16 พฤษภาคม 2555 14:08 น.

ยา..หัวใจ

พิมญดา

535675_3152357535493_1461799733_32033440จากคนหนึ่งแล้งหวัง ฝังใจเจ็บ
จากคนเหน็บหนาวรัก ..ที่หักหาญ
จากสตรีแสนเศร้า..เหงาบนลาน
เขียนกลอนกานท์..ผ่อนโศกวิโยกครวญ

ได้รับฝาก..ยาใจ.มารักษา
ได้ลบคราบน้ำตา ..ที่ไห้หวล
เติมใจรัก ให้ลืมคนเรรวน
ขอเนื้อนวล หายโศก โลกสีเทา

ยื่นมือน้อย ร้อยใจมาด้วยจิต
ของมิ่งมิตร คนไกล ไล่ความเหงา
ที่พร้อมเพรียก เรียกหาคำว่าเรา
ที่หายไปนานเนา..เหงาจนชิน

ยาหัวใจ ไกลพ้นคนคิดถึง
ฝากคำซึ้ง รื่นหู มิรู้สิ้น
ว่า ทั้งรักทั้งห่วง..เป็นอาจิณ
น้องยลยิน เสียงนี้..มิเบื่อเลย

ระยะการเดินทางของ..ความรัก
เหนื่อยและหนักมานาน..คร้านจะเอ่ย
ยาหัวใจ..ครานี้.หวังลงเอย
หากกลายเป็น..คนคุ้นเคย..อย่าเลยไกล				
13 พฤษภาคม 2555 22:13 น.

..สายลมหนาว..สาวยังรอ.

พิมญดา

405676_2373004332150_1461799733_31769880.แหงนมองจันทร์พร่างพรายสายลมหนาว
ช่วยรับฝากจากสาว..ที่คิดถึง
ทั้งหนาวเนื้อเจือใจ..ใคร่คำนึง
ฝากรำพึงถึงชายที่หมายปอง

เพลานี้ยามหนาวร้าวดวงจิต
เพราะมิ่งมิตรอยู่ไกล..ใจเศร้าหมอง
สไบแพรห่มเนื่อเรื่อเรืองรอง
คอยประคองผิวงาม.ยามหนาวมา

จักรอพี่อยู่เรือนมิเบือนจร
อรชรรักฝากปราถนา
สายลมหนาวผ่าวไล้ใจพี่ยา
ทุกเพลารอพี่นี้กลับเรือน

พรมแป้งร่ำแนบเนื้อเพื่อรอพี่
สไบสีงามตาหาใครเหมือน
ผมสยายเงาวับรับแสงเดือน
อย่าแชแชือนลืมรัก..จักระทม

สายลมหนาวดาวเดือนเตือนพี่กลับ
อย่าลาลับเนิ่นนานพานขื่นขม
เฝ้าถนอมกายใจให้ชื่นชม
ฝากสายลมห่มรัก..จักหนาวคลาย
				
13 พฤษภาคม 2555 21:24 น.

ผู้หญิง..ร้อยฝัน..

พิมญดา

534674_2964643722765_1461799733_31961148เมื่อลานกลอนร่อนไหวในชีวี
มีพื้นที่ปลูกฝัน..อันหวามไหว
ทั้งต้นรัก ต้นโศก โลกรำไร
ปล่อยตามใจ ปรารถนา..ว่าตามกลอน

จึงร้อย"ทุกข์"ที่โชกด้วยโลหิต
แล้วก็ปริดน้ำตา.ร่ายอักษร
เขียนปักลงตรงแผล..ทุกบทตอน
เหมือนละคร หลงโรง ตรงกลางทรวง

แล้วร้อย"สุข"ด้วยใจใฝ่คิดถึง
จากใจหนึ่งสู่ใจหนึ่งซึ่งห่วงหวง
หวานถ้อยรสอักษรา.พาเดือนดวง
ดอกไม้ร่วงจากสวรรค์ชั้นวิมาน

หลากวจีรินหลั่งดั่งนิยาย
งามกระจายลำนำอันแสนหวาน
ร่ายคำขมตรมแสบแทบร้าวราน
จากวันวานผันผ่าน..มานานเนา

ขอ"ร้อยฝัน"ดวงจิตจากทุกสิ่ง
ตามครรลอง..ผู้หญิง.อิงความเหงา
เพียงสายลมพลิ้วไหว..ใจบางเบา
หญิงคนเศร้า..ร้อยกลอน..ผ่อนอารมณ์				
12 พฤษภาคม 2555 14:01 น.

..~.ที่รัก~..

พิมญดา

559449_3129833532407_1461799733_32022696ที่รัก 
คิดถึงฉันบ้างไหมในคืนนี้
คืนราตรี พราวฟ้า คราจันทร์ฉาย
หอบเอาความคิดถึง มามากมาย
ฝากพระพายไล้เนื้อ เจือหัวใจ


ที่รัก
ขออยู่ในความฝันอันแสนหวาน
ตราบอยู่นานเท่านาน อย่าหวั่นไหว
หวังวันหนึ่งโค้งฟ้า สุลาลัย
จะโอบใจ สองคน จนนิรันดร์


ที่รัก
หากโลกนี้ไม่มี ใครรักเธอ
เธอจะเจอ"รักแท้"แน่คือฉัน
เป็นหนึ่งเดียวแน่นหนัก รักผูกพัน
มหัศจรรย์ แห่งรัก จักยั่งยืน				
8 พฤษภาคม 2555 20:08 น.

...คนนิสัยเสีย...

พิมญดา

426988_2775256748209_1461799733_31877896
ส่องกระจกคราใดให้นึกโกรธ
อยากมีบทลงโทษ..คนตรงหน้า
บอกไม่เคยจะจำเลยสักครา
เป็นคนเจ้าน้ำตา..มาจนชิน

เวลาทุ่มรักใครไม่เคยเผื่อ
แม้ถูกเถือเลือดเนื้อแทบแดดิ้น
ชอบลงทุนพนันรักอาจิณ
น้ำตารินหมดใจไม่รู้ฟัง

คนนิสัยไม่ดีไม่เคยห่วง
ใครจะลวงมาแอบแนบความหวัง
ไม่ระแวงแสดงหรือชิงชัง
สิ่งที่ยัง คือ รักและภักดี

ผลตอบแทนที่รับนับแต่แผล
หวังรักแท้เท่าไหร่ใยหลีกหนี
บอกให้รักตัวเองนั้นทุกที
แต่ไม่มีค่าควร..ชวนเจ็บใจ

หรือจะเรียก"สันดาน"จนเข้าเส้น
ต่อให้เร้นหลีกลี้หนีไปไหน
ค่าของคน.ผลรับหนักเพียงใด
ก็เปลี่ยนแปลง"นิสัย"ไม่ได้เลย				
ไม่มีข้อความส่งถึงพิมญดา