26 กรกฎาคม 2547 15:52 น.
นายกระต่ายขาว
เหนื่อยนักพักหน่อยก็ได้ฟื้น
กำลังคืนหมื่นครั้งทำได้ต่อ
แต่หักโหมแรงกายอาจไม่พอ
พักบ้างหน้อรอแรงแล้วฝ่าฟัน
26 กรกฎาคม 2547 11:10 น.
นายกระต่ายขาว
เขาว่าเธอเป็นเสือหญิงเจ้าชู้
ผู้คนรู้กิตติศักดิ์ดีนักหนา
เปลี่ยนใจง่ายไม่เห็นใครมีค่า
เปลี่ยนเวลาเธอหนาก็เปลี่ยนคน
ฉันเองก้อยากจะรักเธอดูบ้าง
แต่กลัวทางรักเป็นความสับสน
เธอเป็นเสือหญิงร้ายที่ผจญ
ฉันนรชนคนธรรมกลัวต้องตาย
26 กรกฎาคม 2547 10:37 น.
นายกระต่ายขาว
เหนื่อยนักพักหน่อยก็ได้ฟื้น
กำลังคืนหมื่นครั้งทำได้ต่อ
แต่หักโหมแรงกายอาจไม่พอ
พักบ้างหน้อรอแรงแล้วฝ่าฟัน
26 กรกฎาคม 2547 10:34 น.
นายกระต่ายขาว
ปากกับใจทำไมเธอไม่ตรองกัน
บอกกับฉันว่ารักมากหนักหนา
แต่หัวใจเธอมีเขาตลอดเวลา
บอกเลิกลาไม่ยุ่งเกี่ยวต่อกัน
ให้ฉันเชื่อเธอเถอะว่าไม่หลอก
ที่พร่ำบอกออกจากใจของเธอนั่น
แต่ที่เห็นเป็นไปไม่ตรงกัน
แล้วตัวฉันควรเชื่ออะไรดี
26 กรกฎาคม 2547 10:27 น.
นายกระต่ายขาว
ตะวันสาดแสงแรงแดงขอบฟ้า
พสุธาได้ฟื้นตื่นหลับไหล
นรชาติทุกชีวิตเริ่มต้นไหม่
หลังจากได้หลับพักห้วงนิทรา
ราตรีกาลยาวนานให้ได้ฝัน
ตะวันปลุกตื่นมาให้ได้ล่า
เป็นวงเวียนแห่งกาลเวลา
ให้ชีวิตได้ล่าฝันยามตื่นเอ๋ย
หน้าส่วนตัว
817
