12 กุมภาพันธ์ 2552 16:41 น.
ผมชื่อโจ้
๐มาเทียบเชิญดอกไม้มไหศวรรย์
เจ้าดอกดวงพวงพรรณ วรรณฉวี
เจ้าคือดอกนางฟ้า ทิวาราตรี
เจ้าดอกไม้พันธ์นี้ เทพีบุษบา
๐มาเทียบเชิญขึ้นขี่ควบม้าขาว
เหาะไปสู่ ดวงดาวกลางเวหา
กลางกล่อง หัวใจจะไคลคลา
เหาะไปเหาะมา ชมพระจันทร์
๐ได้โปรดอัญเชิญขึ้นมาเถิด
จะได้เปิดเห็นใจ ไสวสวรรค์
ระหว่างเรา เราจะรัก รักกัน
ท่ามกลาง ทุกชั้นของเทวดา
๐ไม่ต้องมีพิธีบริกรรม
ไม่ต้องพร่ำพนมมือสะบัดหน้า
ขอแค่เจ้าดอกไม้ ได้หลับตา
หลับในนิทรา แล้วเจอกัน
(โอเคไม๊)
31 ธันวาคม 2551 18:33 น.
ผมชื่อโจ้
๑.
๐.ยังจะส่งความสุขให้ใครได้
ซึ่งที่มี ก็มิใช่ความสุขฉ่ำ
บรรดาความสุขพิธีกรรม
กล้อมแกล้ม ดื่มด่ำไปธรรมดา
๐.ยังจะส่งความสุขให้ใครได้
เพราะหัวใจ ก็ยังแสวงหา
ปีใหม่ ซึ่งเปลี่ยนผันวันเวลา
เปลี่ยนไป เปลี่ยนมา อยู่ทุกปี
๐.ยังจะส่งความสุขให้ใครได้
หายใจออก หายใจเข้า หายใจถี่
เพียงหายใจไปมานับนาที
บั่นทอนร่างกายนี้ทรมาน
๒.
๐.จึงไม่มีความสุขจะส่งได้
ปีใหม่ ก็เป็นปี ที่ปล่อยผ่าน
ความสุข ยังลอยคว้างกลางวิมาน
จับต้องได้แต่สาร แห่งทุกข์ธุลี
๐.จึงไม่มีความสุขจะส่งได้
ยิ่งเฉพาะหัวใจอันชุ่มสี
สีแห่งความหมองหม่นมนฤดี
มองไม่มี ความรัก ไม่เคยมา
๐.จึงไม่มีความสุขจะส่งได้
อัตคัดยากไร้วาสนา
จะฉลู ขาล เถาะ ระกา
ธรรมดาแห่งปี เท่านี้เอง
โอเคไม๊
ผมก็อยากสะบายดี
----//----
๓๑ ธันวาคม 2551
11 ธันวาคม 2551 20:28 น.
ผมชื่อโจ้
๐คิดอะไรไม่ค่อยออก
แม้กระทั่งจะบอกว่าคิดถึง
หมายถึงเขียนคำรำพึง
รำพันรำลึกซึ้ง ร่ำไร
๐นี่ก็ถึงหน้าหนาว
หน้าที่กร้านผิวผ่าวลมพัดใส่
ลมที่ซึ่งมิรู้ใจ
พัดวนอยู่ได้ ให้อึงคะนึง
๐กระพือพัด ให้เพ้อพก
มาจุกตันสะทกให้คิดถึง
คิดว่า ความรักได้รัดรึง
หอบไล้ไปคลึงในลมครวญ
๐คิดอะไรไม่ค่อยออก
จะบอกอะไร ก็คงห้วน
ถ้าหนาว ก็กอดอก ให้อุ่นอวล
ทบทวนความคิดถึง ซึ่งกันและกัน
13 พฤศจิกายน 2551 11:55 น.
ผมชื่อโจ้
๑.ส่งเสด็จด้วยน้ำตาก็หาไม่
แต่น้ำตาก็ไหล จะส่งเสด็จ
มิใช่เอา ความโศกเศร้าเข้าทูลเท็จ
เพราะน้ำตาก็เล็ดเต็มสองตา
๒.ตื้นอยู่เต็มหัวอกพสกนิกร
แผ่แต่ความอาทรเต็มใบหน้า
พอหลับตา ก็แต่พบพระพลับพลา
ประทับ ณ ชั้นฟ้าอมราวดี
๓.เมื่อลืมตา ก็แต่เพียงพบพระเมรุ
งามสวยเด่นสนามหลวงเฉลิมศรี
เฉลิมพระเกียรติขัตติยะนารี
ก่อนพระเพลิงจะพลี สรีรังคาร
๔.เข้าใจถึงวาระอนุสติ
อนุสนธิอนิจจังของสังขาร
เข้าใจถึงไตรลักษณ์ของจักรวาล
แต่ทะนานน้ำตาน้อมอาลัย
๕.น้อมบังคมสมควร ควรมิควร
ข้าพระพุทธเจ้ามาด่วนน้ำตาไหล
ถือประคองดอกไม้จันทน์น้อมหัวใจ
ส่งเสด็จครรไลคัคนานต์
๖.เป็นบุญญาธิการประเทศแล้ว
เป็นดวงแก้วกัลยา กัลปาวสาน
เป็นพระกัลยาณมิตราจารย์
ทรงสถิตทิพยสถานนิรันดร์เทอญ
--------
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
9 พฤศจิกายน 2551 11:45 น.
ผมชื่อโจ้
[๑]พอจะมีหัวใจในความรัก
(อยู่บ้าง) บางขยักของสมอง
บางขณะความคิดละอองฟอง
ฟูฟ่อง ท่องเพริดเตลิดไป
[๒]ตะละตะลอนร่อนเร่พเนจร
สายตาก็ส่อน เบิกตาใส
ตื่นตา กับดวงตาใครต่อใคร
ที่ทั้งซื่อทั้งใคร่ระคนกัน
๓]พอจะมีหัวใจในความรัก
อยู่บ้าง บางตักให้นอนฝัน
อยู่บ้าง บางแขนเกี่ยวแบ่งปัน
อยู่บ้าง บางวันบางเวลา
[๔]พอจะมีหัวใจให้บางคน
หัวใจที่จำนน จำเป็นว่า
ยอมหัวใจให้เป็นเซ่นน้ำตา
อันอาบแก้มไหลท้าความปราณี
[๕]พอจะมีหัวใจในปรารถนา
อยู่บ้าง บางเวลา บางหน้าที่
เป็นบางครั้ง บางรัก เป็นบางที
เอนโอน อ่อนฤดีเป็นบางคราว
[๖]พอจะหยุดหัวใจในความรัก
ความตื่นเต้นก็มักจะส่งข่าว
โน่นดอกไม้ นั่นเพ็ญพวง เจ้าดวงดาว
งามกว่างาม กว่าด้าวแผ่นดินเดิม
๐ได้โปรดบริจาคความรัก
ข้าพเจ้าก็จักมีรักเพิ่ม
(แหะๆ)
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟผมชื่อโจ้
หน้าส่วนตัว
1704
