1 ธันวาคม 2545 14:31 น.
ปลา
คาดไม่ถึงว่าฉันจะเข้มแข็งได้ขนาดนี้
ตั้งแต่วินาทีที่เธอจูงมือเขาเข้ามา
เข้ามาพูดพร่ามแต่ใจความคือขอลา
ฉันกลับไม่มีน้ำตายืนเฉยชาอย่างไม่สะทกสะท้านใจ
มันคงชินแล้วกับความอ้างว้าง
เธอจะไปหรือจะอยู่ก็ไม่ต่างกันตรงไหน
มาถึงตรงนี้แล้วก็คงไม่เจ็บหรอกกับการจากไป
อยากไปก็ไปไม่ต้องพูดลาให้สวยหรูดูดี
13 พฤศจิกายน 2545 20:38 น.
ปลา
ขอบใจที่ยังไม่ลืมวันเก่าก่อน
แต่เก็บกลับไปเถอะความอาวรณ์ที่ว่างเปล่า
ฉันรู้ทันหรอกคนกะล่อนไม่จริงใจซักเรื่องราว
อย่าซื้อเวลาให้ยืดยาวให้รานร้าวไปวันๆ
5 พฤศจิกายน 2545 20:00 น.
ปลา
ชัดเลยแบบนี้
นี่เหรอคนดีที่ฝากใจไว้
คบมานานเพิ่งรู้ว่าหลายใจ
รักเผื่อเลือกแบบไม่เคยเห็นใครในสายตา
ไม่เคยแคร์ว่าใครเขาจะช้ำ
กับความทรงจำที่เธอหยิบยื่นให้มา
ไม่เคยเกรงใจคนเก่าที่คบก่อนหน้า
เลยหมดศรัทธาและความเชื่อมั่นที่เคยมี
หมดแล้วไม่เหลือเยื่อใย
อยากคบใครก็เชิญเลยเต็มที่
แม้จะรักแค่ไหนก็ไม่สามารถทนเจ็บกว่านี้
เพราะความสามารถฉันมีไม่ถึงขั้นหัวปักหัวปำ
5 พฤศจิกายน 2545 19:45 น.
ปลา
ชัดเลยแบบนี้
นี่เหรอคนดีที่ฝากใจไว้
คบมานานเพิ่งรู้ว่าหลายใจ
รักเผื่อเลือกแบบไม่เคยเห็นใครในสายตา
ไม่เคยแคร์ว่าใครเขาจะช้ำ
กับความทรงจำที่เธอหยิบยื่นให้มา
ไม่เคยเกรงใจคนเก่าที่คบก่อนหน้า
เลยหมดศรัทธาและความเชื่อมั่นที่เคยมี
หมดแล้วไม่เหลือเยื่อใย
อยากคบใครก็เชิญเลยเต็มที่
แม้จะรักแค่ไหนก็ไม่สามารถทนเจ็บกว่านี้
เพราะความสามารถฉันมีไม่ถึงขั้นหัวปักหัวปำ
3 พฤศจิกายน 2545 20:18 น.
ปลา
ไม่รักกันแล้วก็บอกกันมาตรงๆ
อย่ามาทำให้หลงอยู่กับคารมเหมือนก่อน
เธอเปลี่ยนไปไม่มีแม้ความอาทร
อย่าซื้อเวลาให้ร้าวรอนจนอ่อนใจ
ฉันเบื่อที่ต้องรองรับอารมณ์
ทำเป็นลมพัดมาๆไปๆ
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย..ฉันรับไม่ไหว
เบื่อกันแล้วใช่ไหมคนเก่าที่มี
หน้าส่วนตัว
1252
