27 ธันวาคม 2547 19:12 น.

ณ ที่ซึ่งความจริงบาดเจ็บปางตาย

ปุถุซน

ณ ขวบปีที่กำลังคืบคลานเข้ามาแทนปีซึ่งจะถูกฝังกลบในสุสานแห่งความทรงจำ

ข้าขอส่งมอบความทุกข์โศกสลด แด่ความหวังที่จะเป็นสุขสงบของมวลมนุษยชาติ

แม้เทคโนโลยีจะปฏิวัติก้าวข้ามโพ้นไปแสนสุดไกลเหนือกาลอดีตเพียงใด

อำนาจแห่งข้ายังคงสถิตเหนือสติปัญญาแห่งภูมิปัญญาใดใดในเอกภพ

ปาฏิหาริย์ใดเล่าทรงพลังพอที่จักขัดขว้างเจตนารมย์อันแรงกล้าของข้าได้

วิงวอนสิ ศิโรราบให้ข้าสิ หมอบราบคาบแก้วไปเลย ฤาจักมีมรรคาใดอีกเล่า

ที่จะพิชิตขุมพลังอันไร้ขีดจำกัด สุดเกินจะหยั่งวัดแห่งอำนาจข้าได้				
2 ธันวาคม 2547 18:31 น.

ฉันฝันใฝ่ถึงดินแดนที่ไร้ใครรู้

ปุถุซน

ฉันฝันใฝ่ถึงดินแดนที่ไร้ใครรู้
ฉันจ้องไปในความมืดด้วยดวงตานับพัน
ฉันเห็นวิหารแห่งจิตวิญญาณสงัดเงียบ
ฉันได้ยินเสียงหายใจเข้าออกของฉัน
ก้องสะท้อนกระทบไปมาราวกับลมพายุ
ที่พัดกระหน่ำแมกไม้ในยามมรสุม
ณ ที่นี่ไม่มีความตาย ไม่มีชีวิต
เวหาอันไพศาลราวกับหลุมดำในอวกาศ
ฉันเห็นมหาสมุทรที่ไร้คลื่นขยับ
ฉันเห็นความลึกที่มิอาจวัด
ฉันเห็นความโดดเดี่ยวที่ซ่อนไว้
ใต้ก้นบึ้งแห่งหัวใจมนุษย์				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปุถุซน
Lovings  ปุถุซน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปุถุซน
Lovings  ปุถุซน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปุถุซน
Lovings  ปุถุซน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงปุถุซน