18 สิงหาคม 2549 00:21 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ ช่างหยอดคำนักหนาแม่ตาหวาน
อ้างว่าคานลอยล่องเมียงมองหา
แกล้งลองใจใครกันหนออัลมิตรา
แล้วปักษาตัวนี้อยู่ที่ใด
เพียรออดอ้อนกลอนรักหวังภักดิ์เจ้า
ทุกค่ำเช้าซื่อตรงอย่าสงสัย
อีกห่วงหาอาทรทุกตอนไป
แล้วเจ้าไยมองข้ามในความจริง
ลองทบทวนหวนอ่านสาส์นปักษา
อักษราถักถ้อยร้อยรักยิ่ง
พี่หมายปองครองคู่อยู่แอบอิง
วอนน้องหญิงอย่าลองใจให้เหนื่อยเลย๚ะ๛
16 สิงหาคม 2549 08:56 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ เมื่อปัญหาล้อมรุมเข้าหุ้มห่อ
จิตกายท้อรันทดจนอดสู
ความแหนงหน่ายไหลหลั่งจนพรั่งพรู
มิอยากรู้มิอยากยลบนความใด
เจตน์จำนงค์คลายคลอนอยากถอนถอด
ให้วายวอดมอดลงเกินคงไหว
เพราะถ้อยความเค้นคำดุจย่ำใจ
ตอกทรวงในปานลิ่มเข้าทิ่มแทง
น้องพี่...บนหนทางศรัทธาเจ้าล่าฝัน
จงฝ่าฟันขวากหนามด้วยกำแหง
แม้นอ่อนแอแพ้พ่ายใช่ไร้แรง
ขอเข้มแข็งฝืนสู้ดูอีกครา
น้องพี่...จงเป็นภูผาใหญ่ในผืนโลก
แม้นลมโบยฝนโบกกรรโชกหล้า
ยังทะนงคงมั่นท่ามวันเวลา
ขอศรัทธาเจ้านั้น..อย่าสั่นคลอน๚ะ๛
15 สิงหาคม 2549 12:29 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ ยิ่งผ่านคืนผ่านวันที่ผันพ้น
ดั่งสายชลไหลเลยมิเคยหวน
ความทรงจำสวยงามยามทบทวน
ทุกสิ่งล้วนเกิดจากใจใช่มารยา
แม่ฟูมฟักเลี้ยงดูอุ้มชูลูก
แม่พันผูกปลูกรักเจ้านักหนา
แม่ถนอมกล่อมขวัญทุกวันเวลา
หวังแก้วตาเติบใหญ่ในโลกงาม
เจ้าเติบโตเข้มแข็งแม่แรงโรย
กาลโบกโบยสังขารเกินหาญหาม
ความชรามากรายหลายโมงยาม
เรี่ยวแรงล้าลุกลามตามวันคืน
หวังวันหนึ่งซึ่งแม่ที่แก่เฒ่า
ขอเพียงเจ้าประคองสองมือยื่น-
โอบอุ้มร่างอย่างคราวสอนเจ้ายืน
อีกยามคืนแม่ม้วยช่วยปิดตา๚ะ๛
9 สิงหาคม 2549 15:14 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ เอื้อมแผ่นฟ้าวางลง ณ ตรงหน้า
จารจดคุณมารดาคราแรกเริ่ม
สายธารหมดมหรรณพสมทบเติม
ผืนดินเสริมเพียงใดก็ไม่พอ
หนึ่งอิ่มอุ่นจากใจแม่หมายมั่น
น้ำนมนั้นมิพร่องยามร้องขอ
หนึ่งอ้อมกอดแม่นี้มิมีรอ
โอบพนอเอื้อเฟื้อทุกเมื่อวาร
ลูกของแม่ยามเยาว์ยังเขลานัก
แม่ฟูมฟักอุ้มชูดูสงสาร
เฝ้าอบรมสอนสั่งดั่งอาจารย์
ค่อยค่อยสานค่อยค่อยแต่งแหล่งปัญญา
ยามเจ็บไข้ได้ป่วยแทบม้วยแม่
ยังดูแลอภิบาลหมั่นรักษา
หากเจ็บนั้นผันผวนหวนย้อนมา
จวบชีวาแม่สิ้นก็ยินดี
ยามลูกสุขสดชื่นระรื่นยิ้ม
แม่พลอยอิ่มอุ่นใจไม่หมองศรี
ยิ่งก้าวแรกลูกย่างสร้างท่วงที
อกแม่นี้เกษมสันต์เกินบรรยาย
จวบแผ่นดินห้วงน้ำข้ามถึงฟ้า
จวบดาราท่ามคืนดาษดื่นหลาย
จวบจักรวาลที่เห็นเช่นดาวราย
ยังแค่ปลายพระคุณแม่ที่แผ่เงา๚ะ๛
8 สิงหาคม 2549 10:25 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
...วันวาร...
อดีตกาลที่ผ่านผัน
จินตภาพที่วาดไว้...ในเอกอนันต์
กลับกลายเหมือนฝัน...ยามนิทรา
...เจ็บช้ำ..
เสี้ยวความทรงจำ...ยากจะรักษา
ฝืนยิ้มสู้โลก...แม้นโศกทาบทา
หวังกาลเวลา...ช่วยรักษารอยใจ
...ความรัก..
ดุจขุนเขา..แน่นหนัก...มิหวั่นไหว
บางเบา..ดุจขนนก..ลอยลมพัดไกว
คงอยู่ที่หัวใจ...จักจินตนาการ
...ปัจจุบัน..
เก็บเศษเสี้ยวความฝัน...ถักทอประสาน
ทักทายความรัก...ที่เลือนหายไปนานแสนนาน
ปล่อยอดีตแห่งวันวาน...ลับผ่านกับวันเวลา
...หัวใจ..
ยังคงยิ่งใหญ่....ให้เสาะค้น..แสวงหา
ท่ามกลางสายธารของราตรี...และทิวา
" มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า "..ยังคงโบยบิน
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1334
