31 มกราคม 2548 10:48 น.

ทุกภาพยังติดตรา

นริน

พยายามข่มตานอน
ให้ใจได้พักผ่อนกับเหตุการณ์วันนี้
ต้องสูญเสียความรู้สึกดีๆที่เคยมี
...แต่ก็หลับไม่ลงสักทีมันฝังใจ
ทุกภาพยังติดตรา...
ลืมไม่ลงว่าเธอทำกับฉันแบบไหน
มันเจ็บเกินจะทำเป็นไม่มีอะไร
เจ็บนี้จำไว้...หายเมื่อไหร่...จะเอาคืน

ไปเถอะนะไม่ต้องห่วง
เธออยากเดินควงกับใครเชิญเลยเต็มที่
ไม่ต้องมาห่วงฉันหรอกคนดี
เรื่องแค่นี้...ไม่เห็นเป็นไร
ก็แค่แอบร้องไห้คนเดียว
โดดเดี่ยวไม่มีเธอเหมือนก่อน
แต่ถึงแม้หัวใจจะร้าวรอน
ก็ไม่ขออ้อนวอนให้เธอกลับมา

รีบพูดธุระของเธอดีกว่า
อย่ามัวชักแม่น้ำทั้งห้าอยู่อย่างนี้
พอรู้คร่าวๆเธอจะขอเลิกทุกอย่างที่มี
รีบพูดให้เคลียร์ซะทีจะเอาไง
ไม่ต้องการฟังเหตุผล
...ไม่มีเวลาพอทนฟัง...รู้บ้างไหม
ต้องการเพียงคำเดียว...อยู่หรือไป
คำไหนก็ได้...แบบที่ใจเธอต้องการ				
31 มกราคม 2548 10:35 น.

อย่าโกหกกันนะ

นริน

อย่าโกหกกันนะ
เธอเคยบอกว่าจะคิดถึงฉัน
แม้เราจะห่างไกลแสนไกลกัน
ความผูกพันของเรานั้นยังมัดใจ
อย่าหรอกให้ฉันเพ้อ..
คิดถึงเธออยู่ฝ่ายเดียวได้ไหม
ช่วยสัญญาให้ฉันได้มั่นใจ
ว่าห่างไกลยังห่วงใยเหมือนใกล้กัน

...อาจจะมีวันที่เธอเหงา...
ให้คิดถึงวันเก่าๆเข้าไว้
แม้ฉันจะต้องจากเธอไปไกล
และไม่รู้ว่าวันไหนจะได้กลับมา
อาจจะมีวันที่เธอร้องไห้
ในวันที่เราอยู่ไกลกันคนละฟากฟ้า
แต่จำไว้นะ...จะคิดถึงเธอตลอดเวลา
...และจะรอจนกว่าเราจะกลับมารักกัน...				
31 มกราคม 2548 10:22 น.

ทำใจ- ทำใจ- ทำใจ

นริน

                ทำใจ ทำใจ ทำใจ
                                                    ท่องจำเอาไว้คำๆนี้
                                         เผื่อจะทุเลาบรรเทาความเจ็บที่มี
                                          สักเสี้ยวนาทีที่ได้จากคนบางคน
                                                   ลืมซะลืมให้หมดใจ
                                             ลืมความเสียใจวุ่นว่ยสับสน
                                         เขาไม่มีค่าพอให้เราต้องทุกข์ทน
                                          คิดซะว่าเอาบุญ...ให้คนไม่รักดี

            เอาน้ำตาฉันไปนั่งคิด
                                           ว่าเธอทำถูกหรือผิดในวันนั้น
                                           ...ใครที่เป็นอื่นที่ทำร้ายกัน...
                                                 แล้วทำให้ฉันมีน้ำตา
                                              มันคงทำให้เธอสำนึกบ้าง
                                       ...ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันหนักหนา...
                                            มีค่าเหมือนกันนะกับน้ำตา
                                      เพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีให้กับใคร				
31 มกราคม 2548 10:11 น.

สบตาเฉยๆ

นริน

ก็แค่...สบตาเฉยๆ
ไม่นึกเลยจะเป็นถึงเพียงนี้
ไม่รู้ตัวเลยว่าเริ่มรู้สึกดี
เริ่มมีสัมพันธ์ไมตรีในหัวใจ

ทุกคืนก่อนนอน
คิดถึงเธอก่อนจึงหลับฝัน
คืนแล้วคืนเล่าเฝ้าทำอย่างนั้น
ทำให้อุ่นใจว่าทุกวันฉันมีเธอ

แม้ไม่ได้สบตาทายทัก
แต่ความรักยังล้นใจเสมอ
นานแสนนานไม่ได้เจอ
ฉันก็ยิ่งคิดถึงเธอสุด...หัวใจ				
31 มกราคม 2548 10:04 น.

เพราะเธอเป็นผู้ชาย..ฉันเป็นผู้หญิง

นริน

เพราะเธอเป็นผู้ชาย
เลยทำอะไรตามใจตัวเองทั้งนั้น
ฉันคือผู้ตามก็ได้แต่ตามเธอทุกวัน
ไม่มีสิทธิ์จะกีดกันชีวิตเธอ!
 
ฉันเป็นผู้หญิง...พอใจจะทำในสิ่งที่ถูกเสมอ
ก็ใช่...ฉันอาจจะรักเธอ
แต่ฉันก็พร้อมจะไปได้เสมอ
ถ้าผู้นำอย่างเธอไม่ดีพอ

ก็แปลกใจตัวเองเหมือนกัน
อันที่จริงตัวฉันก็พูดไม่เก่งซักเท่าไหร่
จะว่าเป็นคนไม่ช่างพูดก็ว่าได้
แต่พิเจอเธอทีไร...ถ้อยคำมากมายก็ผลักออกมา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนริน
Lovings  นริน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนริน
Lovings  นริน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนริน
Lovings  นริน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนริน