28 มกราคม 2553 19:25 น.
ประทาน
อยากตัดใจ..แต่ยัง..คิดกังขา
อยากศึกษา..ท่าที..ของพี่สาว
อยากจะถาม..ให้ซึ้ง..ถึงเรื่องราว
ไย?มิกล่าว..เหตุสลัด..ตัดสัมพันธ์
ช่อไมตรี..เบ่งบาน..ไม่นานนัก
ช่อดอกรัก..กลางใจ..เริ่มหมายมั่น
แต่กลับเฉา..ลงไป..ไม่กี่วัน
ทางรักนั้น..ก็พบ..จุดจบลง
หรือเพราะถ่าน..ไฟเก่า..เขามีเชื้อ
จึงหลงเหลือ..เผื่อให้..ใจประสงค์
เขาคนนั้น..เป็นเหตุ..เจตน์จำนง
พี่สาวคง..แบ่งใจ..ใฝ่ภักดี
ส่วนน้องชาย..คนนี้..ของพี่สาว
ติดตามข่าว..พี่นั้น..ทุกวันวี่
ต่อให้กาล..ผ่านไป..นานหลายปี
ใจดวงนี้..ยังมั่น..ไม่ผันแปร
เมื่อวันนี้..พี่สาว..ไม่กล่าวถึง
หากวันหนึ่ง..ซึ้งพอ..ขอเพียงแค่
เสี้ยวเศษหนึ่ง..ส่วนสอง..ของดวงแด
มอบรักแท้..แค่นี้..ก็ดีใจ
อยากจะจาก..แต่ใจ..อาลัยหา
อยากจะลา..ใจนั้น..ยังหวั่นไหว
อยากจะหลบ..หลีกหนี..หน้าพี่ไป
แต่หทัย..พิศวาท..ไม่อาจลา
26 มกราคม 2553 18:34 น.
ประทาน
เกิดมามี..ชีวิต..อิสระ
หมดพันธะ..ใดใด..ไม่ปวดหัว
ไม่ต้องรับ..ผิดชอบ..เรื่องครอบครัว
ไม่ต้องกลัว..ปัญหา..มากดดัน
จึงเที่ยวท่อง..ล่องเรือ..เหนือจรดใต้
บันเทิงใจ..ไม่ทุกข์..พบสุขสันต์
ปลดโซ่ตรวน..พันธนา..สารพัน
ทุกคืนวัน..ร่อนเร่..อย่างเสรี
ชีวิตคือ..การเดินทาง..สู่ข้างหน้า
ทั้งสองขา..ก้าวไป..ในวิถี
นาวาแห่ง..บุญกรรม..นำชีวี
ตัวบ่งชี้..เส้นทาง..ให้ย่างเดิน
แม้เส้นทาง..สายนั้น..มันคตโค้ง
ผ่านทุ่งโล่ง..ป่าเขา..เคล้าโขดเขิน
พร้อมที่จะ..ก้าวย่ำ..และดำเนิน
ใครสรรเสริญ..นินทา..มิว่าใคร
โค้งขอบฟ้า..อาณาจัก..แห่งนักสู้
สัพพัญญู..สู้มาร..นานแค่ไหน?
บำเพ็ญเพียร..มานะ..ชำระใจ
สำเร็จได้..เพราะว่า..พยายาม
ฉันจึงใช้..ชีวิต..อิสระ
ถือธัมมะ..พุทธองค์..ฝ่าดงหนาม
ขอเป็นศิษย์..ตถาคต..ที่งดงาม
ดำเนินตาม..รอยบาท..ศาสดา
จาก--ประทาน
(ชมรมนักกลอนอักษรสยาม)
15 มกราคม 2553 14:21 น.
ประทาน
เป็นอย่างไร ในระหว่าง เราต่างอยู่
ทนต่อสู้ กับเวลา ล้าเพียงไหน?
วันที่ขาด ถ้อยคำ สัมผัสใจ
ใครหนอใคร เคียงข้าง ระหว่างวัน
คราวเหว่ว้า คว้าคำ นำมาพร่าง
หรือทิ้งขว้าง คำเหงา ลืมเล่าฝัน
คืนฟ้าหม่น เมินคำ ไม่รำพัน
พร่ำต่อจันทร์ เสี้ยวเศร้า ไม่เร้าใจ
คราทะเล ครวญคลื่น สะอื้นอ้อน
หลับกับหมอน มิหวั่น นั่นใช่ไหม?
เพลงขลุ่ยเคย บรรเลง สู่เพลงไพร
หรือสุมไฟ แล้วเล่า เพียงเดาความ
กระดาษเปล่า ถามหา ปากกาฝัน
เธอปล่อยมัน ท้อไย ในคำถาม
ปล่อยคำตอบ เป็นไป ในนิยาม
ไม่ติดตาม หรือไม่ ห่วงใยดี
วันเธอหนาว อักษร ใครผ่อนอุ่น
คงนอนหนุน กลอนเก่า เศร้าหมองศรี
อักษรา ระหว่าง ทางเสรี
อยู่ทางนี้ เป็นห่วง ในห้วงใจ
อยู่ทางนั้น หากรู้ว่า เหว่ว้ายิ่ง
ใช่ทอดทิ้ง ละเลย คนเคยใกล้
โปรดรับรู้ ทุกห้วง ยังห่วงใย
ระลึกใน ระหว่าง ที่ห่างเธอ..
จาก..ครูนิลยา
11 มกราคม 2553 21:35 น.
ประทาน
ใครใครก็ ประณาม คิดหยามเหยียด
ใครใครเกลียด โมรา ที่ฆ่าผัว
ว่าใจดำ สำคัญเขลา หลงเมามัว
คิดร่วมหัว โจรป่า ฆ่าผัวตาย
หากจะคิด ตริ-ตรอง อย่างถ่องแท้
ใครกันแน่ บิดเบือน เลือนความหมาย
ควรจะมอง อย่างเป็นธรรม ประจำกาย
เรื่องทั้งหลาย ใครละเมิด เกิดเพราะใคร
หนึ่ง..ต้องโทษ ฤาษี อวดมีฤทธิ์
เนรมิต มิ่งโมรา มอบมาให้
เสกมนต์ลง พะอพ หลบข้างใน
แล้วสั่งไว้ อย่าละเมิด เปิดกลางทาง
สอง..ต้องโทษ ผู้ศิษย์ คิดอยากรู้
จึงละเมิด คำครู ผู้สรรสร้าง
จึงบังเกิด ผลกรรม ซ่อนอำพราง
เกิดชิงนาง กลางไพร ในฉับพลัน
จันฑโครพ อ่อนเพลีย เกิดเสียท่า
มิ่งโมรา สะอื้น ยื่นพระขันธ์
โจรใจชั่ว เรี่ยวแรง แกร่งกว่ากัน
ศาตรานั้น หลุดไป ในมือมาร
หากท่านมี ธรรมมะ ประจำจิต
คงพินิจ ตามเรื่องราว ที่เล่าขาน
ใครถูกผิด สังเกตุ ตามเหตุการณ์
โปรดสงสาร โมรา อย่าเกลียดชัง...
6 มกราคม 2553 13:00 น.
ประทาน
มีมิตรอยู่ เคียงข้าง ต่างถนอม
รู้จักออม น้ำใจ ให้ฉ่ำหวาน
มิตรภาพ ซาบซึ้ง ตรึงดวงมาน
ระวังการ พูดจา อย่าย่ำยี.............พิชามนชุ์ ชลบุรี
ไม่รู้ใจ เพียงแต่ แค่รู้จัก
สำคัญนัก วาจา พาหมองศรี
ควรพูดถึง เรื่องใคร ในแง่ดี
มิตรมากมี รักเรา และเข้าใจ.........เบญจมาศ ชลบุรี
เพราะบางคำ ความหมาย มีหลายแง่
จะเย้าแหย่ ควรตรอง ให้ผ่องใส
หากรักยาว จงบั่น สิ่งอันใด
จะทำให้ มิตรร้าง อย่างระอา.............ปันยาระวี จันท์บุรี
เหตุด้วยมิตร คิดด้วย และช่วยแก้
จึงเปรียบเป็น มิตรแท้ แน่เชียวหนา
ฉะนั้นต้อง ระวัง คำพูดจา
อย่าให้เขา กังขา คาอารมณ์................ภูผา สารภี จันท์บุรี
จงถนอม ถ้อยที มีต่อมิตร
พร้อมช่วยคิด ดีงาม ตามเหมาะสม
อย่ากล่าวว่า จนมิตร คิดตรอมตรม
และชื่นชม มิตรแท้ ให้แก่กัน.............สุธาทิพย์ บางคอแหลม กทม.
ช่อไมตรี เบ่งบาน กลางลานจิต
ปิยะมิตร มากมาย ไม่แปรผัน
อานิสงน์ แห่งคำ ที่จำนรรจ์
ล้วนเสกสรร พจนีย์ ที่เหมาะควร..........ประทาน สมุทรปราการ
(เราได้ร่วมกันเขียนโสมาชิก 6 คนๆละ 1 บทครับ)
หน้าส่วนตัว
1240
