20 พฤษภาคม 2556 12:39 น.

....รักพอเพียง..

พิมญดา

....รักพอเพียง.. อย่า..หวานมากฝากบอกคนมีรัก คนไม่มีอาการหนัก รักหนีหาย เฝ้าชื่นชม ดอกไม้ อยู่เรียงราย คนข้างกาย หามี..ที่มาเคียง ขอมือหน่อย"คนโสด"อยู่ที่ไหน โสดแอบเมีย เอาไว้ อย่าส่งเสียง ขอคนโสด นิสัยดี รักพอเพียง ไม่อยากเสี่ยง กับความเหงาเฝ้าสุมทรวง อยากมีรัก "พอเพียง" เรียงใจร้อย จะคำน้อย ไม่ถาม ตามห่วงหวง เพราะเชื่อมั่น ในคำ มิหวั่นลวง ความซื่อสัตย์ รักหน่วง ห้วงคำนึง จากใจหนึ่ง สู่ใจหนึ่ง มาร่วมฝัน อย่าแบ่งปัน แยกสาม ความคิดถึง เป็นรอยร้าว หนาวใจ ในก้นบึ้ง มันจะตรึง ผนึกนาน ปานแผลเป็น ถ้าใครเชื่อจริตของตัวเอง ว่าถือเคร่ง สัจจา มาให้เห็น อย่าเสแสร้ง แกล้งหยอก หลอกเนื้อเย็น จะยิงให้เน่าเหม็น..เป็นผีเอย.....555555+
18 พฤษภาคม 2556 23:34 น.

รอยเลื่อน..ของเวลา

พิมญดา


รอยเลื่อน..ของเวลา
เวลานำพา..คิดถึง.วันเก่า
ผ่านสายลมเหงาเหงา ..ที่เฝ้าอยู่
อาจไม่มี..ความหวัง..ให้ชื่นชู
แต่ก็รู้จะอยู่..เพื่อใคร
ต้องก้าวไป..ทุกวันให้ดีขึ้น
อาจซ่อนความ.ขมขื่น สะอื้นไหว
ไม่ต้องกลัวจะร้าวลึก..เพียงใด
ลมหายใจ..เข้า-ออก.บอกทน
kky93.gif
18 พฤษภาคม 2556 19:29 น.

ฝนในใจ

พิมญดา

ฝนในใจ
ฝนซาดซัดตามฤดูสู่เหมันต์
ร่วงหล่นพลันเย็นชื่น ระรื่นใส
น้ำจากฟ้านำพา.ความอาลัย
คิดถึงใครบางคน..จนหมองมัว
.
หยดน้ำหยาดพิรุณกรุ่นดวงจิต
หากนิมิตรในฝัน..มันสลัว
ใครบางคนเดินมา..มันหน้ากลัว
แบกความชั่ว แสยะยิ้ม อันพริ้มพราย
.
สะดุ้งตื่นขืนใจผลักไสออก
อย่ามาหลอกมาหลอน จงห่างหาย
เสียงฟ้าร้องฝนครางคงวางวาย
ฝนในใจ..ยังพ่าย..ว่ายเวียนวน
.
ตรมเอยอก..หมกใจที่ไร้รัก
เอนกายพักนอนฟัง.เสียงคลั่งฝน
ฟ้าเจ้าเอ๋ย ขมอันไดในกมล
เหมือนใจคนไรหลัก.ที่พักพิง
.
น้ำฝนมาน้ำตาคนหล่นอาบแก้ม
ไร้รอยแย้มยิ้มยวนชวน ให้หวัง
มันหมดไปนับแต่รัก..ผุพัง
โลกความรักไม่จีรัง..ดั่งฝนเอย
.
kky33.gif
18 พฤษภาคม 2556 16:23 น.

คิดถึงจัง บ้านกลอน

พิมญดา

คิดถึงจังบ้านกลอน
คิดถึงจังบ้านกลอนเคยนอนพัก
ได้สลักอักษร ลานกลอนไหว
ฝึกเขียนเป็น เย็นย่ำ ชื่นฉ่ำใจ
รอยอาลัยมิจาง..บนทางกลอน
เที่ยวร่อนเร่พเนจร แรมรอนฝัน
ฝ่าสายฝนโรมรัน ผันอักษร
เหมือนนกน้อยโผผินบินกลับคอน
ยังอาวรณ์ บ้านอยู่ ทุกนาที
ตอนนี้มีกุญแจเปิดบ้านแล้ว
แต่ว่าแห้วเปิดเม้น ไม่เป็นนี่
หรือว่าเราแก่แล้ว ตาไม่ดี
ช่วยบ่งชี้ให้หน่อยคอยอยู่นาน
คิดถึงจังเพื่อนบ้านน้ำใจงาม
ฝากความรักในนามกลอนแว่วหวาน
สู่บ้านกลอนไทยโพเอม..ยิ้มเบิกบาน
จากไปนาน.คิดถึงเน้อ มิเพ้อความ
หากใครเม้นขออภัยมิได้ตอบ
ของมกรอบคอมเม้น คอยไถ่ถาม
นึกสงสัยอยู่ไหน กดเม้นตาม
กี่โมงยามต้อง ขานไข ให้ได้เอย
18 พฤษภาคม 2556 12:02 น.

แค่สายลมพัดผ่าน

พิมญดา

แค่สายลมพัดผ่าน

แค่สายลมพัดผ่าน.ใจสั่นไหว

แค่ใบไม้ร่วงหล่น ..แล้วลับหาย

แค่ชีวิต หนึ่งนี้ที่เดียวดาย

เพราะใจ-กาย ของเราอย่าเศร้าเกิน

พรหมลิขิต ให้เรา มาใช้กรรม

บุญพานำ ให้เรา อย่าห่างเหิน

หนทางธรรม นำเราให้ก้าวเดิน

ต่อเผชิญ กรรมหนัก ก็ลับลา

ท่องเอาไว้ให้จิตมิสิ้นสร่าง

แค่สายลมพัดผ่าน อย่าเหนื่อยล้า

แม้นวันนี้ มันหนัก เกินอุรา

พรุ่งนี้แสงเจิดจ้า ..มาอีกวัน

ไม่มีข้อความส่งถึงพิมญดา