11 สิงหาคม 2552 20:07 น.

แม่บอก..ว่า...

พิมญดา

00365_4.jpg
สารภาพ!วันนี้ปีไหนไหน
แม้พอศอเปลี่ยนไปใช่เปลี่ยนหนอ
ยังรักมั่นเท่าชิวิตไม่คิดพอ
รักที่ก่อ..จากเลือดแม่แท้จากใจ

แม่ก่อเกิดกำเนิดลูกคนนี้
เป็นคนดีของสังคมที่กว้างใหญ่
ด้วยคำสอนของแม่ที่ห่วงใย
รู้อภัยกตัญญู..คู่ชีวี

แม่บอกว่า..อย่าขโมยของใครเขา
ไม่งั้นเราจะไม่เหลือแม้ศักดิ์ศรี
แม่บอกว่า ..ไหว้พระนะคนดี
เสริมราศี..ลูกรอดปลอดภัยพาล

แม่บอกว่า..อ่อนน้อมถ่อมตนไว้
ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ให้อ่อนหวาน
หน้าอย่าบึ้งเหมือนว่าน่ารำคาญ
ยิ้มเบิกบาน ใครเห็นเป็นชื่นชม

แม่บอกว่า..อย่ายกตนข่มใครอื่น
ข้ามสะพาน..มันยังลื่น.จะขื่นขม
ก้าวให้พ้น ก่อนตำหนิ ใครจ่อมจม
อย่างหลงลม..ว่าเจ๋ง..เพ่งโทษคน

นี่ยังกล่าวไม่หมดจดคำสอน
เมื่อตอนเป็นละอ่อนยังสับสน
พอเติบใหญ่รู้ซึ้งถึงกมล
แม่คือคนดีที่หนึ่ง..ตรึงอุรา



nt-mom01.jpg
กราบตรงตักแม่จ๋ามาลาวาง

สองมือสร้างลูกมาไม่เคยบ่น

สอนให้พิมเป็นคนดีที่อดทน

โลกยินยล..พระคุณแม่..แผ่กว้างไกล


ขอให้แม่อยู่กับลูกถึงขวบร้อย

ลูกจะคอยดูแลไม่ไปไหน

จะฟูมฟักรักแม่เหนืออื่นใด

แม่คือพระ..ประจำใจ..ของลูกเอย


^-^รักแม่คะ^-^


				
7 สิงหาคม 2552 22:00 น.

..อาจจะเป็น.คนนี้..

พิมญดา

fg48.gif
เมื่อใจหม่นจนชาล้าชีวิต
หวังจะปิดหัวใจให้แน่นหนา
ช้ำในอกตกนรกตลอดมา
จมน้ำตาช้านาน..ลานระทม

เคยมีรักเขาผลักลงเหวลึก
ความรู้สึกเจ็บแค้นแสนขื่นขม
ถูกทำลายย่อยยับเหมือนกับลม
นอนจ่อมจม..ไร้หวังพังยับเยิน

เธอ!เข้ามาปลอบใจตอนไหนเล่า
คอยมาเฝ้าห่วงใยไม่ห่างเหิน
มาจับมือร่วมเคียงเพื่อนร่วมเดิน
เคยเผชิญอ้างว้าง..ก็สร่างไป

อาจจะเป็น..คนนี้..ที่รักแท้
มาดูแลหัวใจ..ให้สดใส
คนที่คงไม่ทำเศร้าทรวงใน
คนที่ใจไขว่คว้า..หามานาน

เธอ!เปิดใจให้พบฟ้าสีทอง
ที่ผุดผ่องส่องรักถักทอหวาน
เธอทำฉันหลุดความทุกข์ทรมาน
หวังว่ารัก..คงผ่าน...นานนิรันดร์



				
5 สิงหาคม 2552 14:29 น.

ลึกๆในใจ...(ใช่แค่พี่ชาย-น้องสาว)

พิมญดา

pimg_1155_2009-07-21-11-07-06.jpg
อยากถามข้อข้องใจพี่ชายน้อง
คอยปกป้องคุ้มครองน้องเสมอ
ยามเจ็บไข้ไม่สบายรีบมาเจอ
น้ำตาเอ่อ.พี่รีบซับ..ปรับหัวใจ

มาวันนี้อยากถามพี่ดีไหมหนอ
ภาพที่ก่อความดีน้องหวั่นไหว
แค่น้องสาว-พี่ชาย มันมากไป
คิดอย่างไร.บอกน้องจะจองจำ

ลึกในใจไหวหวั่นคำพี่ห่วง
อยากเปลี่ยนช่วง..พี่ชาย..ใจกลัวช้ำ
หวั่นพี่มีบางใครในน้ำคำ
แล้วพี่ทำ..หน้าที่ ..แค่พี่ชาย

อยากบอกพี่เรียกแฟนแสนอึดอัด
ความรู้สึกเด่นชัดมัดใจหมาย
พี่ทำดีต่อน้องตั้งมากมาย
ปากน้องเรียกพี่ชาย..ใจเรียกแฟน

จะลุ้นรอ.ต่อสัญญา.ถ้าพี่ชอบ
จะลดกรอบน้องสาวเฝ้าหวงแหน
จะมอบคำที่รักให้พี่แทน
ขออ้อมแขนพี่โอบกอด..ตลอดกาล


				
3 สิงหาคม 2552 16:53 น.

หัวใจ!ฉันมันเป็นอะไร

พิมญดา

bd99a777afb06b430faeff35a59ffb10_1211960
หัวใจ!ฉันมันเป็นอะไร
ทำไมไหวหวามอยู่อย่างนี้
มองฟ้างามยามสุนทรีย์
ณ.ราตรี..นี้ที่พร่างพราย

หัวใจ!ฉันมันเป็นอะไร
เหม่อ-เหงา-เศร้าทรวงไม่หาย
พิลี้พิไลกระวนกระวาย
เหมือนลมหายใจปลิวคว้างทางลม

หัวใจ!ฉันมันเป็นอะไร
ร่ำร่ำจะไปให้ใจสุขสม
คิดถึงอยู่ไหนจะไปชื่นชม
หวังใครมาห่มให้สมใจปอง

หัวใจ!ฉันมันเป็นอะไร
มองดอกหญ้าไหวหัวใจลอยล่อง
สายลมผ่านพลิ้วลิ่วตามครรลอง
หอบหัวใจฟ้องลอย..ตามหาเธอ

หัวใจ!ฉันมันเป็นอะไร
หวังให้บางใครมาใกล้เสนอ
ฝากสุนทรถ้อยร้อยกานท์บำเรอ
ได้แต่ละเมอ..เพ้อพร่ำรำพัน

หัวใจ!ฉันมันเป็นอะไร
อยากได้หัวใจของคนในฝัน
อยู่คู่แนบชิดสนิททุกวัน
ตราบชั่วนิรันดร์..มีฉันคู่เคียง


001006_14.jpg				
2 สิงหาคม 2552 16:31 น.

..จากน้ำตา..มาเป็นกลอน..

พิมญดา

1244048525.jpg
จากน้ำตามาเป็นกลอนนอนสะอื้น
เขียนระบายความขมขื่นฟื้นไม่ไหว
ความปวดร้าวยากกลบลบจากใจ
เหนืออื่นใดภาพเธอยังฝังวิญญาณ

กลั่นอักษรออกมาน้ำตาริน
หวังยลยินบางใครใคร่มาอ่าน
อยู่ลานกลอนสุดท้อทรมาน
มีแต่งานอกหักรักร้าวรอน

หยดน้ำใสไหลลงบนกระดาษ
ใจเหมือนขาดจรดถ้อยร้อยอักษร
จับปากกาสั่นไหวใจอาวรณ์
นึกถึงตอนรักหวานนานนับปี

รีบกำหนดบทขึ้นบรรทัดแรก
เหมือนมีดแทรกกลางทรวงร่วงกับที่
ที่รักจ๋า..ยังรักเธอ..นะคนดี
กลอนบทนี้..บันทึกมาน้ำตาคน

จากน้ำตามาเป็นกลอนอักษรร้าว
จะกี่ร้อนกี่หนาวเฝ้าใจหม่น
โลกสร้างรักนักกวีนี้มืดมน
สีหมึกปนน้ำตา..มาเป็นกลอน




				
ไม่มีข้อความส่งถึงพิมญดา