20 มิถุนายน 2549 23:46 น.
ดอกฝัน
หากไม่เคยซึ้งค่าคำว่ารัก
เธอรู้จักชีวิตนี้สักเพียงไหน
เพราะชีวิตเริ่มต้นจากจิตใจ
ที่ข้างในมีรักแท้อย่างแน่นอน
เธอคงคิดชีวิตนี้มีแต่ทุกข์
ปราศจากสุขสิ่งนี้มีแต่ก่อน
ใจเธอจึงปวดเจ็นถึงร้าวรอน
ยากไถ่ถอนจากเพลิงรานผลาญหัวใจ
หากเพียงเธอยอมรับรักสรรค์สร้างสุข
ชีวิตเธอคงสนุกแสนสดใส
และรักคงบรรเลงเพลงอุ่นไอ
แห่งความรักข้างในในใจเรา
ขอให้เธอเปิดใจกว้างกว่ากว้าง
รักนั้นคงนำทางผ่อนคลายเหงา
บทเพลงรักแว่วกังวานอยู่นานเนา
รักยั่วเย้าดวงใจให้เจิดจินตน์
18 มิถุนายน 2549 14:24 น.
ดอกฝัน
บรมครูวรรณกรรมล้ำพิลาศ
กวีปราชญ์ฉลาดหรูครูอักษร
กาพย์กลอนไทยดำรงค่าสถาวร
เป็นอาภรณ์ประดับไว้ในวงวรรณ
แทรกระเบียบแบบแผนให้แน่นหนัก
ท่านวางหลักรียงร้อยถ้อยคำฉันท์
กำหนดบทกฏเกณฑ์เป็นสำคัญ
รู้เลือกสรรคำร้อยถ้อยวาที
ทั้งกลอนบทละครพระอภัย
ยังจำได้เนิ่นนานจนป่านนี้
อีกคำสอนบทกลอนสอนสตรี
ประพฤติดีจะเป็นศรีแก่ตัวเรา
แทรกคติธรรมเป็นครรลองส่องชีวิต
นำดวงจิตเลิกหลงผิดคิดโง่เขลา
คลายโมหะโลภหลงเลิกมัวเมา
นำจิตเข้าล่วงพ้นสู่นิพพาน
งานสร้างสรรค์ท่านสรรได้ไพเราะ
วจีเสนาะระรื่นชุ่มชื่นหวาน
แม้ตัวท่านจะม้วยด้วยวายปราณ
แต่ผลงานยังคงอยู่คู่สัจจา
ทั้งภาพพจน์บทกวีศรีอักษร
เลิศสุนทรสัจธรรมล้ำคุณค่า
ถ้อยคำสอนเลิศล้ำฉ่ำวิญญาร์
โลกรู้ค่าแซ่ซร้องคุณสุนทรธรรม
18 มิถุนายน 2549 14:10 น.
ดอกฝัน
นานแสนนานดั่งราตรีที่มืดมิด
กายกับจิตรวนเรและหวั่นไหว
วันและคืนอยู่อย่างที่ไม่มีใคร
เพราะเหตุใดอยู่เดียวเปลี่ยวเอกา
มีธรรมชาติปลอบขวัญวันอ่อนไหว
มีดวงใจครุ่นคิดถึงวันหน้า
อยากมีใครอย่เคียงข้างบางเวลา
อยู่กับฉันเถิดหนายามเหงาใจ
แล้วเธอก็ก้าวเข้ามาอยู่กับฉัน
ชีวิตพลันงามงดสวยสดใส
ต่อแต่นี้ปิดทางเศร้าร้าวฤทัย
มีเพียงสุขสดใสในใจเรา
รักไม่เคยจีรังยั่งยืนสุข
ใจจึงทุกข์ดังแดดที่แผดเผา
เมื่อเธอให้เขามาเป็นดั่งเงา
แทนภาพเก่าที่เราสองครองรักกัน
ต่อแต่นี้ต้องทำใจให้เข้มแข็ง
ไม่แสดงเธอทำใจใหเปลี่ยนผัน
มีเพียงคำซื่อซื่อไม่ดึงดัน
ขอใจฉันคืนเถิดหนาขอลาไกล
18 มิถุนายน 2549 13:58 น.
ดอกฝัน
เคยใฝ่ฝันเราสองได้ครองรัก
ผูกสมัครรักใคร่ไม่หน่ายหนี
ตาสบตาสัญญากับวารี
ขอรักเราจะไม่มีสิ้นสุดลง
กาลนับนานผันผ่านไปรักไกลลับ
รักไม่เคยหวลกลับล้วนสาปส่ง
รักเอยไฉนเลยไม่มั่นคง
มีแต่หลงทางรักหนักหัวใจ
หรือเธอเห็นฉันเป็นแค่ทางผ่าน
ขอเศษทานรักอีกครั้งจะได้ไหม
เธอตอบมาอย่างหมดรักหมดทั้งใจ
ขอเธอลาจากไกลไปเสียที
ฉันนั้นจะจดจำเธอเพียงเพื่อน
จะย้ำเตือนสัญญารักเป็นสักขี
ความรักเราแม้นจากไกลนานหลายปี
คงไม่มีเราสองครองผูกพัน
8 มิถุนายน 2549 14:03 น.
ดอกฝัน
เป็นเพียงทรายที่ใครอาจไม่นึก
หรือรู้สึกเพียงสิ่งน้อยด้อยคุณค่า
ที่เกลื่อนกล่นบนดินสิ้นราคา
แต่คุณค่านั้นไม่ด้อยไม่น้อยเลย
ทรายใช้ถมทะเลงามทำหาดสวย
สร้างบ้านช่วยเกษตรกรรมไม่อยู่เฉย
ถมที่ทางผังเมืองรู้ไหมเอย
ลมรำเพยพัดผ่านใช้ร่อนทราย
ทรายร่อนใช้ทำกระจกใสใครรู้บ้าง
ทั่วรอบข้างมีกระจกมิห่างหาย
ทรายเป็นสิ่งเล็กน้อยล้อมรอบกาย
แต่คุณค่ามากมายลองคิดดู
กระจกกั้นความว่นวายจากภายนอก
ภายในบอกความนัยไม่เลิศหรู
คนอาศัยอาจเลวร้ายไม่เชิดชู
ค่าอาจหรู่ต่ำศักดิ์ทรายใต้โลกา
บางสิ่งเหมือนกับทรายยามใช้สอย
ถึงต่ำต้อยอุตสาหคงก้าวหน้า
ทรายเพียงเม็ดเก็จแวววาวติดตรึงตา
คนหนึ่งคนจึงล้นค่าน่าภูมิใจ
หน้าส่วนตัว
1276
