29 ธันวาคม 2550 19:13 น.
นายธนา
เสียงระเบิดลั่นก้อง โลกา
เด็ดดอกไม้หาญกล้า มอดม้วย
เบนาซีสิ้นวิญญาณ์ ปากีส์ ไห้เอย
โลกโศกสลดด้วย ร่วมไว้อาลัย
โอ้สิ้นเธอเสียแล้ว สตรี ยอดเอย
ดอกไม้แห่งพื้นที่ ปิดกั้น
สรรเสริญเบนาซี บุตโต บันทึก
จารึกชื่อเธอนั้น ฝากไว้โลกเอย
ให้เธอคือสุดท้าย ชีวา สังเวย
ขอสันติคืนสู่ปา- กีส์นี้
เราคนร่วมโลกา อย่าฆ่า กันเลย
ยิ่งทะเลาะก็บ่งชี้ โลกนี้เตรียมพัง
26 ธันวาคม 2550 21:33 น.
นายธนา
คลื่นถลาถล่มล้น แผ่นดิน อันดา
พัดผ่านพาสูญสิ้น กับน้ำ
ทะลักท่วมท้องถิ่น ชายฝั่ง ทะเลเฮย
แรงคลื่นซัดซอกช้ำ เหลือไว้เพียงสูญ
ธรรมชาติเรียกร้อง เอาคืน มนุษย์เฮย
หอบน้ำกวาดชนกลืน ชีพม้วย
สังเวยยิ่งมากหมื่น โลกร่ำ ไห้เฮย
ไทยเลยจึ่งสะอื้นด้วย สลดแท้ทั้งแผ่นดิน
สามปีผันผ่านแล้ว ผ่านเลย หรือไร
ใครเล่าหนอเจ้าเอย คะนึงได้
ผ่านนานไร้คนเอ่ย บอกเล่า กล่าวนา
หรือเพียงบันทึกแค่ไว้ ที่ไร้คนจำ
สึนามิที่โหดร้าย คือเตือน
ธรรมชาติกำลังสะเทือน เรียกร้อง
มนุษย์อย่าทำเหมือน ไป่รู้ ร้อนนา
อีกไม่ช้าโลกต้อง มอดม้วยระวัง
22 ธันวาคม 2550 17:51 น.
นายธนา
เหมันต์แผลงแปลงคิมหันต์ตะวันฉาน
แดดละลานจนละลายใจรุ่มร้อน
หนาวสองวันมิทันซ่านก็ผ่านจร
สุรีย์รอนประจำฟ้าฆ่าลมริน
หนาวไฉนกลายเป็นร้อนอ่อนดวงจิต
ลมสนิทฤทธิ์ความเย็นเผ่นไกลถิ่น
เย็นยะเยือกนั้นอยู่ไหนในแผ่นดิน
ฤาโลกสิ้นหนาวแล้วหรืออย่างไร
น้ำค้างพรมพร่างพรูดูหยิมย้อย
เพียงนิดน้อยไม่เหน็บหนาวเหมือนคราวไหน
อุตส่าห์หาหมอนข้างวางเตรียมไว้
จะได้กอดเมื่อไหร่ไม่รู้เวลา
อ้าอกเอ๋ยอบอ้าวเสียจริงหนอ
เหงื่อท่วมออคลอทั้งตัวทั่วใบหน้า
ใจยิ่งร้อนอ่อนระทวยรวยรินรา
ร้อนหนักหนาในหน้าหนาวคราวนี้เอย
20 ธันวาคม 2550 11:18 น.
นายธนา
พุ่มเสลาพลิ้วไหวใบกิ่งก้าน
โต้ลมต้านท่ามกลางหว่างเวหา
ยืนหยัดต้นแข็งแกร่งแห่งปัญญา
เหนือพฤกษาสง่างามความสมบูรณ์
จากเมล็ดกล้าน้อยค่อยค่อยใหญ่
แตกยอดใบตั้งต้นพ้นความสูญ
ค่อยสั่งสมงอกงามล้ำจำรูญ
ค่อยเพิ่มพูนเพิ่มปัญญาน่าเปรมปรีด์
พุ่มเสลาผลิใบไสวสวย
รายล้อมด้วยแมกไม้หลากหลายสี
เนื่องจากถิ่นดินอุดมสมบูรณ์ดี
เสลานี้จึงเติบใหญ่เหนือไม้ปวง
เจ้าเสลาเจ้าเติบใหญ่เจ้าแกร่งกล้า
งามกลางป่าดงไพรให้ใครหวง
แผ่กิ่งก้านสาขาระย้าพวง
ผลัดใบร่วงผลิใบเริ่มเพิ่มจำนวน
เสลาสูงงามตระหง่านต้านลมปะทะ
มุมานะยืนดำรงตรงกลางสวน
ไม่หลงเล่ห์เฉไฉก่อนวัยควร
ฝ่าสิ่งเสื่อมยั่วยวนชวนอัปรีย์
จนถึงกาลที่เสลาพร้อมก้าวหาญ
จะเบ่งบานชูช่อลออสี
พร้อมผลิดอกออกผลให้ยลที
ให้ยินดีปรีดาทั่วหน้าพลัน
ถึงวันแล้วที่เสลาเจ้าจะบาน
แผ่ดอกก้านผลงานทำความขยัน
แย้มกลีบม่วงพวงสะอาดแห่งชาติพันธุ์
ร่วมเบ่งบานรวมกันละลานตา
ดอกเสลางามลออช่อสะพรั่ง
คือความหวังของใครใครภายภาคหน้า
ช่อเสลาช่อแห่งเกียรติแห่งปัญญา
จะยืดหยัดหาญกล้าอย่างมั่นคง...
14 ธันวาคม 2550 09:23 น.
นายธนา
รถประกาศดังสนั่นลั่นหมู่บ้าน
ส่งสัญญาณบ่งว่าหน้าหาเสียง
ผู้สมัครหลากหลายติดป้ายเรียง
ลงพื้นที่เดินเคียงประชาชน
ยกมือไหว้ป้าน้าอาทั้งหลาย
ทั้งย่ายายน้องพี่ที่รักล้น
วันนี้จะมาพบปะกับทุกคน
เพราะห่วงใยเหลือทนจึงด้นมา
เลือกเราสิเราจะสร้างวิมานให้
ขจัดจนหมดไปไร้ปัญหา
แล้วแปลงบ้านสร้างเมืองพัฒนา
ให้ประชาได้อยู่ดีมีสุขกัน
เลือกเราสิเราจะสร้างทุกอย่างให้
ถนนประปาน้ำใสตั้งฝายกั้น
จะสร้างโน่นสร้างนี่ให้มีพลัน
ในสามวันเจ็ดวันรับรองชัวร์
มือก็อ่อนเสียงก็อ่อนเที่ยวร่อนไหว้
ทั้งหมูหมากาไก่ยกไหว้ทั่ว
เลือกเถิดหนาพี่น้องไม่ต้องกลัว
จะอุทิศตัวเพื่อชาติเพื่อบ้านเรา
เมื่อฤดูเลือกตั้งให้หลังผ่าน
แล้วสันดานนักการเมืองเรื่องน้ำเน่า
เป็น ส.ส.ก็ลืมหมดปดเรื่องราว
ที่บอกกล่าวชาวบ้านทุกย่านไว้
มือก็แข็งเสียงก็แข็งแสร้งทำหยิ่ง
มันทอดทิ้งคำสัญญาที่ปราศรัย
ไม่แยแสประชาชนไม่สนใจ
มีแต่พวงหรีดให้ในงานศพเอย
หน้าส่วนตัว
1003
