18 มกราคม 2552 16:24 น.
ปักษาสวssค์
ดวงตะวัน ยอแสง สีแดงชาด
ทอดริ้วพาด แผ่นฟ้า คราพลบค่ำ
ระลอกริ้ว พริ้วผ่าน ม่านฝนพร่ำ
เป็นลำนำ แสงสุดท้าย ปลายตะวัน
ก่อนจันทรา จะเฉิดฉาย ในม่านฟ้า
หมู่นกกา บินหวนกลับ สู่รังขวัญ
โอบปีกกว้าง กกความสุข ความผูกพันธ์
เป็นของขวัญ ชวนหวงแหน ณ แดนไพร
เสียงหรีดหริ่ง เรไร ก้องไพรพฤกษ์
น้องรู้สึก สุดอ้างว้าง รู้บ้างไหม
เกินค่อนวัน ห่างสำเนียง เสียงคนไกล
เหมือนหัวใจ จะแตกดับ กับผืนพง
รักแสนรัก จำใจ ห่างไกลพี่
เพื่อหน้าที่ ต้องทำ ตามประสงค์
แม้ห่างไกล ยังรัก ภักดิ์มั่นคง
ยังซื่อตรง ไม่หน่าย ไม่คลายเลย.
18 มกราคม 2552 15:56 น.
ปักษาสวssค์
แสงสุริยา ลาลับ หลบทิวไม้
ทอดแสงส่อง อำไพ ทาบภูผา
สีเหลืองส้ม อมแดงชาด ผาดนภา
สนธยา อาทิตย์แสง อัสดงฯ
หมู่นกไพร บินหวนกลับ สู่รังน้อย
เซ็งแซ่ซร้อง เสนาะสร้อย สื่อประสงค์
เรียกลูกผัว เมียรัก จักจำนงค์
ปีกกกลง ในอ้อมรัง แห่งราตรีฯ
ทอดสายตา ผ่านม่านฟ้า คราพลบค่ำ
โอ้โฉมงาม เป็นอย่างไร ไฉนนี่
ไม่ยินเสียง สำเนียงเจ้า แต่ระวี
จนบัดนี้ ขวัญชีวี ยังไม่มาฯ
ห่วงแสนห่วง ห่วงนัก หากทำได้
จะรีบรุด จรไกล ออกไปหา
แล้วพาเจ้า ยอดชีวี พี่กลับมา
แล้วจะไม่ คลาดสายตา จากเจ้าเลย.
หน้าส่วนตัว
1219
