15 มิถุนายน 2550 00:40 น.
น้ำแข็งไส
.. เพราะฉันเป็นคนเขียนกลอน
บางวรรค บางตอน จึงส่งผ่านมาจากความเหงา
บรรจงขีดๆ เขียนๆ .. หวังให้ทุกข์ได้บรรเทา
เพื่อช่วยแบ่งเบา .. ความผิดหวัง ความเสียใจ
แน่นอน! .. ก็เพราะว่าฉันทำใจไม่ได้
มันเร็วเกินไปที่ต้องสูญเสียเธอ .. ในวันนี้
ไม่เคยเผื่อใจเอาไว้ หรือฝากใคร .. ก็ไม่มี
รักฉันที่เคยมั่นคงและแสนดี .. ในวันนี้มันอับปาง
15 มิถุนายน 2550 00:18 น.
น้ำแข็งไส
เธอ .. ยังรักฉันไหม?
ส่วนลึกในหัวใจที่บังอาจ .. ขอไถ่ถาม
ยิ่งนานวัน เยื่อใยระหว่างเรามันจึงยิ่งบาง-บาง
ดั่งสายป่านเส้นเล็ก-เล็ก .. ท้าแดด ลม
ทิ้งรักไว้นาน-นาน .. รู้ไหมยิ่งเหนื่อยล้า หวั่นไหว
อยากหลับตา หยุดลมหายใจเพียงแค่นี้ให้สาสม
อยากจะพัก อยากเลือนลางจางหายไป เช่นสายลม
เพื่อประชดรักที่มันขื่นขม .. ให้เธอสาแก่ใจ
หน้าส่วนตัว
907
