3 พฤศจิกายน 2547 10:54 น.
นกน้อยในรัง
คนขายแรงทำงานเพื่อสานฝัน
วันทั้งวันตากแดดถูกแผดเผา
ทำเรี่ยวแรงระบมไร้ร่มเงา
ใครบรรเทาเด็ดดามความระกำ
มาก่อสร้างเชิดชูให้ผู้อื่น
แต่ต้องฝืนยืนบ้าดูน่าขำ
กัดฟันรออดทนจนหน้าดำ
ต้องตรากตรำอีกกี่รอยกี่ร้อยพัน
ไร้คนมองต้องแลชะแง้หา
สักคนมาเข้าใจไว้ทอฝัน
ยามเหน็ดเหนื่อยเมื่อยท้อยังรอกัน
ดุจตะวันนำชัยดังใจเธอ
30 ตุลาคม 2547 12:20 น.
นกน้อยในรัง
ชีวิตดังหนึ่งถนนสาธารณะ
มีคนเดินเข้ามาบนถนนสายชีวิตของเรา
คงเป็นด้วยโชคชะตาที่นำพาบางคนเดินทางมาอย่างยาวไกล
...........แต่บางคนเพียงแค่ผ่านทาง.......
เราก็ต้องเดินบนถนนสายชีวิตของคนอื่นเช่นกัน
ไม่ว่าเขาหรือเราจะพอใจหรือไม่ก็ตาม
27 ตุลาคม 2547 09:43 น.
นกน้อยในรัง
เกิดมามีชีวิต เราลิขิตตัวเองได้ แล้วใครจะทำไม ชีวิตข้าลิขิตเอง
หน้าส่วนตัว
4584
