25 เมษายน 2550 14:11 น.
นภานุภาพ
เขาอยู่ห้องหอทองนอนบนฟูก
ข้านั้นผูกเปลนอนในกลางป่า
เขากินเหล้าเคล้านารีสุขอุรา
ข้ากินปลาแห้งมาเสียหลายวัน
เขากอดแฟนอุ่นใจไร้ทุกข์โศก
ข้ากอดปืนเศร้าโศกใจไกลบ้าน
เขาดูหนังฟังเพลงแสนชื่นบาน
ข้านั่งอ่านแผนรบสลดใจ
เขาขับรถคันโตโก้หรูหรา
ข้าก้าวเดินในป่าแสนขัดสน
เขาจัดงานปาร์ตี้ม่วนทุกคน
ข้านั้นขนศพเพื่อนฝังเหงื่อโทรมกาย
เขาเริงร่าสุขใจในบาร์คลับ
ข้าอดหลับคอยศัตรูผู้ข่มเหง
เขาแต่งตัวบาดตาผ้ากางเกง
ข้าละเลงซักเสื้อเก่าเคล้าน้ำตา
เขาผิวพรรณขาวผ่องดังปุยนุ่น
ข้าตัวพรุนริ้วรอยแห่งบาดแผล
เขาเข้าห้างชอปปิ้งเพลินดวงแด
ข้าเข้าแล่เนื้อหนังฝ่ายศัตรู
เขานอนหลับฝันดีมีความสุข
ข้าทนทุกข์แอบอิงใต้ทรายหิน
แต่เขาคงปวดช้ำน้ำตาริน
ถ้าข้าสิ้นแรงกำลังระวังภัย
24 เมษายน 2550 21:59 น.
นภานุภาพ
แว่วเสียงบูมโห่ร้องกลองสนั่น
ตะลึงงันดั่งโดนต้องมนต์ขลัง
พี่ช้างใหญ่รับช้างใหม่เข้าสู่รัง
สู่เวียงวังมหาลัยเชียงใหม่นา
โอ้ร่มแคว้นแดนช้างช่างยิ่งใหญ่
เหล่าน้องพี่ร่วมใจกันไหว้สา
พระธาตุหลวงบนดอยสูงแห่งล้านนา
ประเพณีที่มีมาแต่ช้านาน
ในเขตรั้วล้อมแดนสรวงสีม่วงหรู
ทองกวาวผลิพลิ้วน่าดูคู่สถาน
ศาลาธรรมพิลาสเลิศเชิดตระหง่าน
อีกอ่างแก้วแนวชลธารสราญใจ
เปรียบประดุจอุทยานการศึกษา
ครูสอนสั่งดั่งบิดาจะหาไหน
สิบเจ็ดเหล่าเราลูกช้างต่างกันไป
แต่น้ำใจน้องพี่สีเดียวกัน
หนึ่งนั้นเล่าขาวพิสุทธิ์มนุษยศาสตร์
สีหราชปราชญ์ภาษาน่าใฝ่ฝัน
สาวHumanแสนงามพริ้งยิ่งนุ่งสั้น
ตุ้งติ้งรูปตัวเอชนั้นมั่นปรองดอง
สังคมศาสตร์เก่งกาจศาสตร์ทั้งสาม
Soc AnpงามGeoเด่นไม่เป็นสอง
ไทยศึกษาน้องใหม่น่าเมียงมอง
ฟ้าแก่นี้ที่พี่น้องรวมพลัง
เหล่าแม่พิมพ์น้อยใหญ่ไทยทั้งชาติ
ศึกษาศาสตร์สร้างคุณครูผู้สอนสั่ง
รักศักดา ศึกษาอารีดัง
ฟ้าอ่อนยังสดใสไร้มลทิน
สีแดงชาดไม่แห้งเหือดเลือดสรรค์สร้าง
กลิ่นลูกทุ่งไม่จืดจางไม่หมดสิ้น
ศิลปะเป็นอิสระศิลปิน
วิจิตรศิลป์ทรงผมเฉียบเนี้ยบไม่เชย
ตึกเรียนเท่เก๋ถูกใจใครได้แล
บานเย็นแก่ใช่บานร้อนEconเอ๋ย
เศรษฐศาสตร์เรื่องปากท้องอย่าละเลย
น่าชมเชยช่วยชาติลบกลบหนี้มา
ตึกอลังการบริหารธุรกิจเค้า
เรือสำเภาท่องสมุทรไปขายค้า
สาวไฮโซหนุ่มโก้เก๊กเด็กAcc-BA
สัมพันธ์เหล่าเทาอมฟ้าสามัคคี
นักทดลองผู้ฝักใฝ่ไขปัญหา
ด้วยรักเกียรติมนต์วิทยาสง่าศรี
ชาวอะตอมชื่อกระเดื่องเลื่องปฐพี
เหลืองจำปาSCBที่รู้กัน
สถาปัตย์ถนัดบ้านงานดีไซน์
นิรมิตปราสาทใหญ่ในไพรสัณฑ์
เหล่าเหลืองทรายเรียนและเล่นละครกัน
พยนต์นั้นเด่นงามตาน่าหมายปอง
หลังคาเขียวตั้งเรียงเคียงดอยคำ
อุตสาหกรรมเกษตรชาญงานกระป๋อง
รูปโรงงานเตือนใจให้พี่น้อง
พากเพียงเพื่อครุยแถบทองฉลองปริญญา
ท้องทุ่งใหญ่ไพศาลใครหาญสู้
ถิ่นคนกล้ารวมผู้รู้สัตว์พฤกษา
หัวกระบือชื่อก้องเขตเกษตรา
เหลืองข้าวโพดสดซู่ซ่ากว่าสีใด
วิศวกรรมศาสตร์ประกาศก้อง
เลือดพี่น้อง เลือดหมู-แดง แรงเพียงไหน
ลูกวิษณุยึดSotusผูกมัดใจ
เกียร์ยิ่งใหญ่แห่งยอดชายEntaneer
เหล่านางฟ้าผู้อารีชุดสีขาว
แหล่งรวมดาวชาวตะเกียงชื่อไม่เสีย
แสดงามตาพยาบาลเก่งการเชียร์-
ลีดเดอร์เนี้ยเนี้ยบนิ้งปิ๊งทันที
แดนน้ำเงินแสนเพลินจิตมิตรสี่ฝ่าย
Med-Techกายภาพดังกับรังสี
กิจกรรมบำบัดบริการดี
คือเทคนิคการแพทย์นี้Be Health Science
เขียวมะกอกถิ่นหนุ่มสาวชาวเภสัช
ผู้เจนจัดโอสถารักษาหาย
ร้านขายยาตราRxเห็นชัดง่าย
เหล่าหญิงชายPhamacyที่ปราดเปรียว
แพทยศาสตร์เฉียบขาดการเชียร์โชว์
สุจิณโณยืนยงคู่ธงเขียว
Medicaนำสวนดอกให้กลมเกลียว
เป็นหนึ่งเดียวรักษาราษฎร์ปราศโรคภัย
ย่านสวยหล่อต้องหมอฟันทันตเวช
ผู้ครองเขตสร้างยิ้มสวยช่วยสดใส
Mouth mirrorเป็นเสมือนเพื่อนคู่ใจ
ม่วงแก่เด่นDentลือไกลแต่ไรมา
แม้นฟ้าหม่นฝนหยาดฟ้าอาทิตย์พลบ
งูพันคบทบตัวVยังหรูหรา
สัตวแพทย์เชียงใหม่ทุ่มวิญญาณ์
เปี่ยมเมตตารักษาสัตว์บำบัดเบา
แดนของชายชาตรีถิ่นสิงห์ขาว
ปกครองชาวประชาให้สุขขี
รัฐศาสตร์ซื่อตรงคงความดี
รักษ์ศักดิ์ศรีสามัคคีเป็นหนึ่งเดียว
พิราบดำโบยบินถิ่นฟ้ากว้าง
ร่วมสร้างทางสื่อมวลชนนำสมัย
เปิดหูตาประชาชนให้กว้างไกล
ร่วมก้าวไปน้องพี่เหล่าmass-com
นิติศาสตร์ตราชั่งตรงคงเที่ยงอยู่
กฎหมายรู้ว่าความเก่งดังหนักหนา
ยุติธรรมนำสังคมพัฒนา
ชาวประชาเป็นสุขทุกข์ไม่กลาย
วิลัยสื่อสร้างงานanimation
การ์ตูนมันภาพยนต์เด่นไม่เป็นสอง
กราฟฟิกนั้นลือลั่นไม่เป็นรอง
เราพี่น้องสร้างงานสราญใจ
ตะวันลาจันทราลับสลับวุ่น
โลกเปลี่ยนหมุนวันเดือนปีสี่สิบหนาว
หลากดาราแจ้มจ้านภาพราว
มิงานเท่าดาวม.ช.forมวลชน
อตตานํ ทมยนติ บณฑิตา
เหล่าบัณฑิตนั้นหนาย่อมฝึกฝน
ช้างชูเพลิงเริงร่ากล้าอดทน
อุทิศตนเพื่อประชาพัฒนาไทย.
20 เมษายน 2550 19:42 น.
นภานุภาพ
ทิวฟ้าขอบฟ้าสร้างบรรจง
ลมฟนสะบัดพู่กันลงแต่งแต้ม
สายรุ้งดุจหมึกงามชโลมโหมใส่
เมฆาขาวใสลบสร้างงานศิลป์
ฟ้างามยามมืดมิดรำพัน
แลเห็นกระจ่างจันทร์แจ่มจ้า
จันทร์เอยเรืองรองปกครองดารา
จันทร์เจ้ากระจ่างฟ้าอาบทาแสงทอง
20 เมษายน 2550 19:36 น.
นภานุภาพ
เห่ เอ เอยน้ำปิงไหลเลยบ่หวนคืนถิ่น
เห่ เอ เอยล้านนาไหนเลยงามล้ำแผ่นดิน
งามล้ำน้ำตกคู่ผาธานินทร์
ไหลหล่อเลี้ยงชีวินมิสิ้นศรัทธา
งามล้านนาปู่พญารายทรงสร้าง
บุกปราบผืนดินอ้างว้างสร้างทางชีวิตผองชน
ปราบศึกศัตรูคุ้มแดนทั่วทุกแห่งหน
ปกป้องผองชนปฐมกษัตริย์ลานนา
โอ้ละเห่ แดนฟ้าศรีเวียงเชียงใหม่
ดอยสุเทพหลักชัยคุ้มชาวเชียงใหม่อยู่ดี
ถิ่นเอื้องขวัญเทพสร้างเมืองนพบุรี
ธรรมชาติเป็นศรีคู่นทีแม่ปิง
โอ้ละหนอ น่านเอยเจ้าหลวงเคยคุ้มเมือง
ดินแดนถิ่นงาช้างดำชื่อเสียงประเทือง
สวยงามลือเลื่องล่องลำน้ำน่านสุขใจ
ร่มเย็นป่าไม้ปวงประชาชนอยู่ดี
โอ้ละเห่ ลมเหนือหวีดหวิวสื้นทิวประเทศไทย
ล่องฟ้าเวียงเชียงรายมังรายทรงสร้างให้มา
ร่มวัฒนธรรมสวยงามเป็นสง่า
สตรีโสภาแดนสมเด็จย่าคู่ฟ้าเมืองไทย
โอ้ โอละหนอเลอลอยฟ้าเมืองแพร่นี้งามใจ
สายน้ำยมไหลเซาะกระเซ็นยิ่งใหญ่
พระธาตุช่อแฮรวมใจร่มเงาไม้พระธรรม
เขตแคว้นถิ่นคนธรรพ์สวรรค์เทพสร้างบรรจง
โอ้ โอ ละหนอ เขตแคว้นพังคาตกเอย
เมืองสวรรค์ในหมอกคลอเคลียหยอกน้ำเมย
แม่อ่องสอนแดนฟ้าดอกเหมยงามล้ำเอยแผ่นดิน
ดอยกองมูคือศรีแผ่นดินตราบสิ้นกาลนาน
โอ้ โอละเห่ เอ เมืองม้าเขลางค์นคราน่าชม
งามล้ำเครี่องปั้นฝีมือเทวามาสม
ดินแดนไร้ความระทมข์สตรีสวยสุขใจ
โอ้ โอละเห่ เอยดินฟ้านครลำพูนมั่นคง
เมืองเก่าโบราณแม่จามเทวีสร้างสม
พระบาทตากผ้านำพาผองชนพ้นบ่วงปวงกรรม
สาวป่าซางงามล้ำอัปสรสวรรค์เสด็จมา
สุขใจหนักหนาร่มฟ้าล้านนานนี่เอย
18 เมษายน 2550 15:23 น.
นภานุภาพ
โอโอ โอละเน้อเลอลอยฟ้าขวัญแคว้นพังคาน่าชม
โอ้แผ่นดินอาถรรพ์รังสรรค์ฝันไว้งาม สมสวยเพียงพรหมทิพางค์
โอ้ แดนดอยสูงจูงใจฝัน เคลิ้มขวัญรำพันสุขพลาง
โอ้ ห้วยธารละหานแควคว้านพิมานไพรกว้าง งานพร้อมพร่างพราวศิลป์
สวยแท้งานแท้แลหลง เอื้องชูช่อระหงล่อใจหลงแผ่นดิน
แดนฟ้านกกาพาขวัญโบกบิน น้ำมีอนุทินหลั่งรินจินตนา
โอ โอละเน้อเออความหลัง ฝันเพ้อเธอยังติดตา
โอ้ เอื้องงามวามฝันครองขวัญรักไว้ในป่า เอื้องเอ๋ยอย่าลืมขวัญ
โอ โอละหนาอาเอื้องเอ๋ย ขวัญร้างลาเลยจากกัน
โอ้ เอื้องดอยลอยฟ้านานช้าฟ้าดินแปรฝัน ใช้ชีวันฉันใด
ฝันพลางยังเห็นเป็นเอื้องสวย หราหรูชูชวยช่อใบ
โอ้ เอื้องเอ๋ยเอื้องขวัญอาถรรพ์นั้นยังทำให้ เฝ้ารักใคร่ครวญหา
ฟ้าไหนดินไหนไกลสูง เอื้องเอยเอื้องจงรู้ว่าใจชู้สู่มา
โลมฟ้าหลงดินถวิลสุดา ทั้งราตรีทิวาที่ลาเราจากจร
โอ โอละหนาอาเอื้องขวัญ เขาผิมีวันเคลื่อนคลอน
ต้นสักดงคงขลังบางครั้งโน้มไหวไกวอ่อน รักนี้ห่อนคลอนหาย
โอ้ ล้านนานี่เอยห่อนร้างลาเลยห่างไกล แดนฟ้าม.ช.อยู่คู่แคว้นไทย
ตราบฟ้าแลดินพลิกใหม่ ไม่ไกลไปจากเธอ
หน้าส่วนตัว
1219
