28 กรกฎาคม 2555 21:56 น.
ปรัมปุราณ
เชื่อมอาวรณ์ผ่านห้วงห้องเวหา
ให้จันทราเป็นพยานสานรักสอง
แม้อยู่ห่างต่างฟากยากเคียงครอง
ก็หมายคล้องลานทรวงเพื่อพ่วงพัน
เพื่อหนึ่งเดียวในดวงใจได้พิงพัก
ห่มอ้อมรักจากแดนไกลให้จอมขวัญ
พัดพาความหงอยเหงาในช่วงวัน
มอบสุขอันฉ่ำหวานบนธารใจ
น้อมหทัยแนบสนิทในจิตที่
จำหลักรอยรักนี้ไม่หวั่นไหว
แด่เจ้าของผู้อยู่ ณ แดนไกล
หวังพลีให้ด้วยรักจักไม่จาง
28 มิถุนายน 2555 12:13 น.
ปรัมปุราณ
เสียงสังคีตประณีตเพลงพิณพาทย์
บรรเลงศาสตร์ดุรีย์พลีแด่ขวัญ
หวังกล่อมนวลก่อนนิทราใต้แสงจันทร์
ให้เจ้านั้นฝันงาม..ก่อนยามอรุณ
18 พฤษภาคม 2555 18:59 น.
ปรัมปุราณ
ขอเป็นเพียงดาวน้อยผู้ด้อยแสง
มิหาญแข่งเพ็งเพ็ญลอยเด่นสรวง
ขอเป็นเพียงความรู้สึกหมดทั้งปวง
จารในห้วงคำนึงในหนึ่งนาง
16 พฤษภาคม 2555 20:37 น.
ปรัมปุราณ
จักลบเลือนรอยจำก่อนวันพราก
แสนสุดยากด้วยรักประจักษ์เหนือ
กาลเวลาล่วงผ่านกมลเจือ
สัญญาเดิมย้อนเพื่อให้จดจาร
เมื่อตรึกตรองทบทวนหวนรำลึก
รักผนึกแนบอยู่คู่สังขาร
ทั้งเบื้องฟ้าล่วงถึงแดนบาดาล
ร่วมวิมานอัปสรเพียงอรเดียว
15 พฤษภาคม 2555 15:49 น.
ปรัมปุราณ
ยามเริ่มแรกหวานซึ้งภิรมย์นัก
เมื่อดอกรักผลิบานจารรอยหอม
เคล้าสัมผัสชวนฝันอย่างยินยอม
คอยถนอมช่อซึ้งเข้าตรึงจินต์
จนล่วงเลยช่วงวารที่ซ่านซาบ
เงาร้างทาบหวั่นใจรักไร้สิ้น
มธุรสเคยดอมหอมรวยริน
รานถวิลเลื่อนไหลไปกับกาล
สายเสียแล้วรอยฝันร่วมกันสร้าง
สิ้นสุดทางจนทุกข์มารุกผลาญ
หนึ่งดวงใจใครนี้ทรมาน
แทบแหลกลาญผ่านวันยากบรรเทา
อยากหยุดช่วงเวลาอันล้าอ่อน
หยุดทุกตอนปรารมภ์จมรอยเศร้า.
อนาถหนอใจคนยากคาดเดา
ดอกรักเรา..ปลิวไปไม่หวนคืน
หน้าส่วนตัว
1240
