29 กันยายน 2545 17:40 น.
ตฤณ
สงสารหัวใจตัวเอง . .
เมื่อนั่งส่องกระจกแสนวังเวง อ่อนล้า
เงาบนกระจก สะท้อนเงาในแววตา
ช่างแสนปวดปร่า คล้ายเวลาเฝ้ารักเธอ
ฝันใฝ่จะได้ใช้คำว่า เรา
ถึงแม้รู้ว่าโง่เขลายังเฝ้าเพ้อ
ม่านหมอกบังตาความรักจนพล่าเบลอ
รู้ทั้งรู้ว่าตัวเธอไม่มีใจ
ขอเวลากอดตัวเองสักพักหนึ่ง
จิตใจฉันคงดีขึ้น ไม่ร้าวไหว
จะยิ้มให้กับตัวเอง จะรักตัวเองให้มากกว่าใคร
และจะจบรักครั้งนี้ลงให้ได้ .. ด้วยใจดวงเดิม
29 กันยายน 2545 17:32 น.
ตฤณ
กล่าวหากันว่าฉันใจร้าย
ถ่วงเวลากันไป ไม่มีหวัง
ไม่มีอะไรอีกแล้วให้จดจำ
แล้วก็ไม่เห็นว่าจะเอามันขึ้นมาพูดทำไม
เราคบกัน ก็รู้กันดีอยู่
การเคียงคู่ ก็นานแล้วที่ค่าไร้
เคยรักกัน แต่ต่างขัดกับหัวใจ
ถึงเวลามอบอิสรภาพให้ แก่กัน
ของขวัญชิ้นสำคัญล้ำค่า
ไม่สามารถทำอะไรให้ดีมากกว่านั้น
ในเมื่อเยื่อใย สายใจความผูกพัน
ได้ขาดสะบั้น พร้อมความฝัน ของ 2 เรา
29 กันยายน 2545 17:23 น.
ตฤณ
ทุกถ้อยคำที่ฉันรับฟังอยู่
ความรู้สึกรับรู้อยู่เต็มที่
บอกกันว่ารักใคร เข้าใจดี
สำนึกได้ทันที ..ไม่มีใจ..
บอกว่าเธอ .. รักคนนั้น..
ก็เท่ากับรักของฉัน เริ่มร้าวไหว
ความรู้สึกที่มียังคั่งค้างใจ
ถูกหักหาญว่ารักใคร ทันพูดจา
ไม่สานต่อเลยความผูกพัน
แต่ต้องรับผิดชอบต่อสิ่งเหล่านั้น แม้ไร้ค่าา
ที่น่าเจ็บปวดคือต้องทำใจใช่เสียเวลา
ทั้ง ๆ ที่เธอไม่รู้เลยว่า . . ฉันรักใคร
28 กันยายน 2545 10:55 น.
ตฤณ
ช่วยหันไปทางนั้นก่อนได้ไหม
ฉันไม่ได้เสียใจ . . ไม่แม้แต่จะร้องไห้
ขอบคุณที่ห่วงกัน แต่ฉันไม่เป็นไร
แค่ไม่อยากให้เธอเห็นรอยร้าวไหวในแววตา
เดินจากไปเฉย ๆ เลยยิ่งดี
ถ้าเธอยังอยู่ตรงนี้ ใจฉันคงอ่อนล้า
อย่าสนอกสนใจคนที่ไม่เคยอยู่ในสายตา
เพราะว่าฉันจะซ่อนความห่วงหาไว้ไม่ทัน
รักเธอยิ่งนานยิ่งเจ็บร้าว
เธอเดินเข้ามาเพื่อทิ้งรอยว่างเปล่า ทิ้งรอยฝัน
ฉันจำเป็นต้องปกป้องหัวใจตัวเอง ทุกคืนวัน
โดยการสอนมัน ไม่ให้ไหวหวั่น และรักเป็น
28 กันยายน 2545 10:50 น.
ตฤณ
เรื่องบางเรื่องไม่สามารถบอกเหตุผล
เรื่องง่าย ๆ ก็ร้อนรนจนตอบไม่ได้
ทำไมไม่เลิก .. ทำไมไม่หยุด .. ทำไมไม่ไป
ตัวห่างเธอได้ แต่ไม่รู้ทำไม ใจไม่ห่างตาม
เขาไม่รัก แล้ว ทำไมต้องไปรัก
แค่คนเคยรู้จัก แล้วทำไมต้องปักใจรักจนล้นหลาม
เขามีคนของเขา ทำไมเราปล่อยให้เขาเข้าคุมคาม
ทำไมถึงมองข้าม ความฝันของตัวเรา
มันเป็นเรื่องน่าสับสนของคนที่ดื้อรั้น
เจ็บอยู่เหมือนกัน แต่ฉันก็ไม่เหงา
ความรักแม้ไม่สวยอย่างฝัน อย่างใจเรา
แต่ไม่รู้ทำไม ใจยังเฝ้าจะรักมัน
หน้าส่วนตัว
797
