30 พฤศจิกายน 2545 20:46 น.
ปลาทูสามเข่ง
ไม่อยากมีรอยแผล ที่สารภาพความอ่อนแอ ..ไม่อยากเลย
บาดแผลย้ำให้ปวดใจสัมผัสนี้
ผูกมัดตรึงคล้ายด้ายดีที่แน่นหนา
ความปวดร้าวประดับช้ำทุกเวลา
นำใจพากระโดดมืดจูงหนีไป
ความอ่อนแอที่ผ่านมาอยากกำจัด
หยาดน้ำตาที่ร่วงรัดยากผลักไส
การถูกกระทำอยากให้หายไปไว - ไว
อ่อนแอไปเข้มแข็งใส่ ....แล้วเดินทาง
ทนพิษใจเข้าได้อยู่ทุกวัน
ทีละขั้น ...ทีละก้าว เหนื่อยอ้างว้าง
รอยแผลสดคงลึกไม่เว้นวาง
แสบครางพลางน้ำตารินหยอดหยดลง
สารภาพว่าอ่อนแอเพราะแพ้รัก
สลักจิตไร้เรียวแรงไร้พิษสง
อยากฉีกแผลแสดงฤทธิ์มั่นอยู่ยง
แต่มันคงประทับตรา ...ติดหัวใจ
27 พฤศจิกายน 2545 17:34 น.
ปลาทูสามเข่ง
เทวดาเค้าลิขิตให้เราเตี้ย
หมาตามเลียรอบหลังหัวก็ไหว
นางฟ้าโปรดให้ใบหน้าไม่เหมือนใคร
แม้ที่ไหนคนก็ห่างยากใกล้ตัว
หุ่นก็อ้วนกลิ่นตัวครอบคลุมข้าง
ระหว่างทางขี้หมาเมินยอมแพ้ทั่ว
ผิวก็ดำ !! เท้าก็เหม็น คนเค้ากลัว
สกปรกเข้าพันพัวเกาะเต็มกาย
ฉันมันคนที่ติดต่ำคล่ำสมอง
ใครประคองพาสลบแห่งหนหลาย
ต้องคอยหลบกลัวใครเห็นไม่สบาย
กายแสนหน่ายที่ต้องซ่อนอยู่ทุกที
แต่เรื่องใจใครว่าหมดเคล็ดลับ
ฉันน่ะยิ้มรับรักเธอเวลานี้
ถึงกายาหมองมนทุกนาที
แต่ใจฉันยังยินดีจะรักเธอ
26 พฤศจิกายน 2545 17:01 น.
ปลาทูสามเข่ง
รักใครรักไปฉันไม่ว่า
จะนานหลายเวลาขนาดไหน
เธออาจมีฉันเพียงเศษหนึ่งส่วนสองของหัวใจ
ไม่เป็นไร ..ยังดีกว่า ไม่รักกัน
รักใครรักไปเถอะฉันไม่สน
คนอย่างเธอไปรักใครฉันไม่หวั่น
มีฉันนิดคล้ายฝุ่นลอยไป วัน - วัน
แต่ตัวฉัน ..ก็ยอม ..ให้เธอไป
รู้ไหม ....ที่ฉันยอม
เพราะมีเธอฉันถึง ...มีวันนี้
วันเธอดีมีฉันร้อยใจไว้
แม้ปัจจุบันเธอไม่แคร์ไม่สนใจ
.... แต่ฉันก็ขอรักเธอต่อไป .....ได้ไหม คนดี
24 พฤศจิกายน 2545 20:32 น.
ปลาทูสามเข่ง
หลับตาแล้ว ปล่อยใจคล้อย สร้างศิลป์ฝัน
ดัดลวดพลัน ดั่งรูปลาย เที่ยวเลี้ยวเหิน
หลับตาไว้ ฝันไปไกล แบบว่าเพลิน
สัมผัสเดิน ตามเส้นทาง กุหลาบวัน
ฝันสั้ตว์สิ่ง เต็มแผ่นพื้น ครื้นเครงอยู่
ให้แลดู เก็กท่า มวยจีนนั่น
ผีเสื้อบิน กินอากาศ เกสรกัน
รวบพระจันทร์ ฮันนีมูน คู่ดวงดาว
ปลาตุ้งติ้ง ดำสปิง ในน้ำเล่น
เป็ดผลัดเป็น ให้คล้ายห่าน แต่เสียร้าว
นกอีกา นกกระจอก พูดปาว - ปาว
เต่ากลิ่นคาว ทำตัวใหญ่ อึ่งอ่างพอง
หมูกับม้า วิ่งแข่งมา เหมาะกันมาก
พร้อมสิงโต เสือกัดปาก เลือดไหลหนอง
ยีราฟลิง แข่งยืดคอ เข้าฝูงกอง
ม้าลายรอง ผ่องสี ที่ผิวกาย
หลับตามิด ปิดไว้ ไม่ลืมขึ้น
ไม่ได้มึน แค่สานฝัน เที่ยวเล่นหลาย
กลัวลืมตา ครั้งผิดหวัง พังทลาย
+ รู้สึกกาย เป็นแค่คืน ที่ไม่จริง +
24 พฤศจิกายน 2545 13:42 น.
ปลาทูสามเข่ง
ไอแน่แด้ดิ้น
ร้อนรนขนกิน ...........ปลาเข้าทั้งตัว
ปวดหัวปวดกาย ........ชีวายก็กลัว
ร่วงจมหมองมัว..........กระวนหัวใจ
ตระกะกินเข้า
เพราะนึกใครเค้า ........จะแย่งกินไล่
ยัด - ยัดลงกาย ...........ก้างกลายเข้าใส่
ชักแด่วสืบไป .............ยากหาช่วยที
ทรมานมากแล้ว
น้ำตาร่วงแพรว ............ยอมแพ้ก้างนี้
นิ่งหยุดคิดไป .............ของไงช่วยมี
แก้ไขข้าวรี ................กรอกกลืนขืนไป
ตัวสมน้ำหน้า
กินเกินได้มา ..............อย่างที่มีให้
กลัวใครแย่งปลา .........ระแวงทำไม
เกือบตายเข้าได้ ..........เพราะพิษก้างมัน
หน้าส่วนตัว
908
