19 กรกฎาคม 2548 10:19 น.
นริน
อยากบอกให้เธอรู้....
ว่า...ใจฉันอยู่กับเธอ...แล้วตอนนี้
ไม่รู้เหมือนกัน...ว่าทำไม...คนดี
หัวใจดวงนี้...ถึงได้...อยู่กับเธอ
นาน-นาน...จะได้รู้สึก...ดี-ดี
นาน-นาน...ทีจะมีใครอยู่...ใกล-ใกล้
นาน-นาน...จะได้มีใครอยู่...ข้าง-ข้างกาย
นาน-นาน...จะได้มีใครในใจ...ไว้สักคน
รู้สึกดีเหมือนกันนะใจ
ไม่รู้ทำไมคิดถึงเธอทุกที่
แม้ยามหลับยามตื่นก็เห็นหน้าเธอทุกที
ไม่รู้เป็นอะไรเหมือนกันคนดี...
....มันออกมาจากใจ....
เงียบเหงาบ้างบางเวลา
เหว่ว้าบ้างเป็นบางหน
คิดถึงใครน้าใครบางคน
คิดถึงจน...หัวใจเย็นชา...
จะบอกเธอยังไงถึงจะเชื่อ
ว่าใจฉันไม่เหลือให้ใครแล้วตอนนี้
ก็ให้เธอไปหมดใจแล้วไงคนดี
จะให้ฉันทำยังไงถึงจะเชื่อล่ะนี่...จนปัญญา..
ใจมัน..ชา-ชา
เหว่ว้าไร้ความรู้สึก
มันออกมาจากใจส่วนลึก
กับความรู้สึกเฉยชา..........
19 กรกฎาคม 2548 10:08 น.
นริน
ทำไมถึงต้องโกหกกัน
ทำไมทำกับฉันถึงเพียงนี้
มันเสียความรู้สึกเหมือนกันนะคนดี
จะโกหกฉันอีกกี่ที...ว่ามา
ไม่รู้เธอทำอย่างนี้ทำไมกัน
รู้ไหมฉันสุดทนกับเธอแล้วนี่
เจ็บแล้วเจ็บอีกอย่างนี้ทุกที
จะให้ฉันทำอย่างไรคนดี...ว่ามา
เจ็บนี้...เกินจะทนไหว
รู้ไหมใจเจ็บจนป่นปี้
ไม่เหลือแล้วความรู้สึกดีดี
ที่เคยมีไว้ให้กับเธอ...
แค้นจนมือไม้สั่น
ทำไมทำกันถึงเพียงนี้
ไม่รักก็บอกมาตรงๆเลยคนดี
คนทางนี้จะได้ไม่เสียใจ...
หน้าส่วนตัว
800
