดอกฝัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดอกฝัน
Lovings  ดอกฝัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดอกฝัน
Lovings  ดอกฝัน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงดอกฝัน