23 พฤษภาคม 2547 00:27 น.
ธารินทร์
คิดถึง.. คิดถึงใครคนหนึ่ง
ไม่รู้ใจจะรำพึงไปถึงไหน
เธอเป็นอย่างไรบ้างนะ.. คนห่างไกล
คิดถึงฉันบ้างไหมในตอนนี้
อยู่ตรงนี้.. ได้แต่รู้สึกเหงา
แอบสะอื้นเบาเบา.. ใต้แสงดาวริบหรี่
มองฟ้ามองดาวแล้วเหงาใจทุกทุกที
ความรู้สึกที่มีคือคิดถึงคนห่างไกล
อยากย้อนกลับไปในวันเก่า..
ในวันที่โลกรอบตัวเรายังสดใส
อยากมีอยู่อยู่ตรงนี้.. อยู่ใกล้ใกล้
แล้วโอบกอดใจไว้ ให้ไออุ่นกันและกัน
แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้
เพราะเราอยู่ห่างไกลเกินจะใฝ่ฝัน
ขอบฟ้าทางนี้กับปลายฟ้าทางนั้น
ก็ยังไกลกัน.. ทุกเวลา
คิดถึงเธอมากรู้ไหม..
อยากเดินทางข้ามฟ้าไกลเพื่อไปหา
นานแค่ไหนแล้วนะ.. ที่เธอจากลา
แต่สำหรับฉันมันเหมือนว่า.. ผ่านมาแค่เมื่อวาน
18 พฤษภาคม 2547 00:26 น.
ธารินทร์
ตอนนี้.. ความคิดกำลังออกเดินทาง
ผ่านฟ้ากว้างไปถึงใครคนหนึ่ง
คนที่หัวใจเคยรู้สึกซาบซึ้ง
คนที่ซึ่งเคยเป็นดั่งเช่นเงา ..
ตอนนี้.. ความคิดของฉันกำลังลอยไปหา
คนไกลที่ปลายฟ้า.. คนที่ทำให้ใจฉันเหงา
แอบส่งความห่วงใย.. ไปกับสายลมบางเบา
เธอจะรับรู้บ้างหรือเปล่า.. ฉันคิดถึงเธอ ..
12 พฤษภาคม 2547 23:10 น.
ธารินทร์
สิบสามพฤษภาสามห้า
วันฆ่าพิราบขาว
ใต้แผ่นฟ้าไร้ดวงดาว
แต่พร่างพราวด้วยมวลชน
มารร้ายคุกคามเฉือนเชือด
เลือดกระเซ็นเป็นสายฝน
ราชดำเนินถนนวีรชน
เหมือนต้องมนต์อาถรรพวันทมิฬ
ระบอบประชาธิปไตย
ถูกมารร้ายทำลายลงหมดสิ้น
พิราวขาวถูกเด็ดปีกมีอาจโบยบิน
ต้องร่วงหล่นลงดินสิ้นชะตา
ถึงคราวพวกเราจะต่อสู้
ลุกขึ้นสู้อย่างหาญกล้า
กระสุนปืนที่ปลิดปลิวมา
มิอาจฆ่าอุดมการณ์เสรี
ไปเถิดพิราบขาวน้อยใหญ่
ไปเพื่อปลดแอกการกดขี่
ไปเรียกร้องสิทธิเสรี
ไปแย่งยื้อที่เสียไปกลับคืนมา
ก้าวเดินออกจากบ้าน
ด้วยอุดมการณ์แรงกล้า
แม้ร้อยล้มด่าวดิ้นสิ้นชีวา
ล้านคนกล้ายังมั่นคงอย่างองอาจ
.....
เหตุการณ์ซ้ำซ้ำรอยเดิม
ถูกเพิ่มเติมในประวัติศาสตร์
ประชาธิปไตยการปกครองของชาติ
จะพลั้งพลาดอีกกี่ครั้งกี่หนกัน
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟธารินทร์
900
