31 พฤษภาคม 2549 15:08 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ตอนกำเนิดเกิดร่างยังเดียงสา
มิได้มาเคียงข้างอย่างที่เห็น
อยู่คนเดียวเปลี่ยวดายไม่ลำเค็ญ
มิจำเป็นต้องร้องหาสักคราใด
ยามเติบใหญ่ได้ชิมลิ้มรสชาด
ก็มิอาจเลิกลาแม้นคราไหน
แนบสนิทชิดข้างมิร้างไกล
ยามปวดใจก็ไล้ลูบมาสูบดม
คนรอบข้างชาชินเพราะกลิ่นเหม็น
แสนลำเค็ญหัวใจให้ขื่นขม
บุหรี่หรือคือสิ่งที่คนนิยม?
ปอดก็ล่มปากก็ดำพึงย้ำเตือน
เราคงต้องเลิกกันแล้ววันนี้
จบกันทีลาไกลมิหมายเพื่อน
จะกี่วันกีปีกี่แรมเดือน
คงลืมเลือนเลิกได้ในสักวัน...ฉันมั่นใจ...๚ะ๛
30 พฤษภาคม 2549 09:49 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เพราะรักมากจากใจใช่ล้อเล่น
บางประเด็นเข่นข่มให้จมหาย
บางถ้อยคำย้ำถามตามความราย
มิได้หมายรีดเค้นเช่นจำเลย
หากถ้อยความบางคำเหยียบย่ำจิต
หรือรอนริดเพราะย้ำคำเฉลย
ใคร่ขอโทษนงรามเจ้าทรามเชย
ที่อ้างเอ่ยเอื้อนกล่าวราวคนพาล
จะถือโทษโกรธเคืองเป็นเรื่องใหญ่
สุดแต่ใจที่รักจักหักหาญ
จะลงมีดกรีดกายจนวายปราณ
ก็มิค้านเชิญกระทำจนหนำทรวง
เพราะรักมากจากใจใช่หมายหลอก
จึงเอื้อนบอกออกไปคล้ายห่วงหวง
ถ้วนถ้อยคำสัตย์จริงทุกสิ่งปวง
มิเคยลวงนงรามแม้นยามใด๚ะ๛
28 พฤษภาคม 2549 19:35 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เจ้าพ้อพจน์สลดโศกวิโยคร่ำ
เอ่ยลำนำขมขื่นสะอื้นหมอง
ทุกข์รัญจวนครวญคร่ำน้ำตานอง
อาดูรครองเทวษท้นหลากล้นใจ
สายสัมพันธ์วันก่อนริดรอนจิต
ใจถูกปลิดเจ็บช้ำร้องร่ำไห้
สัญญาลวงเลือนรางของบางใคร
กรีดทรวงในจนเลือดหลั่งยังปลายตา
คืนฝนพรำพร่างพรมประโลมโลก
น้ำตาโศกประโลมทรวงสิ้นห่วงหา
คืนร้างไร้เดือนดาวสกาวฟ้า
ห้วงอุราแล้งไร้คนใยดี
คนดี...หนึ่งคำปลอบมอบหมายให้คลายหมอง
เทวษครองทุกข์ท้นที่ล้นปรี่
จงปล่อยไหลลับล่วงห้วงวารี
ฉุดชีวีพ้นธารตรมระทมใจ
เมื่อฝนซาฟ้าสางร้างเมฆหมอก
มวลไม้ดอกงามตาพฤกษาไสว
อันความทุกข์รุกรานหาญทรวงใน
จักเลือนไปร้างรอยให้คอยจำ๚ะ๛
17 พฤษภาคม 2549 16:28 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ คืนฝนพรำกลางไพรใจเหน็บหนาว
ฟ้าร้างดาวไร้เดือนเป็นเพื่อนฝัน
กานต์กวีที่เรียงร้อยถ้อยรำพัน
คล้ายโศกศัลย์เศร้าสร้อยในรอยคำ
ริ้วดอกหญ้าแกว่งไกวอาบสายฝน
เบ่งบานตนล้อลองละอองฉ่ำ
ยังจำจดหมดใจในทรงจำ
ห้วงลำนำสวาทรักที่ถักทอ
กระท่อมไพรกลางฝนบนภูเขา
ที่เคยเนาเราสองเป็นห้องหอ
ไยยามนี้เพียงเราที่เฝ้ารอ
จึงอยากขอทวงคำย้ำสัญญา
อย่าลืมเลือนบางใครในไพรถิ่น
อย่าลืมสิ้นรอยรักสิเน่หา
อย่าลืมเลือนรอยคำพร่ำวาจา
อย่าร้างลาโดยมิเอ่ยเฉลยความ
คืนฝนพรำกลางไพรใจเหน็บหนาว
ร้อยเรื่องราวขีดเน้นเป็นคำถาม
สัญญาใจยังมั่นคงไหมนงราม
ฤๅชั่วยามก็ลืมหมดมิจดจำ๚ะ๛
16 พฤษภาคม 2549 11:48 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เจ้านงรามคนดีฟังพี่ก่อน
มิได้ซ่อนกิ๊กกั๊กยักเทถ่าย
เพราะรู้ดีหากมีแล้วไม่แคล้วตาย
ไม่ก็หายหมดขั้วกลัวจริงจริง
ที่กลับเช้างานมากมิอยากบอก
มิได้หลอกแกล้งหลบกลบทุกสิ่ง
อยู่ทำงานบานระบือมือประวิง
หาได้สิงอยู่บ้านน้อยนะกลอยใจ
อีกเงินเดือนมีหรือจะยื้อยัก
ถูกน้องหักจนเกลี้ยงเลี้ยงใครได้
เอทีเอ็มเจ้าก็ถือกับมือไว้
วันวันให้ยี่สิบบาทคือขาดตัว
และรอยช้ำจ้ำเลือดอย่าเดือดดาล
ก็วันวานเจ้าข่วนนะทูนหัว
ทั้งมือไม้เข้าประดังอย่างเมามัว
หาได้มั่วให้กิ๊กลูบจูบซอกคอ
อันปืนผาหน้าไม้เก็บไว้ก่อน
แค่เจ้าฟ้อนเล็บเหน็บก็เจ็บหนอ
ใครจะกล้ามีคนใหม่ไว้พนอ
เก้ามอมออย่าด่วนยิงนะลิงน้อย๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1539
