7 มิถุนายน 2547 10:16 น.

ถ้ า . . .

พันดาว


ถ้า... โลกนี้ไม่มีพระจันทร์
บนผืนฟ้าดวงดาวร้อยพัน คงไร้ความแตกต่าง
ถ้า... ไม่มีกล่องเก็บความทรงจำของวันวาน
คงยากจะนิยาม การเปลี่ยนแปลงใดๆ 
ถ้า... หัวใจฉันแกร่งดั่งก้อนหิน
คงไม่ได้ยิน คำพร่ำรำพัน เป็นกลอนอันอ่อนไหว
ถ้า... ไร้ซึ่งทางเดินแห่งฝัน ให้ก้าวไป
คงไม่มีเรื่องเล่าจากรองเท้าใบใหญ่ ของนักเดินทาง 
ถ้า... เพื่อนฉัน วันเวลา หยุดเดินสงบนิ่ง
ตอบฉันซิ เธอจะรู้จักสิ่งที่เรียก นาฬิกาไหม
ถ้า... ดับดวงดาว ที่ฟากฟ้าไกล
ฟ้าจะต่างอะไร กับหมึกสีดำ  
                              *-+--+--+--+--* 
ถ้ า... โ ล ก นี้ ไ ม่ เ ค ย มี เ รื่ อ ง ร า ว ค ว า ม ทุ ก ข์  
เ ธ อ จ ะ นิ ย า ม ค ว า ม สุ ข  ใ ห้ ฉั น ไ ด้ ไ ห ม
ถ้ า... ไ ม่ มี ฟ้ า ห ลั ง ฝ น   บ อ ก เ รื่ อ ง ร า ว ข อ ง ค ว า ม เ ป็ น ไ ป
โ ป ร ด นิ ย า ม ค ว า ม ห ม า ย   คุ้ ม ค่ า แ ค่ ไ ห น . . . ที่ เ ฝ้า ร อ   
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

IF... -  แอ๊ปเปิ้ล
ถ้าฉันเป็นพระจันทร์
ฉันคงเงียบงันถ้าดาวไม่เต็มฟ้า
ถ้าฉันเป็นตุ๊กตา
ฉันคงเหงายิ่งกว่าหากไม่มีใครมาพูดจา...กอดกัน
ถ้าฉันเป็นหนังสือ
ฉันคงน้อยใจหากไม่มีใครมาถือ..เปิดอ่านข้อความของฉัน
ถ้าหากฉันเป็นดวงตะวัน
ฉันคงคิดถึงพระจันทร์ที่ไม่เคยได้เจอ
ถ้าฉันเป็นดอกหญ้า
ฉันคงเปราะบาง อ่อนล้า อยู่เสมอ
ถ้าฉันเป็นก้อนหินช่างละเมอ
ฉันคงคอยเพ้อถึงดวงดาว
ถ้าฉันเป็นนาฬิกาทราย
ฉันคงร้องไห้ถ้าเวลาหายไปจากโลกใบเก่า
ถ้าฉันเป็นกระดาษที่บางเบา
ฉันคงลอยคว้างกลางสายลมเหงาไร้ราคา
ถ้าฉันเป็นตัวโน๊ตดนตรี
ฉันคงรู้สึกดีหากมีใครมาเริงระบำใต้เงาฟ้า
ถ้าฉันเป็นผู้หญิงเจ้าน้ำตา
ฉันคงเหว่ว้า...หากขาดเธอสักคน
ถ้ า ถ า ม ว่ า . . . .ทำ ไ ม เ ธ อ ถึ ง สำ คั ญ 
คำ ต อ บ นั้ น ค ง ม าก ม า ย ด้ ว ย เห ตุ ผ ล
ถ้ า หั ว ใ จ ข อ ง ฉั น คื อ เ ธ อ คน เ ดี ย ว ที่ มี อิท ธิ พ ล 
... รั ก ...ค ง เ ป็ น คำ ต อ บ เ ดี ย ว ใ น ทุ ก เ ห ตุ ผ ล ข อ ง หั วใ จ  
 				
3 มิถุนายน 2547 10:33 น.

ลิ้นชักเก่ากับเรื่องราวของหัวใจ

พันดาว

 
*-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.*

เป็นเวลาเนิ่นนานที่ฉันไม่กล้าเปิดลิ้นชัก.... ไม่แม้อยากจะมองเห็น
ไม่อยากเห็นหลายๆสิ่ง กลัวความทรงจำ... ยอมรับว่า สงสารใจตัวเอง... 
ฉันจึงผนึกเรื่องราวที่อยากลืม ไว้ในลิ้นชักไม้สีขาวจาง
...ผ่านมาเนิ่นนาน นานจนลืมว่า นานเท่าไหร่ 
รู้อีกที ฉันก็มายืนหน้าลิ้นชักไม้สีเก่า 
ไม่หวั่นไหว เหมือนวันเวลาเก่า...
แต่รู้สึกเหมือน กำลังกลับไปเปิดกระปุกแห่งความทรงจำ.. ของใครคนหนึ่ง
ฉันเปิดลิ้นชักอย่างช้าๆ ...  พร้อมความทรงจำเก่าๆ ที่พร่างพรูกลับมา...
 
*-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.*

ตั๋วดูหนัง... ยังเล่าเรื่องราวได้ดี
ดินสอสี...   ที่เธอฉันเคยวาดฝัน
กลีบดอกไม้แห้ง แนบสมุดไว้นานวัน
แสตม์เก่าที่ร่วมสะสมกัน เรียงราย กระซิบเล่าความหลังครั้นวันวาน
กล่องขนมใบเล็ก  ล้นไปด้วยความรักภายใน
การ์ดรูปหัวใจ แนบไว้ด้วยคำว่า -- รักเสมอ --
ภาพถ่ายเธอยังงดงาม หนึ่งคำสีจาง ว่า -รักเธอ-
เสียงหัวเราะรอยยิ้มที่มีเสมอ ลบภาพเธอที่พร่าเบลอ เป็นภาพเธอที่งดงาม

ก ลิ่ น ห อ ม จ า ง ๆ  จ า ก วั น นั้ น 
ห ม อ น ถั ก เ มื่ อ ค รั้ น  เ ธ อ เ ดิ น ม าห า ฉัน  พ ร้ อ ม หั ว ใ จ ที่ ห วั่ น ไ ห ว
ผ้ า เ ช็ ด ห น้ า  เ ปื้ อ น น้ำ ต า พ ร้ อ ม คำ ว่ า... เ ธ อ จ ะ จ า ก ไ ป
ลิ้ น ชั ก เ ก่ า เ ก็ บ เ รื่ อ ง ร า ว ข อ ง หั วใจ ที่ ห ยุ ด ไ ว้ ก่ อ น ถึง ป ล า ย ท า ง...
  
--
ในลิ้นชัก 
--
เศษจดหมาย  จากลิ้นชัก... 
สื่อที่เธอเคยเอ่ยความรัก.
เศษสตางค์ ตุ๊กตาหัก... โปสกาสด์รูปวิว... 
กล่องขนม ห่อละนิด
สมุดบันทึกรักคู่ชีวิต
ปลอกปากกา กิ๊บที่เคยติด
ทำให้ฉันคิด ถึงเธอ 
กล่องออมสินสวย ที่เคยสะสม ล้นไปด้วยรักภายใน 
กลีบดอกไม้ช้ำ แนบสมุดไว้  ครั้งที่ใฝ่สัมพันธ์
รูปที่เคย ถ่ายด้วยกัน กลิ่นหอมๆ จากวันนั้น
บัตรดูหนัง ตั๋วรถเมล์ผ่าน      
ผู ก ใ จ ฉั น ไ ว้กั บ เ ธ อ 
...
 				
1 มิถุนายน 2547 13:54 น.

อีกคราว... สำหรับการเริ่มต้นเดินทางยาวของหัวใจ

พันดาว


วันเวลา               ก้าวเดิน ผันผ่าน
อดีตกาล              ทิ้งรอย แผลไว้
เสมือนเหล็ก        สนิมเก่าเกิดจากข้างใน
ภายนอกสดใส     แต่ภายในช่างบอบบาง 
รอยเท้า               บอกเรื่องเล่าของการเดินทาง
น้ำค้าง                 บอกนิยามของความอ่อนไหว
ปราสาททราย       บอกความฝันฉันที่จากไป
คลื่นทะเล            เสมือนหัวใจ ที่เปลี่ยนแปลงไป ของใครบางคน 

ฉั น ห ยุ ด ยื น ม อ ง ร อ ย เ ท้ า ที่ ผ่ า น ม  า ...
เ ส มื อ น เ รื่ อ ง เ ล่ า ข อ ง ก า ล เ ว ลา บ น ผื น ท ร า ย ข า ว
เ ห ลี ย ว ม อ ง  ค รั้ ง สุ ด ท้ า ย เ พื่ อ จ ด จำ เ รื่ อ ง ร า ว
อี ก ค ร า ว... แ ล้ ว น ะ   สำ ห รั บ ก า ร เ ริ่ ม ต้ น เ ดิ น ท า ง ย า ว ข อ ง หั ว ใ จ 
 				
26 พฤษภาคม 2547 12:00 น.

ต้นไม้ในบ้านหลังเก่า

พันดาว


รู้มั้ยนาทีใดๆ ในชีวิตเธอ
จำไว้เสมอ ฉันเป็นเช่นดั่งเดิมทุกอย่าง
ฉันเองยอมรับกับบางสิ่งที่ผ่านมาเนิ่นนาน
ความรักของเราที่บอบบาง สิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนแปลง  
                                         *-+--+--+--+--*  
ถึงฉันไม่อาจเป็นลมหายใจที่อยู่ใกล้เธอได้
ถึงฉันไม่อาจเป็นใคร ที่หัวใจเธอใฝ่หา
ถึงฉันเป็นแค่ คนคนหนึ่งของช่วงเวลา
รักเรา เหมือนเข็มนาฬิกาที่หยุดลง  
                                         *-+--+--+--+--* 
แต่วันใดที่ใจเธออ่อนล้า
วันใดเธอค้นหา แสงไฟให้อุ่นหนาว
วันใด เธอต้องการคนมาร่วมนับดาวที่พร่างพราว
นั่งฟังเรื่องราว ตลอดคืนหนาวที่ยาวนานไร้กาลเวลา  
                                         *-+--+--+--+--*  
ยังมีต้นไม้ในบ้านหลังเก่า 
มีร่มเงาให้พักผ่อน ยามอ่อนล้า
บ้านไม้หลังเก่าสีอบอุ่น ที่ยืนนานผ่านกาลเวลา
ยังต้อนรับการกลับมา ความฝันของฉันเมื่อวันวาน  
                                         *-+--+--+--+--*  
ร อ ย ฝั น     วั น เ ก่ า
แ ม้ เ ร า      มิ ไ ด้  ร่ ว ม ฝั น 
สิ่ ง ห นึ่ ง         ที่ ยั ง  ผู ก พั น
มิ ต ร ภ า พ     -เพื่อนฉัน- เ ร า จ ะ เ ป็ น อ ย่ า ง นั้ น นิ รั น ด ร 

*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..* 
    แล้วฉันก็ได้คำว่า เพื่อน จากความรักของฉัน ได้มิตรภาพใหม่จากใจดวงเดิม
    บางสิ่งเปลี่ยนไป ตามสิ่งที่เข้ามากระทบ เปลี่ยนแปลงตามกาลเวลา
     บางสิ่งเมื่อเปลี่ยนแปลงไปแล้ว สามารถย้อนกลับมาดังเดิมได้ แต่ไม่ใช่สำหรับบางสิ่ง ซึ่งเมื่อเปลี่ยนไปแล้วไม่อาจย้อนกลับมาได้อีกเลย... 
     ค ว า ม รั ก ข อ ง เ ร า  เป็นบางสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ไม่อาจหวนกลับมา 
     มิ ต ร ภ า พ ข อง เ ร า จะคงมั่น ต่อวันเวลาและการเปลี่ยนแปลง 
*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..*
 				
25 พฤษภาคม 2547 16:03 น.

ต้นไม้ในบ้านหลังเก่า

พันดาว


รู้มั้ยนาทีใดๆ ในชีวิตเธอ
จำไว้เสมอ ฉันเป็นเช่นดั่งเดิมทุกอย่าง
ฉันเองยอมรับกับบางสิ่งที่ผ่านมาเนิ่นนาน
ความรักของเราที่บอบบาง สิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนแปลง 
 
ถึงฉันไม่อาจเป็นลมหายใจที่อยู่ใกล้เธอได้
ถึงฉันไม่อาจเป็นใคร ที่หัวใจเธอใฝ่หา
ถึงฉันเป็นแค่ คนคนหนึ่งของช่วงเวลา
รักเรา เหมือนเข็มนาฬิกาที่หยุดลง 

แต่วันใดที่ใจเธออ่อนล้า
วันใดเธอค้นหา แสงไฟให้อุ่นหนาว
วันใด เธอต้องการคนมาร่วมนับดาวที่พร่างพราว
นั่งฟังเรื่องราว ตลอดคืนหนาวที่ยาวนานไร้กาลเวลา 

ยังมีต้นไม้ในบ้านหลังเก่า 
มีร่มเงาให้พักผ่อน ยามอ่อนล้า
บ้านไม้หลังเก่าสีอบอุ่น ที่ยืนนานผ่านกาลเวลา
ยังต้อนรับการกลับมา ความฝันของฉันเมื่อวันวาน 
 
ร อ ย ฝั น     วั น เ ก่ า
แ ม้ เ ร า      มิ ไ ด้  ร่ ว ม ฝั น 
สิ่ ง ห นึ่ ง         ที่ ยั ง  ผู ก พั น
มิ ต ร ภ า พ     -เพื่อนฉัน- เ ร า จ ะ เ ป็ น อ ย่ า ง นั้ น นิ รั น ด ร 

*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..* 
    แล้วฉันก็ได้คำว่า เพื่อน จากความรักของฉัน ได้มิตรภาพใหม่จากใจดวงเดิม
    บางสิ่งเปลี่ยนไป ตามสิ่งที่เข้ามากระทบ เปลี่ยนแปลงตามกาลเวลา
     บางสิ่งเมื่อเปลี่ยนแปลงไปแล้ว สามารถกลับมาแบบเดิมได้ แต่ไม่ใช่สำหรับบางสิ่งซึ่งเมื่อเปลี่ยนไปแล้วไม่อาจย้อนกลับมาได้อีกเลย
     ค ว า ม รั ก ข อ ง เ ร า  เป็นบางสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ไม่อาจหวนกลับมา 
     มิ ต ร ภ า พ ข อง เ ร า จะคงมั่น ต่อวันเวลาและการเปลี่ยนแปลง 
*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..*
 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพันดาว
Lovings  พันดาว เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพันดาว
Lovings  พันดาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพันดาว
Lovings  พันดาว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพันดาว