16 กรกฎาคม 2549 23:00 น.
ดาวอังคาs
เชือกตึงเปลี่ยนท่าหน้าพยัก
โดนชักขวาซ้ายส่ายสนุก
กลบกลืนรอยช้ำห้ามทำทุกข์
กระตุกเยื้องย่างได้อย่างคิด
อยากเห็นน้ำตาหน้ากำสรด
ปรากฏไหลคลอรอผลิต
อยากเห็นรอยยิ้มพิมพ์ยามพิศ
ประดิษฐ์ได้รัวเสียงหัวเราะ
หุ่นไม้ธรรมดาตามืดบอด
ตัวมอดเจาะไชใจบางเปราะ
ร่วงโรยสีสันมันกระเทาะ
เย้ยเยาะตามสบายคลายเศร้าโศก
ฉงนจริงหนาน่าแปลกนัก
เพราะรักหรือไรให้สับโขก
บนหลังตั้งแอกแบกลูกโลก
วิปโยคเจียนบ้าน่าอนาถ
ดึงหน้าดึงหลังไม่ยั้งหยุด
ประทุษเกินไปสายจะขาด
ฉันยังเป็นคนทนปรามาส
ใช่ทาสคอยสั่งได้ดั่งคิด
วันนี้ยังไหวทนให้เชิด
ละเมิดอกขมระบมจิต
ชักใยคอยขู่อยู่เป็นนิตย์
อาจจะขอสิทธิ์คิดจากจาง
เป็นเพราะยังรักอยู่รู้บ้างไหม
หากจำต้องลาไกลใช่เมินหมาง
เมื่อสายขาดขอห่างพ้นคนละทาง
จะลาร้างไปทั้งยังรักเธอ
หน้าส่วนตัว
2112
