9 มีนาคม 2552 15:28 น.
พันธะ
นัยต์ม่านตา..เย็นชา..ล้าต่อโลก
รำพึงโศก..เวียนว่าย..ในแก่นสาร
อ่อนระทม..ขมขื่น..มายืนนาน
พบแล้วพาน..เพียงพราก..หลากมารยา....
ริ้วอารมณ์..จมหาย..ไร้สัมผัส
มนุษย์สัตว์..พลัดพบ..แล้วหลบหาย
สิ้นจีรัง..ยั่งยืน..ฝืนงมงาย
รูปรสกาย..กำหนัด..ตัดไม่ลง..
ลมปากหวาน..ผ่านลิ้น..สิ้นสาระ
หลอมโมหะ..พาไป..ดั่งไฟโถม
เจ็บร้อนรุ่ม..สุมทรวง..ช่วงอารมณ์
หลงชื่นชม..โฉมฉันท์..ม่านมายา
จิตตกต่ำ..ด่ำดิ่ง..ในสิ่งผิด
หลากความคิด..วกวน..เกินทนไหว
ตามืดดับ..สับสน..หนทางไป
จมลงใน..ห้วงทุกข์..แห่งผูกพันธ์
(ค่ำคืนไร้..ความฝัน..นิรันดร......
เดี่ยวพบกันใหม่...คับ
5 กันยายน 2550 19:00 น.
พันธะ
@ ศิษย์มีครูย่อมรู้ค่าภาษาศาสตร์
จิตองอาจปราดเปรื่องเรืองไสว
ดุจจันทราเรืองรองส่องอำไพ
ช่างเฉิดฉายจินตนาแห่งอารมณ์....@
# กวีกลอน...นำร่ายร่อนอักษรสูตร
กวีพูด...นำร่ายมนต์บนศาสตร์เสียง
กวีเพลง...นำร่ายลำตามสำเนียง
รวมปลดเปลื้องเรื่องราวเหล่ากวี....#
# กวีวาด...ตวัดพู่ดูวิจิตร
กวีคิด...พร่ำพินิจลิขิตเขียน
กวีอ่าน...งามจำจดในบทเรียน
ดั่งดาวเดือนสถิตอยู่ทุกหมู่ชน.....#
@...หากแม้นคำใดเล่า หยามจิต
ข้าน้อมรับถูกผิด แก้ไข
มิหมายมุ่งบั่นทอน ผู้ใด
เพียงลิขิตเขียนไว้ ตามสายตา......(ข้าพเจ้า)
พันธะ..
05/09/50
3 กันยายน 2550 18:09 น.
พันธะ
แสงอาทิตย์ล่วงลากลับลับขอบฟ้า
เปลี่ยนพนาพื้นพิภพพสงบไหว
หยาดน้ำค้างจากฟากฟ้ามาพร่างพราย
อยู่เดียวดายอ้างว้างกลางราตรี...
เก็บเศษฟืนมาสุมไฟไล่หนาวเหน็บ
เอื้อมมือเก็บดวงดาวสะกาวสี
ในค่ำคืนแห่งความฝันพันกวี
สถิตย์ฝันไว้ตรงนี้มิเสื่อมคลาย....
ดวงจันทราสาดแสงส่องท้องนที
ริ้วระยับดั่งเหมือนมีสิเน่หา
ดุจต้องมนต์ในความงามธารธารา
ประทับตราตรึงห้วงจิตมิคิดเลือน...
ระริ้วคลื่นถูกกลืนกลบกระทบฝั่ง
วาดความหวังเผลอจิตคิดฉงน
สร้างกฎเกณฑ์เพื่อล้อมติดชีวิตตน
แหวกว่ายวนบนสายธารกาลเวลา...
พันธะ
03/09/50
2 กันยายน 2550 12:55 น.
พันธะ
กลางสายลมแสงแดดที่แผดเผา
พบเรื่องราวเของเด็กน้อยชื่ออ้อยขวัญ
เหตุไฉนหนูมานั่งอยู่ทั้งวัน
ยกมือไหว้คนเหล่านั้นผ่านไปมา
ถูกต่อว่าด้วยวาจาช่างหยามเหยียด
โดนรังกียจด้วยสายตาน่าอดสู
หวังหัวใจใครเล่าเฝ้าเอ็นดู
เพียงเพราะหนูกับแม่แค่ขอทาน...
มือพนมก้มหน้านัยต์ตาเศร้า
หลากเรื่องราวร้อยปัญหาไม่กล้าฝัน
เพียงมีแม่สิ่งอื่นใดไม่ต้องการ
ให้แม่อยู่กับหนูนั้นตลอดไป
ใช่เงินทองยศฐาบรรดาศักดิ์
แต่หนูอยากให้แม่ไม่ไปไหน
อยู่ดูแลเพียงเราสองก็สุขใจ
จะทดแทนด้วยสิ่งใดไม่มีทาง....
เพียงอิ่มท้อง เพียงเราสอง หนูรักแม่นะ....
แด่ อ้อยขวัญ.... จาก พี่พันธะ
1 กันยายน 2550 20:24 น.
พันธะ
มองดูลมพัดไหวปลายใบหญ้า
พงพนาป่าเขาลำเนาคลื่น
แสงจันทราสาดแสงมาแรมคืน
ให้ร่มรื่นดุจสวรรค์อันภิรมณ์
มวลแมลงขันแข่งกันร่ายร้อง
ให้กึกก้องกล่อมราตรีกวีศิลป์
มนต์เสน่ห์หลงไหลเมื่อได้ยิน
กางปีกบินแข่งขันประพันธ์เพลง
เสียงน้ำตกแทรกซ่านผ่านยอดผา
ทิวไม้ป่าลู่ลมลิ่วปลิวไสว
แสงเดือนดาวจากฟากฟ้าส่องสกาย
ให้อบอุ่นมิคลายในราตรี
หากยังมีลมหายใจในพรุ่งนี้
จะเสริมสร้างสิ่งดีดั่งที่ฝัน
ชีวิตนี้เกิดตายใช่ยืนนาน
ผ่านสุขสันต์เศร้าโศกโลกอารมณ์.... "รึได๋"
หน้าส่วนตัว
1113
