4 เมษายน 2547 12:35 น.
ทะเลหวั่น
...อบอุ่นใจเมื่อมีเธออยู่เคียงข้าง
ไม่อ้างว้างสักนิดเมื่อชิดใกล้
เพราะเธอผู้แสนดีคอยห่วงใย
และเป็นกำลังใจให้ฉันทุกทุกครา
...ฉันจึงได้เข้มแข็งถึงวันนี้
มีเธอคนดีหมดสิ้นความอ่อนล้า
สัญญาว่าจะรักเธอตลอดเวลา
เพราะเธอคือสิ่งล้ำค่าของหัวใจ
...ตลอดเวลาที่เรามีกัน
ถือว่าเป็นของขวัญอันยิ่งใหญ่
ไม่สามรถเปรียบเปรยกับสิ่งใด
กับ..หัวใจเราทั้งสองมีให้กัน..
3 เมษายน 2547 20:08 น.
ทะเลหวั่น
...รู้ไหมทุกสิ่งที่ฉันทำ
อยากย้ำให้เธอรู้ว่า...
การที่คนอย่างฉันเจ้าน้ำตา
ก็เพราะว่า..้เรียกร้องให้เธอสนใจ
...การที่ฉันพูดประชดประชัน
ก็อยากบอกว่า..ฉํนไม่อยากทำสักเท่าไหร่
แต่เพื่อให้เธอรู้สึกเจ็บใจ
แล้วเห็นความสำคัญที่ตัวฉันบ้างไงเธอ
...การที่ฉันขี้โมโหอารมณ์ร้าย
แค่อยากมีเธอมาเอาใจกันเสมอ
การที่ฉันพบใครคุยกับเธอ
ก็จะเข้าไปเพ้อเจ้อขัดใจเธอทุกที
...เธอก็บอกว่าฉันไม่ไว้ใจ
แต่มันไม่ใช่เธอจะรู้บ้างไหมนี่
ที่ฉันระแวดระวังเธอทุกเวลานาที
รู้ไหมคนดีไม่อยากทำ
...รู้ว่าสิ่งที่ทำไม่มีเหตุผล
แต่ทำเพื่อคนรักสักคนไม่ผิดใช่ไหม
ทุกๆสิ่งที่ฉันได้ทำลงไป
แค่นี้ทำไม..เพราะอะไรเธอยังไม่รู้เลย
3 เมษายน 2547 11:24 น.
ทะเลหวั่น
...เธอว่าฉันเป็นผู้หญิงดื้อ
แต่จริง..จริง..แล้วคือแสนอ่อนไหว
เธอว่าฉันเป็นผู้หญิงเอาแต่ใจ
แต่รู้ไหมข้างในแอบยอมให้ใครบางคน
...และเธอคือหนึ่งในนั้น
ที่สามารถทำให้ผู้หญิงดื้อรั้นสับสน
สามารถทำให้หัวใจยอมจำนน
เพราะผู้หญิงคนนั้น..เค้ารักเธอ
หน้าส่วนตัว
1423
