28 ธันวาคม 2554 07:06 น.
ผู้หญิงช่างฝัน
"ให้เธอ.. เท่าที่มี เท่าชีพนี้จะมีได้
มีใจ.. ก็จะให้หัวใจ ไม่มี.. ก็จะให้.. เท่าที่มี"
นี่คือถ้อยวลีกวีหนุ่ม
ที่อุ่นนุ่มหนักแน่นและแสนหวาน
คำสัญญาจากใจในวันวาน
ซึ่งยังคงคลอขานถึงวันนี้
ผ่านพ้นไปแล้วหนอมรสุม
เคยกลุ้มรุมทำร้ายจนหน่ายหนี
ถึงเวลาพักพริ้มชมฉิมพลี
ท่องราตรีท่ามจันทร์ดวงและรวงดาว
บทเพลงแห่งหัวใจได้เริ่มต้น
อบอุ่นจนลืมไปว่านี่หน้าหนาว
ยินเสียงแว่วแผ่วดังระฆังดาว
อีกกี่หนาวคงละมุนอบอุ่นใจ
ส่งลมหนาว บทกวี ที่แสนรัก
มาทายทักเป็นกำนัลวันสวยใส
ทั้งมาลีร้อยรวงพวงมาลัย
แด่สองหทัยคู่ขวัญนิรันดร....
13 ธันวาคม 2554 00:02 น.
ผู้หญิงช่างฝัน
ดึกแล้ว...
ลมหนาวแผ่วพลิ้วมาพาเคลิ้มฝัน
สุขหัวใจ.. นี่อุ่นไอของใครกัน
พัดพรมมาปลอบขวัญฉันหรือไร
บนฟากฟ้า..
แสงจันทราเย้ายวนชวนหลงใหล
ดาวระยิบกระพริบคู่อยู่ไกลไกล
ไม่รู้ใคร.. ยิ้มหวานส่งผ่านมา
ฝัน.. ฝัน..
เพ้อรำพันซึ้งหวามตามประสา
ลมหนาวแผ่วจุมพิตกล่อมนิทรา
อุ่นอกอุ่นอ้อมฟ้า.. ในราตรี
Calendar
Lovers
7 คน เลิฟผู้หญิงช่างฝัน
หน้าส่วนตัว
1735
