30 ธันวาคม 2552 12:37 น.

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๓

พี่ดอกแก้ว

สรรพเสียงสุขโศกผสมสาน
ผ่านห้วงกาลครบปีที่พอศอ
เลขห้าสองเปลี่ยนไปไม่รั้งรอ
ห้าสิบสามตามต่อศักราชไทย

ปีผ่านมาเขาบอกว่าเป็นวัวดุ
การเมืองคุเศรษฐกิจขื่นกลืนไม่ไหว
ปัญหาขมระดมมาทั้งโรคภัย
เกิดวิตกหวั่นใจกันทั้งปี

ปีใหม่นี้เขาบ่งชี้ว่าปีขาล
หลายอาจารย์พยากรณ์บอกวิถี
คำทำนายมีทั้งดีไม่ดี
และยังบอกวิธีแก้ปีชง

จะเป็นปีอะไรในนักษัตร
หากเคร่งครัดทำสิ่งดีหนีความหลง
จะไม่กลุ้มใจกับเรื่องปีชง
และจะไม่พะวงกับคำทาย

เรื่องปีเก่าให้รู้ดั่งครูสอน
ข้อบกพร่องเก่าก่อนแก้ให้หาย
ข้อเด่นดีรักษาอย่าให้คลาย
รู้สงบจบวุ่นวายไม่โทษใคร

เรื่องปีใหม่เป็นอย่างไรไม่แจ้งชัด
ขอให้เพียรฝึกหัดสร้างนิสัย
ฝึกสติให้อยู่คู่กับใจ
มีศีลธรรมสวมใส่เป็นอาภรณ์

ขออำนวยอวยชัยให้ทุกท่าน
สุขภาพใจแข็งขันสุขสโมสร
สุขภาพกายแข็งแรงสุขสถาพร
นั่ง ยืน เดิน และนอนล้วนปลอดภัย

ขออัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วทิศา
คุ้มครองทุกชีวาให้สดใส
พรั่งพร้อมทรัพย์กูลเกื้อสมดั่งใจ
สวัสดีปีใหม่แด่ทุกคน				
2 พฤศจิกายน 2552 08:43 น.

ขมาสายน้ำด้วยกระทงงาม

พี่ดอกแก้ว

ล่วงเลยกาลผ่านวันอันนานเนิ่น 
ชีพดำเนินเติบใหญ่ได้รู้เห็น 
ถึงปัจจัยต่างต่างที่จำเป็น 
สายน้ำเย็น..คือคุณใหญ่ในชีวี 

ชำระกายคราคลอดปลอดสิ่งหมอง 
ใช้ซักล้างข้าวของอาบขัดสี 
หุงอาหารต้มแกงด้วยวารี 
การเดินทางสายนทีก็ใช้มา 

พืชผักในสวนไร่ก็ใช้น้ำ 
ผลผลิตจึงหลามล้นพฤกษา 
ผสมปูนสร้างบ้านเรือนขึ้นมา 
ต้องใช้น้ำนำพาการเกาะกุม 

ดับกระหายให้ปลื้มต้องดื่มน้ำ 
ชำระความมอดไหม้จากไฟสุม 
ต้องใช้น้ำดับเพลิงที่เริงรุม 
ฉีดไล่สิ่งสกปรกสุมท่อระบาย 

คุณของน้ำล้นหลามหลากสาขา 
จึงควรค่าเทิดครรลองที่สืบสาย 
ท่ามคืนเพ็ญเดือนสิบสองแสงจันทร์พราย 
ขมาสายน้ำด้วยกระทงงาม 

อีกวาระแห่งคืนเพ็ญดิถี 
สายน้ำนี้นองกุศลจนล้นหลาม 
พุทธบริษัทลอยประทีปจากคุ้งคาม 
เยี่ยงอย่างพราหมณ์เพื่อบูชาพระพุทธองค์ 

ขอส่งความกตัญญูสู่สายน้ำ 
พร้อมแสงงามสว่างไสวไร้ความหลง 
น้อมส่งใจบูชาพระพุทธองค์ 
กราบรอยบาทที่ทรงประทับทราย 

ขอกระทงจงลอยสะท้อนเพ็ญ 
กระพริบไฟงามเด่นร้อยเรียงสาย 
ขอความสุขจงซึมซาบละลาย 
สู่สายน้ำทุกสายและทุกใจ 				
2 ตุลาคม 2552 10:56 น.

ชีวิตนี้..มีเพื่ออะไร

พี่ดอกแก้ว

บางชีวิตลิขิตฝันนั้นสูงล้ำ 
และหมายนำความสมหวังให้ยังผล 
จึงเหน็ดเหนื่อยเดินทางอย่างทุกข์ทน 
ก็เพื่อผลเรืองรองของฝันไกล 

บางชีวิตลิขิตเพียงจำเรียงความ 
สร้างคุณงามตามชอบอัธยาศัย 
มีโอกาสช่วยเหลือก็เกื้อไป 
ถนอมใจสร้างทำแต่ความดี 

ทุกชีวิตล้วนลิขิตลวดลายกรรม 
เพื่อน้อมนำความในใจไม่หลีกหนี 
จะมีฝัน..ไร้ฝัน...ในชีวี 
ต่างต้องมีการเดินทางสร้างร่องรอย 

เพื่อเดินสู่จุดหมายปรารถนา 
หรือพบพาอุปสรรคให้ล่าถอย 
จะหวาดกลัวเก่งกล้ากี่มากน้อย 
ต่างล้วนคอยความสุขสมภิรมย์ใจ 

และความจริงที่ทุกสิ่งต้องยอมรับ 
คือความดับจากอยู่..รู้บ้างไหม 
วันนี้อาจยังมีลมหายใจ 
พรุ่งนี้ไม่อาจยั้งรั้งชีวา 

จะอ่อนแก่แม้เด็กเล็กน้อยนั้น 
ก็มีวันจากไปไม่เห็นหน้า 
พบรอยแยกแตกดับกับเวลา 
ใคร่ครวญว่า..ชีวิตนี้..มีเพื่ออะไร 
				
18 กันยายน 2552 16:19 น.

ทะนง

พี่ดอกแก้ว

เมื่อจุดยืนยึดรากความยโส 
ความดื้อก็ใหญ่โตเป็นต้นขวัญ 
มีกิ่งก้านกระด้างไปด้วยกัน 
ปวงใบนั้นหนาหยาบเพราะอวดดี 

มีลมมาแรงหนักก็หักโค่น 
เพราะไม่โอนอ่อนตามยามหลีกหนี 
ความทะนงทำลายสิ้นชีวี 
เราต่างรู้เรื่องนี้กันมานาน 

ทั้งที่รู้เราก็อยู่อย่างไม้นั้น 
แล้วชีวันก็ไร้สุขสนาน 
ความทะนงปิดประตูตัดสะพาน 
ไม่สื่อสารอ่อนน้อมถ่อมศักดา 

หยิ่งผยองในตนจนผู้อื่น 
ไม่กล้ายื่นไมตรีจนแน่นหนา 
เกรงกระทบความกระด้างสร้างระอา 
ปล่อยคนกล้าให้เสรีวิถีตน 

ทั้งที่รู้เราก็อยู่อย่างอวดกล้า 
มีเรื่องราวเข้ามาหลายครั้งหน 
ยึดถิ่นฐานไม่ถอยสู้อดทน 
แต่ไม่ก่อเกิดผลในด้านดี 

ทั้งที่รู้เราก็อยู่อย่างไม้แก่ 
ไม่แยแสคำเตือนเบือนหน้าหนี 
ยึดในความสามารถที่ตนมี 
ไม่รู้ชี้ข้อแนะนำหรือคำใคร 

ทั้งที่รู้เราก็อยู่อย่างประมาท 
เพราะเราขาดปัญญามาช่วยไข 
ว่าอ่อนน้อมนั้นคือกุศลมัย 
หาได้พ่ายแพ้ใครเมื่อถ่อมตน 
				
8 กันยายน 2552 07:51 น.

ในการให้

พี่ดอกแก้ว

เขาสรรเสริญเหลือเกินกับการให้ 
ใครต่อใครจึงสละละหวงแหน 
เที่ยวอุดหนุนต่อผู้ที่ขาดแคลน 
บางครั้งทำเหมือนแม้นยัดเยียดกัน 

ในการให้ผู้ให้ไม่หวังผล 
อนุเคราะห์ผู้คนเพื่อสร้างสรรค์ 
แม้นพบความเหนื่อยยากไม่รำพัน 
ให้ทานนั้นด้วยพยายามยิ่งกำลัง 

ในการให้ไม่ใช่เหมือนหมายทิ้ง 
ระบายสิ่งของเหลือใช้ในหนหลัง 
เป็นการให้ที่ด้อยค่าปราศพลัง 
เห็นเป็นของรุงรังไม่ไยดี 

ในการให้ควรให้อย่างเหมาะกาล 
บำเพ็ญทานสมสนองครองสุขศรี 
ให้ในสิ่งที่ผู้รับเกิดยินดี 
หรือเป็นที่ต้องการเพราะจำเป็น 

ในการให้ควรใฝ่ใจอย่างเปรมปรีดิ์
ภายหลังใจไม่มีความเคืองเข็ญ 
เมื่อนึกถึงใจไม่ทุกข์และร่มเย็น 
และไม่เห็นเป็นภาระการดูแล 

ในการให้ไม่สุดโต่งเกินพอดี 
มีความอยากของตนนี้เพิ่มกระแส 
เกิดเรื่องราวยุ่งยากตามเป็นแพ 
ผู้รับอาจขาดแค่เพียงนิดเดียว 

ในการให้มีเงื่อนไขที่สละ 
คือเพียรละสิ่งหวงแหนไม่แลเหลียว 
เกิดประโยชน์แก่ผู้รับอย่างกลมเกลียว 
ทุกส่วนเสี้ยวแห่งการให้ไม่ไร้บุญ 
				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพี่ดอกแก้ว