อยากอยู่ใกล้ใจจะขาดไม่อาจใกล้ จำแลงได้ใคร่เป็นยุงมุ่งมาหา เกาะแก้มนุ่มจุมพิตก่อนนิทรา หอมซ้ายขวารับขวัญฝ่าอันตราย เพียงผิวแผ่วสัมผัสกัดไม่เจ็บ คอยหลบเล็บหลีกลี้จากที่หมาย ตรงลักยิ้มนิ่มนวลอวลกลิ่นอาย ยุงแปลงกายจะกำบังจูบทั้งคืน ออมอก น้องเอ๋ย อย่าถามเลยว่ารักสักเท่าไหน รวมความรักเคยร้าวทุกคราวไป ยังรักไม่เหมือนน้องอย่าข้องเลย วังน้ำตาตะรางใจเหวในอก เลิกสะทกสะท้านแล้วแก้วใจเอ๋ย ถึงถูกลืมรักเลือนเสมือนเคย จะไม่เผยพจน์พ้อทนทรมา ทอดใจหลงรักนุชคนสุดท้าย วันใดวายพิศวาสสิ้นวาสนา ขอน้องรักสักอย่างก่อนร้างรา โปรดปรุงยาพิษยื่นให้กลืนที ช่างซักเหลือเมื่อไรเบื่อหน่ายน้อง อย่าขุ่นข้องคำเฉลยเลยโฉมศรี สุดพิทักษ์รักหวานไว้นานปี อ้อมรักพี่เพียงวันชีพบรรลัย แม้อกนี้แคบนักน้องรักเอ๋ย อย่าหวั่นเลยอุ่นอุรากว่าอกไหน เมื่อมีพี่เอื้ออกแคบให้แอบไอ จะออมไว้ให้อิงเพียงหญิงเดียว ภาษารัก ๏ ยิ่งคิดถึงเธอมากยิ่งอยากหนี เกรงเธอมีมลทินสิ้นศักดิ์สาว พบครั้งใดใจจึงยั้งทุกครั้งคราว ร้อนทนหนาวหนาวทนร้อนแทรกซอนทรวง เพราะเพียงคิดผิดก็ผุดในอนุสัย ถ้าเกินคิดผิดฤทัยคงใหญ่หลวง ครั้นห้ามคิดจิตหวามกลับตามทวง จึงขอล่วงบ่วงกรรมแค่คำนึง แม้อยากกอดยอดรักหนุนตักนุ่ม อยากเกาะกุมจุมพิตสมคิดถึง จะห้ามรักหักอารมณ์ข่มใจพึง รอวันหนึ่งในหวังเหนือตั่งทอง อ้อมกอดพี่จะสงวนไม่ด่วนเสนอ อ้อมตักเธอจงถนอมก่อนยอมสนอง ถึงวันชื่นคืนฉ่ำถูกทำนอง จะตระกองกอดกกแนบอกนอน จะกล่อมเธอก่อนนิทราจูบหน้าผาก ถ้าหลับยากจะให้แขนหนุนแทนหมอน หลับแล้วเธอละเมอหาผวาวอน พี่จะช้อนเชยชิดทั้งนิทรา ถ้าใกล้รุ่งลมหนาวแผ่ผ่าวอก พี่จะกกจนตรู่ต่างภูษา ประพิมพ์ปากปลุกเกลือกตรงเปลือกตา กระซิบว่า " เช้าแล้วจ้ะแก้วใจ " ภาษารักครึ่งแดมีแค่นี้ หมดฤดีตีแผ่จะแค่ไหน ยิ่งคิดถึงเธอมากยิ่งอยากไกล แต่กลับไปไม่รอดห่วงยอดรัก ๚ บทกลอนทั้งหมดของ คุณ สวัสดิ์ ธงศรีเจริญ ใครพอมีบทกลอนของ คุณ สวัสดิ์ นอกเหนือจากที่ข้าพเจ้าได้ลงไว้ กรุณาเพื่อน ๆ ที่มี ช่วยพิมพ์ลงในคอมเม้นต์ด้วยครับ เนื่องจากข้าพเจ้าหาซื้อไม่ได้ด้วยความขวนขวายแล้ว เพราะบทกลอนเหล่านี้ ประมาณ 35-40 ปีได้ครับ ถ้าจำไม่ผิด รบกวนเพื่อน ๆ ที่มีด้วยนะครับ ถ้าใครรู้แหล่งขายบอกด้วยนะครับ ..........ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ ครับ..............
3297
1
0
11 เมษายน 2549 09:14 น. - comment id 13841
แก้ว... ขอเขียนกลอนถึงแก้วที่แวววับ ก่อนแก้วลับดับรักอีกสักหน เก็บหวงแหนแขวนไว้เหนือใจตน แหวะกมลออกมาผ่าดูที ความเหลื่อมล้ำค้ำกลางระหว่างรัก จะละศักดิ์สมรสก็หมดศรี ทนรอท่ายาจกเกือบหกปี ป่านฉะนี้อาภัพน่าอับอาย จะรักสัตย์ซื่อต่อก็เสียหน้า จะร้างราเลิกรอก็เสียหาย จะฝืนสาวเล่าหนอก็เสียดาย กลืนหรือคายมันก็ฝืดพะอืดพะอม เห็นใจแก้วเก้าสีที่สุดแล้ว แก้วคู่แก้วโดยเฉพาะจึงเหมาะสม หากลดเกียรติเกลือกกรวดอวดสังคม แก้วจะจมกรวดจ้อยถอยราคา ยอมคว้านใจจำฝืนคืนพันธะ เสียสละแก้วขวัญแก้ปัญหา ลืมเสียเถิดลืมอดีตกรีดน้ำตา แก้วล้ำค่ายังพิสุทธิ์ประดุจดาว ขอโทษใจใฝ่สูงอุ้มเท้าแก้ว แก้วเหยียบแล้วขอให้ลือกันอื้อฉาว เป็นประกาศนียบัตรขจัดคาว ส่งแก้วสาวก้าวสู่สิ่งคู่ควร สวัสดิ์ ธงศรีเจริญ
11 เมษายน 2549 14:39 น. - comment id 13843
ขอบคุณ คุณคอมเม้นต์ที่ ๑ มาก ๆ นะครับ บาดใจดีครับ ฟอกฟ้า ๏ ดาวพ้อฟ้าว่าไยฟ้าใจสอง ข้างขึ้นครองแขออมอ้อมอกสรวง ครั้นคืนแรมโลมดาวด้วยหนาวทรวง ฟ้าแสร้งลวงรักเกลื่อนทั้งเดือนดาว จำเลยฟ้าน่าสงสารมานานแล้ว อรุณแผ้วรพีพรรณดาวหยันหาว ปุยเมฆฟ่องฟ้าก็มีราคีคาว ลมอื้อฉาวดาวก็ว่าฟ้าคร่ำครวญ พิรุณรินฉินว่าฟ้าร้องไห้ ทอเงาในน้ำพริ้มว่ายิ้มสรวล วิหคเหลิงเริงร่าก็ฟ้าชวน ตะวันจวนจากก็ว่าฟ้าอาวรณ์ โอ้อกฟ้าฟังพ้อแสนท้อแท้ สุดตาแลฟ้าอิงแอบสิงขร หรือจุมพิตทิวพนาจูบสาคร ดาวคงค่อนขอดว่าใจฟ้าทราม ฟ้าเสงี่ยมเจียมใจดาวไม่เห็น ทนลำเค็ญทนคำดาวพร่ำหยาม ตรองเถิดฟ้าแขวนประจำทุกย่ำยาม แต่รับความหมุนเวียนใครเปลี่ยนแปร มาตรบุญฟ้าฝันใดสมใจคิด คงซึ้งจิตเจตนาของฟ้าแน่ ว่ารักดาวหรือเดือนเป็นเพื่อนแด ฟ้าซื่อแต่บอดตาเพราะฟ้าเจียม ๚ สวัสดิ์ ธงศรีเจริญ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ