8 มกราคม 2549 22:51 น.
ดาราจักร..
ฤดูฝนเสร็จงานก็ผ่านพัด
โบกสะบัดทิ้งท้ายสายลมหนาว
ยะเยือกเย็นกระเซ็นซ่านผ่านเกรียวกราว
หากครั้งคราวหนาวใจใยเดียวดาย
ลมเหมันต์สั่นคลอนใจร้อนรุ่ม
ไฟเกาะสุมรุมเร้นเป็นต้องหาย
ค่อยแทรกซึมทุกขุมรูอณูกาย
ถึงสุดปลายขั้วใจใครหนึ่งคน
อาทิตย์ลับสลับสีราตรีหุ้ม
ฟ้าปกคลุมกลุ่มดาวทุกแห่งหน
ม่านหมอกหนาวก่อร่างสร้างตัวตน
มาเวียนวนล้อมรอบหอบหุ้มใจ
อรุณฤกษ์เบิกฟ้าทาสีสด
ปรายหยาดหยดน้ำค้างพร่างพราวใส
ไอหมอกขาวเกาะกุมสุมทรวงใน
ให้อ่อนไหวใจหวั่นจนสั่นชา
รออ้อมกอดแห่งไฟใครคนนั้น
ที่ทั้งคืนทั้งวันเฝ้าฝันหา
คนที่รักไม่ไขว้เขวตามเวลา
ดับความหนาวด้วยศรัทธาแห่งรักจริง...
หน้าส่วนตัว
1364
