12 พฤศจิกายน 2547 15:35 น.
ดีไซน์
สวัสดีจ๊ะเพื่อนรัก ....วันนี้เราพึ่งเรียนLAB . เสร็จอ่ะนะ ก็ว่างทั้งวันแล้วล่ะทีนี้ เราคิดถึงนายมากไม่บอกนายก็รู้ใช่ม๊า ....เพราะนายคงคิดถึงเราเหมือนกันอ่ะจริงม่ะ(อย่าบอกว่าไม่จริงนะ อิอิ) ครั้งที่แล้วที่เราเขียนถึงนายบอกว่าจะเล่าเรื่องพี่บอยใช่ม๊า....ที่จริงก็อย่างที่เราบอกนายนั่นแหละตอนแรกเราไม่รู้จักพี่เขาหรอกนะเราก็ได้แต่คลั้งใคล้พี่โป้งอ่ะนะนายก็รู้ว่าเราชอบพูดถึงพี่โป้งอยู่เสมอๆๆอ่ะแล้วทีนี่ออมเพื่อนเราก็ไม่รู้ไปเล่าเรื่องอะไรอ่ะนะก็พูดถึงพี่โป้งขึ้นมาแล้วพี่บอยก็ดันมาบอกว่ารู้จักพี่โป้งด้วยแถมยังบอกว่าพี่โป้งเคยแอบชอบตัวเองอีกต่างหากอ่ะ พอออมรู้งี้ก็เอามาเล่าให้เราฟังอ่ะเพื่อนรักเราก็โกธรดิก็เรื่องอะไรอ่ะพี่บอยพูดแบบนี้มันก็กล่าวหาว่าพี่โป้งเป็นเกย์ชัดๆๆ นายคงเดาได้สินะว่าเราต้องโมโหอ่ะ เราน่ะเกลียดพี่บอยตั้งแต่ที่ยังไม่เคยเจอหน้าเลยล่ะนะ แต่แล้วไม่นานเราก็พบพี่บอยอ่ะ(ออมแนะนำให้รู้จัก) เรายังแอบคิดอยู่เลยนะเพื่อนรักว่าเนี้ยม่ะเห็นจะหล่อเลย หน้าอย่างนี้พี่โป้งไม่สนใจหรอก(นายก็ว่างั้นใช่ม่ะเพื่อนรัก) แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกันอ่ะนะเราได้เจอพี่บอยบ่อยมากเลยล่ะแล้วก็เริ่มได้คุยกันแต่ความหมั่นไส้ก็มิได้ลดลงเลยล่ะ แต่มันก็พลาดจนได้สิน่าทั้งๆที่มันไม่น่าจะเกิดได้เลยอ่ะนะ นายคงรู้สินะว่าเรื่องอะไรเพื่อนรักอย่างนายทายนิสัยเราได้ง่ายๆอยู่แล้วนี่ ใช่แล้วเราแอบชอบพี่บอยคนที่เราคิดว่าเราเกลียดนักเกลียดหนานั่นอ่ะ ไม่มีเหตุผลที่จะอธิบายหรอกนะเราเองคงบอกนายไม่ได้หรอกว่าเพราะอะไรถึงชอบเพราะเราก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เหมือนกันอ่ะ แย่เนอะสับสนในความรู้สึกเนี้ย เราก็บอกออมนะว่าเราแอบชอบพี่บอยแล้วก็มีแบบว่าวางแผนให้เจอกันบ่อยๆๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันอะ เราก็นะ..พออยู่ด้วยก็ไม่ค่อยกล้าพูดกะเขาหรอกแต่พอตอนคุยโทรศัพท์เรากลับมีเรื่องคุยกะพี่เขาเยอะแยะเลย แต่ตอนนี้เรากะพี่บอยก็ไม่ค่อยได้เจอกันแล้วล่ะก็แทบจะไม่เจอกันเลยก็ว่าได้อ่ะนะ เราก็พยายามตัดใจอ่ะ ไม่ให้คิดมาก...จะมองเขาว่าเป็นเพื่อน เป็นแค่เพื่อน ........ แต่นายเข้าใจเราม่ะว่ามันทำไม่ได้ง่ายๆนะถึงปากเราจะพูดไปอย่างนั้นแต่เราก็รู้ตัวเองดีว่าไม่เคยลืมอ่ะ แต่เพื่อนรักถ้าไม่เจอไม่ได้ยินเรื่องราวของพี่เขา..นานๆเข้าเราจะลืมเขาได้ใช่ม่ะ หรือนายว่าไง.....เพื่อนรักเราก็รู้อยู่เสมอนะว่าเขาไม่ได้คิดอะไร เราเป็นแค่เพื่อนของเพื่อนอ่ะเราเข้าใจและยอมรับนะ แต่ก็ไม่แน่นะเรื่องพี่บอยเรื่องที่เราชอบเขาอาจเป็นเพราะเราหลอกตัวเองให้ชอบก็ได้อ่ะ ชอบเขาเพื่อให้ลืมใครอีกคน ชอบเพราะเขาท่าทางเหมือนใครอีกคนที่เราเฝ้าคิดถึง ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงนายว่าเราทำผิดม่ะอ่ะ ถ้าเขารู้เขาคิดยังไงเนี้ยที่เราไปชอบเขาที่ไม่ใช่ตัวเขาอ่ะ แต่เขาคงไม่คิดอะไรมากหรอกเนอะ เพื่อนรักแล้วถ้าเป็นนาย นายจะทำยังไงถ้านายเป็นพี่บอยแล้วเราชอบเพราะต้องการให้ลืมใครอีกคน นายจะรู้สึกยังไงอ่ะ แล้วนายว่าถ้าเป็นอย่างนั้นจริงเราเองใช่ม่ะที่ไม่ดีอ่ะ เราไม่รู้หรอกนะตอนนนี้ว่าเราชอบเพราะอะไรกันแน่ นายล่ะจากที่เราเล่าให้ฟังนายพอจะบอกเราได้ไหม นายว่าคนอย่างเราจะชอบพี่บอกเพื่อให้ลืมพี่โป้งจริงม่ะหรือเราชอบเขาจริงๆกันแน่อ่ะ ช่วยตอบเราหน่อยนะเพื่อนรัก ..........เราอยากรู้ถึงแม้ว่าเราจะตัดใจแล้วก็เหอะนะ
หวังว่านายคงคิดถึงเรานะเพราะตอนนี้เราคิดถึงนายมากเลยล่ะอยากพูดคุยกะนายจริงๆอยากเจอนายมากๆด้วย นายจะอยู่ที่ไหนนะตอนนี้......
เพื่อนรักถ้านายมีเรื่องอะไรก็เล่าให้เราฟังก็ได้นะเพื่อนคนนี้ยินดีรับฟังแม้ไม่อาจช่วยนายได้แต่ขออยู่เคียงข้างนายเสมอนะเพื่อนรัก
ปล. คิดถึงนายมาก (เรายังไม่ลืมพี่โป้งหรอก ไม่ใช่ไม่อยากลืม เพียงแต่มันไม่เคยจะลืมได้อ่ะนะ เรามันบ้าเนอะนายว่างั้นม่ะเพื่อนรัก)
แล้ววันหลังเราจะเขียนถึงนายอีกนะ ..............เพื่อนที่รัก
8 พฤศจิกายน 2547 13:00 น.
ดีไซน์
รู้ม่ะเพื่อนรักกว่าที่เราจะสอบฝ่าฟันมาได้น่ะแทบแย่เลยนะ อ่านหนังสือหนักมากๆๆ ก็หวังว่าจะได้คระที่ชอบอ่ะแต่ก็พลาดจนได้สิน๊า.....แต่คณะที่เราเรียนอยู่ตอนนี้ก็ดีเหมือนกันนะแต่เรียนยากแล้วก็หนักมากๆเลยล่ะ จนบางครั้งเราเองยังท้อใจเลย เพื่อนรักการที่เราต้องจากเพื่อนๆที่โรงเรียนเก่าน่ะมันทำไมถึงเศร้าได้มากมายนักนะ แต่การได้เจอเพื่อนใหม่ๆก็ทำให้เราตื่นเต้นได้ไม่น้อยเหมือนกันนะ เราได้เจอคนหลายรูปแบบเลยล่ะ ทั้งแบบคุณหนูไฮโซ จนกระทั้งคนที่ป่วงได้ตลอดเวลาอ่ะนะ แล้วเราก็ไม่รู้หรอกนะว่าอย่างเราเนี้ยจะจัดอยู่ในแบบไหนอ่ะ จริงดินายคงอยากจะรู้สินะว่าเรารับน้องที่มหาวิทยาลัยเป็นไงมั้งน่ะ..........แต่อิอิเสียใจนะจ๊ะที่คณะเราตอนนี้ยังไม่รับน้องหรอกของเราน่ะมีรับน้องตอนปีสองล่ะ คงหนักน่าดูเหมือนกันนะก็เห็นใครๆบอกว่าเมเจอร์เราน่ะรับน้องหนักที่สุดเลยล่ะนะ ที่จริงเราก็มีเรื่องหนักใจเหมือนกันนะก็เพื่อนที่นี่อ่ะอยู่ด้วยแล้วมันไม่ค่อยสบายใจยังไงก็ไม่รู้อ่ะไม่เหมือนอยู่กับนายเลยอาจเป็นเพราะเราพึ่งเจอกันไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ล่ะมั้ง เราก็ได้แต่หวังว่านานๆไปทุกอย่างคงจะดีขึ้นเองอ่ะนะ
จริงดิเราน่ะเจอผู้ชายอยู่คนหนึ่งน่ะ ชื่อพี่บอยล่ะ(แต่อยู่ปีเดียวกันจ๊ะ) มองๆไปก็ไม่ค่อยหล่อหรอกนะ(ในสายตาคนอื่นอ่ะ)แต่เราว่าน่ารักดีล่ะและที่สำคัญนะเขาน่ะเหมือนพี่โป้งอ่ะ ไม่ใช่เรื่องของหน้าตาหรอกนะแต่บุคลิกลักษณะท่าทางต่างหากที่เหมือน ถึงแม้ว่าจะออกเกย์ๆหน่อยอ่ะนะแต่ยังๆเราก็ว่าน่ารักล่ะ....อิอิ แล้วก็รหัสเขาอยู่ติดกับรหัสของออมเพื่อนเราด้วยนะตอนนี้พยายามทำความรู้จักอยู่อ่ะ แต่ก็น่าเสียดายอ่ะนะเทอมนี้ไม่ได้เรียนพร้อมกันสักวิชาเลย เทอมที่แล้วก็ได้เรียนด้วยกันอยู่หรอกนะแต่ตอนนั้นเรากำลังเกลียดพี่บอยอยู่นี่ ก็พี่บอยหาว่าพี่โป้งเคยแอบชอบพี่บอยอยู่ (ประมาณว่าแอบกล่าวหาว่าพี่โป้งที่น่ารักของเราเป็นเกย์อ่ะ เราก็เลยโกธรอ่ะดิ ถึงจะเหมือนก้เหอะ) เราก็ไม่เชื่อแล้วก็พาลไม่ชอบพี่บอยไปด้วยอ่ะนะ แต่ไม่รู้เป็นยังไงอ่ะอยู่ๆก็......แอบชอบพี่บอยมาซะเฉยๆงั้นอ่ะ(คงเพราะคล้ายพี่โป้งมั้ง)
เรายังแปลกใจตัวเองเลยอ่ะเพื่อนรัก .....นายว่าเราเนี้ยบ้าอ่ะป่าวเนี้ยเกลียดเขาอยู่ดีๆ จู่ๆก็มาแอบชอบคนที่ตัวเองเกลียดซะนี่
แต่ยังไงๆเราก็รักและชอบพี่โป้งมากกว่าอยู่ดีอ่ะ แม้จะเป็นได้แค่น้องสาวก็เหอะ.....เดี๋ยวเราต้องไปเรียนแล้วนะไว้วันหลังเรามาเล่าให้ฟังใหม่นะเรื่องพี่บอยอ่ะยังมีเรื่องราวเกิดขึ้นอีกเยอะเลย(เรื่องเพื่อนใหม่ด้วย)
เราคิดถึงนายมากนะเพื่อนรักแล้วนายอย่าลืมคิดถึงเรามั้งล่ะ
7 พฤศจิกายน 2547 13:36 น.
ดีไซน์
สวัสดีจ๊ะเพื่อนรัก
ขอโทษด้วยนะที่เราไม่ได้เขียนถึงนานซะนานเลยอ่ะพอดีช่วงนั้นเราก็ยุ่งๆเรื่องสอบอ่ะนะ แต่ตอนนี้ทุกอย่างก็ผ่านไปแล้วล่ะรู้มั้ยเพื่อนรักตอนนี้เราได้เข้าเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแล้วน๊าๆๆ อิอิก็ต่อสู้มาแทบแย่นี่เนอะ เรื่องราวต่างๆมากมายที่เราผ่านพบมาเราอยากเล่าให้นายฟังทุกเรื่องหรอกนะถ้านายไม่รำคาญเราซะก่อนน่ะ
เพื่อนรักรู้มั้ยว่าเรายังลืมพี่โป้งไม่ได้เลยล่ะถึงแม้ว่าทุกวันนี้เราจะได้เจอใครตั้งมากมายก็ตามน่ะ ก็พี่เขาได้เข้ามาอยู่ในใจเราอย่างที่ยากจะลบไปได้ง่ายๆนี่นะ เราก็เจ็บปวดใจนะทุกครั้งที่คิดถึงอ่ะเราก้รู้ว่ามันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้อย่างที่เราหวัง ทุกวันนี้เราก็ติดต่อกับพี่เขาอยู่นะแต่ก็ในฐานะพี่ชายกับน้องสาวล่ะมั้ง เฮ้อ! แต่ยังไงก็ยังดีอ่ะอย่างน้อยเราก็ยังได้คุยกันบ้างไม่แน่น๊าเพื่อพี่เขาจะใจอ่อนมั้งเนอะว่าม่ะเพื่อนรัก
จริงสิเพื่อนรักเราไม่อยากเชื่อเลยนะว่าชีวิตใน มอ เนี้ยจะยุ่งยากกว่าที่คิดอีกอ่ะไว้วันหลังเราจะมาเล่าให้ฟังน๊าเดี๋ยวเราต้องไปก่อนแล้วล่ะ
หวังว่าเพื่อนรักคงสบายดีน๊า.....อย่าน้อยใจเราล่ะเราคิดถึงนายจริงๆๆๆเล้ย...
4 ตุลาคม 2546 21:42 น.
ดีไซน์
สวัสดีจ๊ะเพื่อนรัก......
เป็นยังไงบ้างสบายดีอ่ะป่าวเราก็เรื่อยๆอ่ะนะ วันคิดถึงนายมากๆเลยอ่ะว่าจะเขียนถึงนายก็ไม่ได้เขียนสักที นี่วันนี้เราก็มีเรื่องมาเล่าให้นายฟังเยอะแยะเลยอ่ะก็เรื่องพี่โป้งนั่นแหละ นี่นายรู้ม่ะพี่โป้งน่ะเขาไม่ชอบให้ใครมาชอบเค้าแหละ ถ้าพี่เขารู้ว่ามีคนมาชอบพี่เค้าจะเกลียดเลยอ่ะ เพราะพี่เค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้วและพี่โป้งเขาจะรอคนคนนั้นจนกว่าคนที่พี่เขาชอบจะชอบเขา เราก็พึ่งรู้น่ะเนี้ย นายว่าเราควรจะทำไงดีอ่ะ ก็ไม่รู้สิน่านายว่าเราควรตัดใจรึป่าว แต่ที่จริงเราอยากเป็นเหมือนพี่โป้งจังเมื่อชอบใครสักคนก็จะรอและทำให้เขาหันมาชอบเราซึ่งไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ตาม เราก็รู้นะว่าช่วงนี้ไม่ควรคิดเรื่องความรัก เรารู้ว่าเราต้องตั้งใจเรียนแต่ให้ทำไงได้ล่ะก็มันห้ามใจไม่ได้นี่หน่าเอาเป็นว่าเราจะพยายามตัดใจเรื่องพี่โป้งดีกว่ายังไงๆนายก็เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ
..............จริงสิ่งยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่เราไม่สบายใจเอามากๆเลยอ่ะ วันนี้เราไปทำช่วยงานที่หน้าเวทีพอดีเจอดาวกับนิ่มก็เพื่อนเก่าเราตอนม.ต้นน่ะพวกเราก็เคยเป็นเพื่อนรักกันมาก่อนน่ะ นี่เชื่อม่ะมันเป็นการพบเจอที่รู้สึกแย่มากๆเลยอ่ะเราเข้าไปทักเขา เขาก็ไม่ค่อยพูดกะเราเลยนะ เราก็รู้ว่าเขาไม่ค่อยว่างแต่น่าจะพูดกะเรามั้งก็ยังดี เราเสียใจมากเลยนะที่เพื่อนทำแบบนี้กับเราทำเป็นไม่สนใจไม่เห็นเราอยู่ในสายตา เราก็ไม่ใช่อยากเป็นคนสำคัญอะไรแต่แค่อยากให้เพื่อนทักและพูดคุยกะเราเหมือนเดิมเท่านั่นเองอ่ะ .........เพื่อนรักนายว่าเราคิดมากไปอ่ะป่าวเนี้ย.....ก็เราไม่คิดว่าเวลาและความห่างไกลจะตัดสัมพันธ์ของความเป็นเพื่อนได้ขนาดนี้นี่....... แต่เราเชื่อนะว่านายคงไม่ใช่เพื่อนแบบนั้นน่ะ จริงรึป่าวจ๊ะเพื่อนรัก....
..............วันนี้เราก็เอาเรื่องไม่สบายใจมาเขียนถึงนายอีกล่ะคงไม่รำคาญเพื่อนคนนี้นะจ๊ะ.....แล้วเราจะรออ่านบันทึกของนายบ้างนะ......
...............................รักเพื่อนคนนี้เสมอเลย..................
ดีไซน์.........
3 ตุลาคม 2546 17:22 น.
ดีไซน์
ถึงเพื่อนที่น่ารักของฉัน
สวัสดีจ๊ะเพื่อนรักนี่คงเป็นบันทึกหน้าแรกของพวกเราสินะ เราก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงเหมือนกันนะแต่ก็รู้สึกดีใจจริงๆนะที่นับต่อจากนี้ไปเรื่องราวต่างๆของเราจะมีคนคอยรับฟัง นายคงไม่ว่ากันนะถ้าเรื่องที่เราจะเขียนลงไปอาจจะเศร้าหรือนายอาจจะเข้าใจอยากสักหน่อย แต่เราก็รู้และมั่นใจเสมอว่านายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่จะคอยรับฟังเรื่องราวของเรา และเราก็ให้สัญญานะ ว่าเราจะคอยรับฟังเรื่องราวต่างๆของนายเช่นกันถ้านายมีเรื่องอะไรก็เขียนมาเล่าให้เราฟังมั้งนะ
จริงสินายรู้ไหมเพื่อนคนนี้ของนายกำลังแอบรักผู้ชายคนหนึ่งแหละ เค้าชื่อพี่โป้ง เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเดียวกันนี่แหละ พี่เค้าน่ารักมากๆเลยนะแต่เราก็ไม่เคยเข้าไปคุยกับพี่เค้าเลยอ่ะ ก็เราไม่กล้านี่ ที่จริงนะเราก็ไม่ได้ชอบอะไรพี่เขามากมายหรอกแต่เห็นพี่เขาน่ารักดีก็เลยชอบมองอ่ะ พอนานเข้าไม่รู้เป็นไงพอวันไหนไม่เห็นพี่เค้ารู้สึกเศร้าไงไม่รู้ นี่นายว่าเราบ้าไปเองอ่ะป่าวแต่เราคิดว่าเราชอบพี่เขานะตอนนี้น่ะ นี่แต่เชื่อม่ะในที่สุดเราก็มีโอกาสได้พูดคุยกับพี่เค้าจนได้ก็เพราะห้องของเรากับห้องของพี่โป้งอยู่ร่วมสีเดียวกันในงานกีฬาสีของโรงเรียนแหละ ตอนที่หัวหน้าห้องมาประกาศเราดีใจจนไม่รู้จะพูดไงเลยอ่ะ เพื่อนๆในกลุ่มเราน่ะแซวใหญ่เลยอ่ะ แต่ก็ไม่มีไรคืบหน้าเลยก็คุยกันแต่เรื่องงานน่ะและก็ไม่ค่อยได้คุยกันบ่อยๆด้วยอ่ะแย่เลยเนอะไอ้เราก็ว่าเป็นโอกาศดีแล้วเชียวนะ แล้วพอจบงานกีฬาสีทุกอย่างก็เหมือนเดิมอ่ะ แต่ขอแค่ให้เราได้เห็นหน้าพี่เค้าทุกวันก็ดีใจแล้วล่ะ จริงสิเมื่อวานเรามีสอบใช่ม๊าก็เลยไปโรงเรียนเช้าหน่อยน่ะ เราเจอพี่โป้งด้วยแหละและที่สำคัญนะ พี่เขายิ้มให้เราด้วยล่ะดีใจทีสุดเลยนะ วันนั้นทั้งวันนะเป็นวันที่เรามีความสุขที่สุดเลยอ่ะ นี่นายว่าเราควรทำยังไงต่อไปดีล่ะเราไม่เข้าใจตัวเองเลยนะมันสับสนแบบแปลกๆอ่ะ
วันนี้เราก็เขียนมารบกวนนายนานแล้วหวังว่านายคงไม่ว่ากันนะจ๊ะ ถ้านายมีเรื่องไรไม่สบายใจก็ก็เขียนลงในบันทึกของเรานะ เรายินดีรับฟังเรื่องราวของนายเสมอนะ
รักเพื่อนคนนี้ที่สุดเลย
ดีไซน์
หน้าส่วนตัว
920
