16 กุมภาพันธ์ 2550 09:00 น.
ต้นไม้ของอ่วง
วันก็ผ่าน กาลก็พราก จากกันแล้ว
ได้ยินแว่ว เสียงวันวาน ยังหวามไหว
โอ้เอยรัก สุดที่รัก หักห้ามใจ
น้ำใสใส เอิบอาบแก้ม แย้มน้ำตา
พรากกันนาน ห่างกันไกล ยังไม่สิ้น
ยังโรยริน กลิ่นสัมพันธ์ ยังห่วงหา
เคยฝากรัก ความคิดถึง ลมนำพา
ห้วงเสน่หา วาจาหวาน ซาบซ่านใจ
บุญหรือกรรม สองเราทำ ร่วมกันสร้าง
บุญคงร้าง กรรมคงหนัก พรากรักไซร้
ถึงรักมาก กรรมก็มาก ลำบากใจ
ถึงห่วงใย ก็ต้องพราก จากลากัน
ยอมรับสิ้น ผลของกรรม เคยทำก่อ
แม้นทดท้อ จะไม่ถอย คอยสร้างสรรค์
หวังผลนี้ ต่อชีพหน้า ได้รางวัล
ได้รักนั้น ฉันคู่เธอ ครองคู่เคียง
กอ่นจะสิ้น สูญสัญญา ให้อาสัญ
ขอเธอนั้น ฟังฉันนี้ ในสุ้มเสียง
ถ้อยคำหวาน เมื่อวันวาน เคยร้อยเรียง
ในสำเนียง ใช่เพียงเพราะ มีความหมาย
จำได้ไหม ใครคนนี้ เคยพร่ำสอน
จะกินนอน ใครพร่ำบ่น ให้ขวนขวาย
จำได้ไหม เสื้อผ้าผม ทั้งใจกาย
ใครวุ่นวาย บอกโน่นนี่ สารพัน
มาวันนี้ คงไม่มี ฉันอีกแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้ว ทำโมโห ให้หุนหัน
หรือห่วงหวง ห้ามโน่นนี่ คอยกีดกัน
ฟุ้งความฝัน เธอคอยฟัง เมื่อวันวาน
วันก็ผ่าน กาลก็พราก จากกันแล้ว
ดุจดั่งแก้ว มีรอยร้าว ก็อวสาน
จากวันนี้ จากด้วยรัก ยิ่งยืนนาน
หากพบพาน ชาติหน้านั้น คงได้เคียง
สำเนียงเพราะ เสนาะขาน ตำนานรัก
เศร้าโศกนัก พร่ำคำรัก กระแสเสียง
โอ้เอยรัก หากเคยรัก ร้อยรักเรียง
ขอมีเพียง รอยรักแท้ แน่แนบใจ ...
14 กุมภาพันธ์ 2550 09:47 น.
ต้นไม้ของอ่วง
กุหลาบแดง คือรักแท้ ใครหนอบอก
กุหลาบหลอก ดอกขาวขาว ไร้ห่วงหวง
กี่กุหลาบ ดอกไม้รัก ล้วนคำลวง
ทุกดอกดวง ดวงดอกใด ใจตรอมตรม
เห็นดอกไม้ ในมือ เธอถือไว้
เธอมอบให้ กับความรัก อันขื่นขม
เคยรับไว้ กุหลาบแก้ว เจ้าคายคม
ช่างสาสม เจ้ากุหลาบ สอนหลาบจำ
เห็นกุหลาบ เกลียดกุหลาบ เข็ดขยาดนัก
เลือดทะลัก หนามทะลุ สุดแสนช้ำ
อกหักแล้ว เจ็บนักใจ ให้ระกำ
เริงระบำ รำน้ำตา วาเลนไทน์
ดอกไม้ลวง คำรักหลอก บอกให้หลง
ไม่ซื่อตรง ดงดอกเลว ให้หลงไหล
เจ้าดอกรัก กี่คำรัก เจ้าบอกไป
เคยมีไหม คำของใจ สัตย์ซื่อตรง...
13 กุมภาพันธ์ 2550 10:50 น.
ต้นไม้ของอ่วง
คนดีจ๋า คนดี คำนี้ซึ้ง
เป็นคำหนึ่ง เธอเคยเรียก ให้ขานไข
คนดีจ๋า คำคำนี้ ยังฝังใจ
ยังอยากให้ เธอเรียกซ้ำ ย้ำสัมพันธ์
แม้นวันนี้ สองเราต่าง เหินห่างไกล
รักเราไซร้ มั่นในใจ ใช่ แปรผัน
คำบ่งรัก เคยขานเพรียก เรียกรักพลัน
เคยจำนรรจ์ ฉันคนดี ของเธอคนเดิม
คนดีจ๋า อยากได้ยิน เรียกได้ไหม
คำของใจ เธอเรียกฉัน เคยส่งเสริม
เรียกฉันอีก กับคำนี้ คำเดิมเดิม
โปรดเต็มเติม เพิ่มคำรัก รักคนดี
แค่อยากเป็น คนดีดี ที่เธอรัก
เฝ้าฟูมฟัก ดูแลฉัน มั่นวิถี
อยากจะเป็น เหมือนดั่งเช่น ที่เคยมี
เป็นคนดี ที่เธอรัก ตลอดไป
13 กุมภาพันธ์ 2550 08:24 น.
ต้นไม้ของอ่วง
อย่ารักเลย หากเพิกเฉย ไม่ใส่ใจ
รักทำไม ได้อะไร จากรักเรา
ปากบอกรัก แต่ใจเธอ กลับว่างเปล่า
รักแล้วเศร้า รักทำไม ให้ขุ่นเคือง
อย่ารักเลย หากไม่เคย จะเข้าใจ
รักทำไม ให้เสียใจ ไม่เข้าเรื่อง
จะรู้ไหม รักของเธอ เหมือนเปล่าเปลือง
ไม่ต่อเนื่อง รักติดขัด รัดใจตาย
อย่ารักเลย ถ้าแค่เอ่ย แค่บอกรัก
อย่าทายทัก ฝากหัวใจ ไร้ความหมาย
รักแล้วเจ็บ ให้ปวดร้าว มิเสื่อมคลาย
รักมากมาย คำเธอหลอก แค่บอกไป
อย่ารักเลย ถ้าไม่เคย จะห่วงใย
รักทำไม ให้น้ำตา หลั่งรินไหล
รักก็เจ็บ รักก็ร้าว ร้องร่ำไห้
คืออะไร ความหมายรัก จากใจเธอ
หยุดเถอะรัก อย่ารักเลย จบรักเรา
ทิ้งความเขลา ให้สร่างเศร้า มิพลั้งเผลอ
จบเถอะรัก สิ้นเถอะใจ อย่าได้เจอ
รักจากเธอ ขอให้จบ ลบจากใจ...
12 กุมภาพันธ์ 2550 10:28 น.
ต้นไม้ของอ่วง
เมื่อยามรัก ก็ว่ารัก ดีนักหนา
มีปัญหา ได้พึ่งพา ให้ปลอบขวัญ
เมื่อยามรัก ก็ไร้ทุกข์ สุขทุกวัน
ให้สุขสันต์ ซาบซ่านนัก ฉันรักเธอ
เมื่อยามห่าง ให้ร้างรัก จักลาจาก
เธอพร่ำพราก รักพรากฉัน ให้พลั้งเผลอ
รักไม่ดี ไม่ควรรัก ไม่อยากเจอ
รักเสนอ ทุกข์สนอง ครรลองรัก
นี่แหละหนา นานาจิต ให้คิดถึง
ทุกคนพึง คำนึงเห็น เช่นประจักษ์
ประสบพบ กับตัวเอง จึงรู้นัก
รู้ว่ารัก แท้ที่จริง เป็นเช่นใด
เมื่อเรียนรัก เข้าใจรัก จึงรู้รัก
ควรต้องพัก หรือทุ่มเท สักเพียงไหน
เมื่อได้รัก ได้อกหัก จึ่งเข้าใจ
ที่สุดไซร้ ให้สุขใจ ได้รักเอย...
หน้าส่วนตัว
1334
